KOMŞU KIZI

17.BÖLÜM

Oy ve yorum yapmayı unutmayınız.

Yol boyu Cihad'ın bana bakıp bakıp sırtmasına sinir olurken onun bu dediğimi yanlış anlamış olmasına ayrı gıcık olmuştum.

Yok hata ben de ne diye Ebru ile atışıp o sinirle Cihad'ın karşısına geçtiysem bir de yetmezmiş gibi ona ne söylemiştim. Hadi toparla toparlıya biliyorsan Karaca zaten karşımda ki her şeyi yanlış anlamaya müsaitken sen kalk ona hiç düşünmeden 'benimle olmak nirvanaya ulaşman demek' de! Zaten baklavamı da yiyememiştim.

"İçinde tutma söyle Karaca baksana betin benzin değişti."

"Ben sana ne söylesem sen yine kendi kafana göre hareket edeceksin saldım artık ben seni ne yaparsan yap." Bizim meydana geldiğimizde Cihad yönünü değiştirip,"Ne yaparsan yap dedin." Dediğinde oturuşumu düzeltip,"Beni bulaştırmadan yap demek istedim." Bak bunu bile yanlış anlamıştı.
"Tepeye gideceğiz orada konuşacağız." Ne konuşmakmış bu bir bitmedi gitti.

"Konuşmamız bitti Cihad ben hayır dedim daha ne diye uzatıyorsun."

"Bana bir şans vermeni istiyorum."

"Dur bir sorayım kalbime şans vereyim mi diye? Allah aşkına ne saçmalıyorsun sen benim gözümde bizden bir cacık olmaz."

"Okuduğun için beni kendine denk mi görmüyorsun? Bunun için mi tüm aksi davranışların?" Hayır aklımdan hiç öyle bir şey geçmemişti. Birisinin iyi bir eğitim görmüş olması karşısındaki insanı küçük göreceği anlamına gelmiyordu. Ben Cihad ile birbirimizi hiç bu konuda kıyaslamamıştım bile."Bu düşünceye nerden kapıldın bilmiyorum ama ben kimseyi eğitimli eğitimsiz sınıf ayrımına sokmuyorum. Sanırım sen sana hayır dememin verdiği sinirle bana bunları söylüyorsun Cihad." Sinirle Cihad'a bakaren bunu söylemiş olmasına öfkelenmiştim.

Araba bir anda durduğunda emniyet kemeri takmadığım için ön cama doğru giderken Cihad elini alnıma koyup beni geri koltuğuma yaslamıştı. Kalbim deli gibi atarken bu aniden olan frene içimden küfür etmiştim."Neden bir anda frene bastın ki!" Kendimi sakinleştirmeye çalışırken,"Kedi çıktı önüme." Dediğinde bana doğru yaklaşıp,"Emniyet kemerini ne diye takmıyorsan... Az daha kendine zarar verecektin Karaca." Nefes alışverişimi durdurmuş geriye en geriye kendimi götüremeye çalışırken Cihad ile bu denli yakın olmamız hiçte iyi olmamıştı. Gözlerimi ondan kaçırmaya çalışıp kafamı yana yatırırken,"Tamam ben hallederim." Deyip emniyet kemerimi takmaya çalıştım.

Elimin üzerindeki elle yanaklarım artık pembeleşmeye başlamıştı. Hava bir anda sıcaklamış mıydı?"Sakin ol Karaca seni yemeyeceğim." Cihad eli elimin üstindeyken bunu söyleyince kafasını bana çevirmiş yüzüme bakıyordu.

Hayır Karaca sen sakın ona bakma.

Kafanı çevirme.

"Uzaklaşır mısın lütfen." İki dudağımın arasından çıkan bu üç kelime beni aşırı gerirken beş dakika içinde nasıl bu konuma geldiğimizi düşünüyordum.
Önüme gelen birkaç tutam saçtan rahatsız olduğumda,"Kalp atışını duyabiliyorum." Cihad'ın nefesi yüzüme çarparken,"Nefes alamadığımdandır." Deyip önüme döndüm.
Bir çift siyah gözler üzerimdeyken bakışlarım aşağıya dudaklarına kaymıştı.

Sapıklaşma Karaca.

Kendine gel.

Elimi Cihad'ın elinin üzerinden çektiğimde Cihad doğrulup koltuğuna yaslanmıştı.
"Yanakların kırımızı kesilmiş o da mı nefessizlikten?" Deyip arabayı sürerken iki elimi yanaklarıma koyup soğumasını sağladım yok bu böyle olmuyor en iyisi camı açmaktı. Camı sonuna kadar açtığımda," Arabanın içi iğrenç kokuyor nefes almak mümkün değil ki." Deyip az önce yaşananları unutmaya çalışırken,
"Gelirken sorun yoktu oysaki." Sabır dileyip kollarımı birleştirdiğimde,"Bir anda lap diye bana yaklaşırsan ani tepkiler vermem gayette normal. Hem sen ne diye bana yakınlaşıyorsun ki ağzımın içine girecektin." Kendimi tutma konusunda kötü olduğum doğruydu.