KOMŞU KIZI

30.BÖLÜM

Keyifli okumalar...

Karşımda yatan Cihad'a baktığımda kafasını çevirmesiyle göz göze gelmiştik.

"Geçmiş olsun."

Cihad hala bana bakmaya devam ederken ben yanına doğru gittim."İyi misin?" Diye sorduğumda kafasını sallayıp,"İyiyim Karaca." Dediğinde sesindeki yorgunluk çok belli oluyordu,gözlerim istemsizce dolduğunda,"Ağlama,iyiyim dedim ya." Bu halde bile kötü olduğunu söylemiyordu.

Cihad yataktan doğrulacakken suratını ekşilitip elini karnının üzerine koydu."Bir şey mi oldu? Doktor çağırayım ben." Telaşa kapılmış gidecekken Cihad elimden tutup,
"İyiyim ben Karaca yatmaktan sıkıldığım için doğruldum sadece." Beni sakinleştirmeye çalışıyordu,ellerimiz hala birlikteyken ben birkaç adım geriye gittim.

Onu bu halde görmek en son isteyeceğim hatta hiç istemeyeceğim bir şeydi.

"Yemek yemediğin,uyumadığın için yorgun düşüp kaza yaptın değil mi?" Elif ve Esad söylemişti durumunun ne denli kötüye gittiğini neden ona yardım etmek için onu zorlamamışlardı anlamış değilim. Tamam inat bir kişi olabilir Cihad ama göz göre göre neden onu bu halde bıraktılar ki?!

İçimden sitem ederken Cihad'dan bir cevap bekledim."İyiyim dedim ya sana." Onunda sesi sitemli çıkıyordu,"Bu halde bile iyi olduğunu mu söylüyorsun,güldürme beni Cihad." Sinirden gülerken derin bir nefes alıp verdim.

"Bizimkiler gittiler mi?"

"Elif gelecekti yanına ama benim girmemi istedi."

İkimiz bir süre sessiz kaldığımızda odada sadece nefes alış verişlerimizin sesleri duyuluyordu. İkimizinde konuşacak hali yoktu,hoş konuşuncada sonu hep kötü bitiyordu. Belki de susmak en iyisiydi.

"Karaca?"

Hemen cevap verip,"Efendim?" Dedim.

"Sana yaptıklarım için özür dilerim." Cihad'ın yüzüne bakarken o gözlerimin içine bakıyordu,konuşmaya devam etmek istiyordu bu her halinden belli oluyordu ama onu durduran bir neden varmış gibi kafasını geri çevirdi.

"Ne o vicdan azabımı çekiyorsun yoksa?"

"Ben gerçekten özür dilerim." Pişmandı.
Ama neden,neden özür diliyordu? Biliyordum ortada bir sorun vardı ama bunu bana Cihad söylemezse nasıl çözecektik bu sorunu?

"Neden özür diliyorsun Cihad?"

Yine sustu.
Bu son zamanlarda tek yaptığıda buydu zaten susmak.

"Konuşmazsan sorunu çözemeyiz Cihad." Diye devam ettiğimde,"Cihad yeter artık söyle Karaca'ya, baksana oğlum ölümden döndün sevdiğin kadını kaybedeceksin artık neyi bekliyorsun ki!" Esad'ın ne zaman odaya girdiğini anlamamıştım,bizi başından beri dinliyor muydu yoksa? Bir dakika ne dedi o? Cihad'a artık söyle demişti peki ama neyi?

"Esad!" Cihad yattığı yerden daha da doğrulunca kaşlarını çatıp Esad'a baktı.
" Ne Esad be! Vallah sen sussanda ben susmayacağım hem durumun da iyi hemşire normal odaya geçebilirsin dedi." Esad'a bakarken,"Esad lütfen sen konuş ne oldu,sorun ne?" Esad yanımıza geldiğinde,
"Esad ağzını açarsan seninle bir daha konuşmam bak!" Cihad,Esad'ı tehdit ederken,"Oğlum niye kendini bunu yapıyorsun? Kendi gözlerimle gördüm Karaca'nın senin kaza haberini alınca mahvolduğunu onun da bilmeye hakkı var." Artık birisinin bana neler olduğunu söylemesi gerekiyordu.

Meraktan kalbim yerinden çıkacakmış gibi hızla atıp duruyordu."Sen karışma Esad!" Cihad hala söylememesi için onu tehdit ederken Esad bana dönüp,"Karaca bu adamın senden ayrılma sebebi..." Odanın kapısı bir anda açılınca Elif,"Bizimkiler geldi hadi çıkın artık." Dediğinde ben hala Esad'ın konuşmasını bekliyordum.