KOMŞU KIZI

26.BÖLÜM

Herkese merhaba!
Nasılsınız? Baya oldu görüşmeyeli ne desem bilemedim😊 Umarım iyisinizdir yeni bölümle sizi baş başa bırakıyorum.
Keyifli okumalar.

Sakinim.

Sakinim.

Sakinim.

Evet sakinim.

Elimde tutuğum kalemi ortadan ikiye kırdığımda gözümün önündeki o görüntü bir türlü gitmek bilmiyordu.

Nişanın sonu olduğu için hiçbir şey söylemedim,sadece Cihad'la birkaç saniye göz göze gelmemiz ona her şeyi açıklamıştı.
Yaptığını nasıl savunacaktı? Savunacak mıydı orasını tahmin edemiyordum,
gerekçesi neydi,neden o kızla dans etti açıkcası bunların hiçbiri umurumda değildi.

Ben sadece bana yapılan şeyin bilerek,beni kıskandırmak için yapılmış olmasına üzülürdüm o kadar. Ben Arda'yla otururken bana hesap soran kendisiyken hiç tanımadığı bir kızla dans etmesi işte zoruma giden nokta buydu.

Ekrandan yansıyan ışıkla Cihad'ın aramasını tekrar kez göz ardı ettim. Hayal kırıklığına uğramıştım sanırım,bunu Cihad'dan hiç beklemezdim. Önümdeki matematik problemerine bakarken yeni bir kalem alıp soruları yapmaya çalıştım.

Kapım tıklatıldığında ablam içeriye girip,
"Telefon sana." Dedikten sonra telefonu masaya bırakıp odadan çıkmıştı. Ekranda yazan Cihad ismini görmemle derin bir nefes verip telefonu elime aldım. Telefonu suratına kapatmak gibi bir niyetim yoktu.
Çocukca bir davranıştan ilerisi olamazdı.

"Efendim?"

"Seni kaç kez aradım Karaca neden telefonuma cevap vermiyorsun?"

"Ders çalışıyordum."

"Dışarı gel konuşalım."

"Ders çalışıyorum Cihad gelemem."

"Karaca konuşalım sen her şeyi yanlış anladın kesin." Derin bir nefes verdim.
Yanlış anlaşılma kime ve neye göreydi?
"Cihad işim var benim,iyi akşamlar." Deyip telefonu kapattığımda yerimden kalkıp ablama telefonu vermek için kapıyı açmıştım ki ablam tamda karşımda duruyordu.

"Kessinlikle seni dinlemiyordum."

Telefonunu uzatıp," İyi akşamlar abla." Dediğimde telefon yine çalmıştı."Ay yeter ama git konuş çocukla Karaca,yaptığı rezilliği nasıl anlatacak merak ediyorum."
Ablam telefonunu aldığında,"Şu an bir şey duymak veya konuşmak istemiyorum abla." Deyip odama girip dersimin başına geri döndüm.

.............................................

Sabahın sekizinde hazırlanmış dershaneye giderken babam ve Hakan erkenden işe gitmişlerdi ,ablam da hala uyuyordu.

Otobüs durağına yürürken kulaklığımı çantamın içinden bulmaya çalıştım. Lanet şey neredeydi ki böyle?

"Günaydın."

Kafamı kaldırıp önümde duran Cihad'a baktım. Yorgun gözüküyordu sanırım dün gece uyumamış gibi bir hali vardı.

"Karaca konuşabilir miyiz artık?"

Sesindeki o çaresizlik beni nedense etkilememişti. Hala ona çok kızgındım.

"Sınava yetişmem lazım." Deyip yürümeye başladığımda Cihad yanıma gelip benimle yürümeye başladı.

"Biliyorum bana çok kızgınsın haklısında ben bir anlık sinirle olmadık şeyler yaptım. Özür dilerim."

Durup Cihad'a baktım.