KOMŞU KIZI

28.BÖLÜM

Bölümü okuduktan sonra beğenmeyi ve yorum yapmayı unutmayınız.

Sonunda kurtuldum.

Sınıftan çıktığım gibi yavaş adımlarla merdivenlerden indim. Okulun çıkışına gittiğimde ablamlar beni görünce hızlı adımlarla yanıma geldiler.

"Nasıldı kuzum sınavın?" Hatice ablam merakla bana bakarken," Sormayacaktın ya hani sınavı. Neyse hadi gel Karaca eve gidip yemek yiyelim." Serpil ablam koluma girdiğinde,"Bunuda geçer benim kuzum." Bizi bekleyen Kadir abiyi gördüğümde etrafa bakındım.

Cihad yine yoktu. Salak Karaca ondan ayrıldın ya sen,hem gelse bile suratına bakmayacaksın,ona eskiden nasıl davrandıysam şimdi daha kötüsünü yapıp onu tanımamazlıktan gelecektim.

Arabaya bindiğimizde,"Nasıldı sınavın baldız?" Anlaşıldı gün boyu aynı sorular ile karşılaşacaktım." Aaa yeter! Sınavın nasıl geçti diye sormayın kıza,hemen bunaltamayın ne o öyle yaşlı teyzeler gibi." Serpil ablama teşekkür ederek bakarken," Biz kardeşimle keyif kahvesi içeceğiz değil mi Karaca?" Onu onaylayıp telefonuma gelen mesajlara baktım.

Elif: Kalamadığım için özür dilerim,
sınavının güzel geçtiğine eminim.

Hakan: Ablam benim. Muallim olacaksın. Gülümsedim.

Arda: Sınavında başarılar.
Mesaj atmasını beklemiyordum sınava girmeden önce telefonumu ablama vermiştim hiç bakmaya fırsatım olmamıştı.

Serdar: Karaca abla başarılar sınavında.

Yakup: Allahın izniyle bu sınavıda geçersin.

Herkesten mesaj geldiğini görünce istemsizce gözlerim dolmuştu. Hepsinin beni düşünüyor olması hoşuma gitmişti.
Tabii tek bir kişi dışında. Onun için artık moral bozmama değmezdi. Sadece şu sıralar kolay kolay aklımdan çıkmayacaktı o kadar.

Çalan telefonuma cevap verince,"Ceylan gözlüm nasılsın?" Dedemin heyecanlı ses tonuna karşılık,"Allaha şükür iyiyim dede, sen nasılsın?" Diye sorduğumda.

"Beni boş ver sen. Sınavın güzel geçti mi? Hem illa hemen olacak diye bir şey yok. Sen sakın o tatlı canını sıkma emi ceylan gözlüm."

"Güzel geçti dede sınavım."

"Biliyorum ceylan gözlüm, ailemizde bir tek çalışkan sensin,o hayırsızdan beklemiyorum zaten." Dedem Hakan'a haksızlık ediyordu. Onun da dersleri benim ki kadar iyiydi.

"Neyse sen şimdi yorgunsundur akşam geleceğim oraya görüşürüz ceylan gözlüm."

"Görüşürüz dede."

....................

Tüm aile toplanmış akşam yemeğini yedikten sonra ailecek çardakta çay içiyorduk.

"İyi akşamlar." Gelen sesin olduğu tarafa döndüğümde onu burada görmeyi hiç beklemiyordum.

"Hoş geldin Arda." Tabii ya bu kimin başının altından çıkabilirdi ki,Hatice ablam,Arda'yı karşılarken bende yerimden kalkıp,"Hoş geldin Arda." Dedim.

Arda herkesle bir bir selamlaşırken ben ona da bir tabak hazırlamak için mutfağa gittim."Canım ya baklavada almış." Hatice ablama sinirle bakıp,"Abla onu buraya sen mi davet ettin?" Diye sorduğumda o baklavaları servis etmekle meşguldü. "Sana diyorum abla?" Ablam bana dönüp,"Evet ben çağırdım,hem sen niye böyle sinirlisin? Kesin kagva ettiniz değil mi?" Ablam bu sefer çizgiyi aşmıştı.

"Arda'yla neden kavga edeyim ki ben? Hem onunla kavga etmem için onunla konuşuyor olmam gerekiyor ama biz tam olarak arkadaş bile değiliz ki onunla,
dershaneden tanıştığım birisi senin için neden bu kadar önemli anlamış değilim."
Sinirlerime hakim olamamıştım.