KOMŞU KIZI

32.BÖLÜM

Bölümü okuduktan sonra vote ve yorum yapmayı unutma lütfen,yorumun benim için çok önemli görüşünü merak ediyorum.

Keyifli okumalar dilerim;

Cihad'ın kolundan tutup onu odadan çıkardığımda aşağıya ablamların yanına gidip oturduk.

Ortamı eniştemin çekirdek sesi tek dahil olurken ben çayımı alıp ablam ve Cihad'a baktım.

"Cihad?"

"Efendim abla?"

"Kusura bakma sana dediklerim için vallah çok pişmanım."

Cihad derin bir nefes verip,"Pişman olduğunu görüyorum abla ama benide anla." Diyen Cihad konuşmasına devam edip,"Herkesten beklerdim ama senden beklemezdim abla,bana dediklerin hala kafamın içinde onları silip atmak kolay olmuyor. Burayada sırf sen vicdan yapıyorsun diye geldim yoksa biliyorsun beni gelmezdim." Ablam kafasını sallarken,
"Tanırım elbet seni tanımam mı? Ama bana da hak ver ben bu çocukların annesi sayılırım onları ben büyüttüm,onlar hakkında kötü bir şey duyarsam kim karşıma çıkarsa çıksın yok sayarım." Diyen ablamın gözleri yine dolmuştu.

"Karaca benim kıymetlim,ona zarar geldiğini duymak beni nasıl çileden çıkardı gördün mü? Elif hakkında sen de bir şeyler duysan sen benden de beterini yaparsın Cihad?"

"Sana da hak veriyorum abla ama aramız eskisi gibi olur mu bilemem." Ablam oturduğu yerden kalkıp Cihad'ın yanına oturduğunda,"Söz aramız eskisinden de iyi olacak." Deyip Cihad'ın elinden tutup bana bakınca benim de elimden tutup ellerimizi birleştirdi."Bundan sonra siz birbirinize emanetsiniz,sahip çıkın birbirinize bir sorun çıktığında oturup güzelce konuşmayı bilin,sabırlı olun en önemlisi birbirinize karşı saygılı olun. Unutmayın saygı yoksa ilişkide yoktur."

"Karaca bundan sonra bana emanet abla ona başım gözüm gibi bakacağımdan emin ol." Ablam tebessüm edince,"Sana güveniyorum başımı eğdirmezsin sen." Deyince bu yaşananları görmek beni duygulandırmıştı.

"Hadi bunun şerefine bir kahve yap sen bize Karaca." Sadık eniştem tüm olan bitenleri bizi tekli koltuğunda oturup izlerken,"Biz kalkasak mı abla geç oldu?" Dün gece uyuyamamıştım başım yine ağrımaya başlamıştı.

"Tabii kuzum gidin siz ama yine gelin."

Ablamlardan çıktıktan sonra Cihad benimle konuşmak istemişti. Bunun içinde tepeye gitmeyi teklif etmişti. Saat daha geç olmamıştı ama ablama haber vermek için onu aradım.

"Efendim?"

"Ne yapıyorsun abla?"

"Babamla oturuyoruz sen ne yapıyorsun?" Demek babam hala uyumamıştı.

"Abla ben Cihad'la tepeye gideceğim beni idare edebilir misin?"

"Demek seni idare etmemi istiyorsun. Ya Karaca ne demişler büyük lokma ye büyük konuşma diye. Hani sen bu işlerle ilgilenmezdin?" Tamam zaman zaman boyumdan büyük laflar edebiliyordum ama bu benim elimde olan bir şey değildi ki,"Abla ilk defa senden bir şey istedim ne kadar büyüttün ya,hem sanki bu anı bekliyormuş gibi hemen her şeyi yüzüme söylemen hiç hoş olmadı." Telefonda bile olsa trip atabiliyordum.

"Neyse canım ne kadar zorlada olsa bana iyilik yaptığını unutamayacağım. Ben babamı hallederim size iyi eğlenceler ama lütfen kavga etmeden gel, yeter yüzünü asık görmek istemiyorum."

Telefonu kapattığımda Cihad'ın yanına gidip,"Tamamdır gidebiliriz." Deyip yürümeye başladık.

"Yorgun falan değilsin değil mi?" Yeni yeni iyileşiyordu benim yüzümden durumunun kötüye gitmesini istemezdim."İyiyim Karaca." Deyince ellerimiz birbirine değip duruyordu şu an bu durumda olmamız benim için alışılmadık şeylerdi. Ben ki mahalleli bizi yan yana görmesin diye uğraşıp didinirken şimdi hiçbir şey umrumda değildi yani sanırım değildi. "Kazayı nasıl yaptın?" O günü konuşmak istemiyordum ama merakımada yenik düşemiyordum.