Sırlar...
12 özel genç, 12 hayat, 12 farklı güç...
Ama hepsi hayatta mı?
Hiç tanımadığı ailesinden koparılmış ve denek olarak kullanılmıştı. Onda ki doğuştan gelen olağanüstü gücü fark eden doktorlar üzerinde bir sürü deney yapmıştı küçük bebeğin...
Telefonun sesini duyunca uyandım. Yanımdaki komodine uzanıp telefonu aldım. Zar zor açtığım gözlerle kimin aradığına baktım. Teyzem mi? Saat daha 7'ydi. Açıp kulağıma götürdüm.
"Kızım bu saatte rahatsız ediyorum ama ben uçaktan indim. Steve'i aradım ama açmadı."
"Tamam teyze. Biz seni almaya gelelim olur mu?"
"Yok kızım, ben taksiye biner giderim. Haber vermek için aradım. Bu arada Billy bugün dönüyormuş. Steve'e haber ver olur mu?"
"Tamam teyze haber veririm. Görüşürüz." telefonu kapatıp komodine koydum. Artık bir daha uyumam mümkün değildi. Yatakta doğruldum. Dün Steve, Jonathan'ı aramıştı. Gelemeyeceğini söylemişti. Ne iş peşindelerdi acaba.
Başım feci ağrıyordu. Bunun bir bedelinin olacağını biliyordum. Dolabımı açtığımda ne giysem diye baktım. Bugün dertsiz bir gündü. Güzel giyinmek istiyordum. Ya sus bir de bir şey olacak. Valla artık bünyemiz bunu kaldırmaz söyleyeyim. Biliyorum müjde. Dolaptan siyah bluzumu ve kot şortumu alıp giydim.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Bugün asla makyaj yapasım yoktu, sadece saçımı taradım. Tam kapıdan çıkarken telefonum aklıma geldi ve geri döndüm. Neredeydi bu telefon. Yorganı tamamen kaldırdığımda telefonumu gördüm. Cebime koyduktan sonra odadan çıktım. Daha saat çok erkendi. Ama aklımda çok güzel fikirler vardı. Will'in yanına gittim. Annesi ve abisi ile uyuyordu. Omzundan tutup sarsmam ile gözlerini açtı. Bir anda kalkması ile burnum feci halde yanmaya başladı.
"Maya, korkuttun beni." gözlerini ovuşturarak yatakta oturdu. Bir süre sonra burnumun sancısı geçince ona döndüm. Galiba onunda alnı pek iyi değildi.
"Will, bugün için aklımda çok güzel fikirler var. Ama o fikirlerden önce annenden ve benim babalarım ve annemden izin almam gerek. Jonathan'ı da uyandır. "
"Peki, fikrin ne." korkuyor gibiydi. Tabi korkar çocuk Maya. Karabasan gibi üstüne çöktün. İyi be sus.
"Uzun zamandır istediğim bir şey. Aslında annemlerle bunu söylemiştim ve izin vermişlerdi ama tabi fırsat olmadı. Dövme yaptıracağız. Toplu bir şeklide. Ve bir dövmeci bulmamız gerek." gözlerini sonuna kadar açarak baktı.
"Annemin buna izin vereceğinden emin değilim."
"Ya Will, lütfen çok istiyorum. Sen şimdi annenle konuş, bende annemi arayayım." konuşmasına fırsat vermeden odadan çıktım. Telefonumu elime alıp annemin numarasını tuşladım. Aramızda 8 saat vardı. İlk çalışta açtı.
