{Secrets} Maya Hopper & Will Byers | Stranger Things

49.BÖLÜM

5 BİN OKUMAYI GEÇMİŞİZ 🥳🥳

"Daha ne kadar böyle devam edeceğiz? Bir şeylerin artık olması gerekiyor. Brenner'ın gerçekleri öğrenmesi an meselesi ve biz hala boş boş oturuyoruz." Maya'nın dediklerine herkes hak veriyordu. Brenner aptal bir düşmandı ve aptal düşmanların ne zaman ne yapacakları belli olmazdı.

Brenner'a karşı savaşan herkes birbirine değer veriyordu. Ve herkes birbirini korumak istiyordu. Eğer bir gün birine bir şey olursa kimse kendini affetmezdi. Özel güçleri olan gençlerin yanında sıradan olanlar da vardı. Ve asıl problem buydu zaten. Hepsinin birbirinden fazla yeteneği ve yaşadıkları olsa bile büyükler daha fazla onları tehlikeye atmak istemiyordu. Lucas, Dustin, Max, Mike ve Will herkesin ortak korkusuydu. Onlara bir şey olsun istemiyorlardı. Ama kimse de siz bu sefer gelmeyin diyemiyordu. Çünkü genelde çok fazla yardımları oluyordu.

Yine her zaman ki gibi herkes Alya'nın evinde toplanmıştı. Bu zamanlarda beraber yaşamak her zaman daha iyiydi. Tabi çocukların aileleleri bazen sorun çıkardıkları için evlerine gitmeleri dışında her zaman birlikte kalıyorlardı.

"Natasha, annem buraya gelmek istiyor." Natasha gözlerini ona bakmayan kızından alıp Steven'a döndürdü. Steven gibi onunda kaçtığı bir şeydi bu. Annesi ne tepki verir bilmiyordu. Natasha ikizini ve annesini yüz üstü bırakmış ve gitmişti çünkü.

"Gelsin, bundan daha fazla kaçmam Steven. Ona çok büyük haksızlık ettim. Eğer sizi bırakmasaydım-" hırsla ayağa kalktı Steven. İkizinin her seferinde kendisini suçlamasından bıkmıştı artık.

"Eğer bizi bırakmasaydın şuan o piç herifle zorla evlendirilmiş olurdun. Eğer bizi bırakmasaydın şuan sevmediğin bir adamdan çocuğun olurdu. Annem gibi olurdun Natasha. Annemin bize belli etmeden ne kadar ağladığını hatırlıyor musun? Biz küçükken geceleri hıçkırıklarını duymadığımızı sanardı. O iğrenç adam pis elleri ile ona dokunduğunda bir şey yapamadığımızı hatırlıyor musun? Senin de sonun böyle olurdu Natasha. Şuan sevdiğin adamın ve kızının değil o pis adamın yanında olurdun!" Steven sakinleşince kalktığı yere oturup başını geriye yasladı. Düşündü Peter, eğer Natasha böyle bir durum yaşasaydı acımadan ona bunları yaşatanı öldürürdü.

"Sizin yaşadığınız zaman nasıl gelenekler vardı? Merak ettim sadece." Robin'in uzun süre sonra konuşması herkesi şaşırtmıştı.

"O şeyleri gelenek diye adlandıramayız. Genelde kadınların ezildiği erkeklerin yüceltildiği bir toplumumuz vardı. Tabi bu sadece bizim kasabamız için geçerli Rusya'da ki diğer yerleri bilmiyorum."

"Anlatır mısın?" kafasını evet anlamında salladı Steven.

"Babam Natasha'yı bensiz dışarıya çıkarmazdı. Her yere onunla gitmek zorundaydım. Natasha diğer kızlar gibi değildi. Onlar örgü örer, nakış işler ve taliplerini beklerlerdi. Babam da bu yüzden çok sinirlenirdi. Gözümün önünde çok fazla kız kurban gitti. Ve biz o zamanlar hiç bir şey yapamıyorduk." Steven'ın gözünden bir damla yaş düştü. O günleri hatırlamak istemiyordu. Natasha'ya bakıp, anlatıp anlatmamak için izin aldı ve devam etti.

"O dönem babaannem Natasha'ya talip çıkmayınca onun bakire olmadığını kirlenmiş olduğunu söyledi. Ben o zaman kasabanın dışındaydım. Geldiğimde köyde bir ateş yakılmıştı ve eğer onları durdurmasaydım Natasha yakılacaktı." herkesin kanı donmuştu. Böyle lanet bir kasabada yaşadıkları için lanet ediyordu iki kardeş. Fakat çocukluklarını geçirdikleri o kasaba da çok sığ bir düşünce hakimdi.

"Bu iğrenç bir şey." Diana içinden geçirdiği şeyi dışarıya vurmadan edemedi. Söylediği söz herkesin aklından geçiyordu.

"Kısaca bizim kasabamızda erkekler şanslıdır. Mesela onlara göre ben şanslıydım. Muhtemelen 16 yaşında bir kız ile evlenecektim ve onun hayatını karartacaktım aynı babam gibi. Ama ben böyle bir gelecek istemiyordum. Ve atlamadan söyleyeyim cadılar orada lanetlidir, kurt adam ve vampirlere falan da inanılır." Robin ve Maya'yı sevindirmişti bu. Cadı değillerdi fakat herkes emindi ki kasabaya gittiklerinde onları cadı olarak nitelendireceklerdi.