{Secrets} Maya Hopper & Will Byers | Stranger Things

37.BÖLÜM 🌙

Medya:Peter ve Robin

Peter'dan

"Demek bana oyun oynadınız küçük sıçanlar."

Küçük ama etkili olan silahtan çıkan kurşun ile hepimiz donup kalmıştık. Bu imkansızdı, aramızda bu kadar ajan, olağanüstü insanlar varken o kuruşunu fark etmememiz büyük sanşsızlıktı. Üstüme doğru yalpalanan bedeni tuttum. Benim yüzümden kimseye zarar gelsin istememiştim. Ajanlar Araya'yı tutuklarken bende tuttuğum beden ile yere çöktüm. Yanıma eğilen Malia ile kendime gelebilmiştim.

"Robin, Robin aç gözlerini. Robin!" Malia, Robin'i sarsmadan bilincinin yerinde olup olmadığını kontrol ediyordu. Herkes endişeli bir biçimde kucağımda ki bedene bakıyordu. Kızın mavi gözleri açıldığında ilk bana baktı. İçindeki korkunun, acının ve endişenin kokusunu duyabiliyordum. Malia'nın da yardımı ile sarsmadan kızın bana göre küçük olan bedenini kollarıma aldım. Burda ki çoğu kişiyi tanımıyordum. Robin, Steve ve kızım hariç. Robin evimize ilk geldiğinde öğrendiğim bir sır yüzünden onu rahatsız etmiştim. Araya beni alıkoymadan önce bana bildiği bir şey olduğunu, bu bilginin benim hayatımı etkileyeceğini söylemişti. O günden beri gördüğüm her canlıya mesafeli davranıyordum.

Binadan çıktığımızda önümüzde duran karavan benzeri arabanın kapıları açıldı. Hızla binip Robin'i kafası dizlerime gelecek şekilde yatırdım. Bu sırada Malia omzuna bir bez bastırıyordu. Steve ise hemen yanımda endişeli ve dolu gözler ile Robin'e bakıyordu. Kısa sürede hastaneye geldiğimizde Robin'i sarsmadan karavandan indirip hemşirenin yardımı ile sedyeye yatırdım. Hızla hastaneye girdiğimizde Robin'i çoktan ameliyata almışlardı.

Steve'den

Duyduğum silah sesi ile Araya'nın odasını gösteren ekrana takılı kaldım. Kalbim açıyordu. Kimin vurulduğu anlaşılmıyordu, kimse vurulmamışta olabilirdi. Ama o bir kaç saniye bana ölüm gibi gelmişti. Maya biraz sarsılınca onu vurdular zannettim fakat yere düşen beden ile zaman sanki durmuş gibiydi. Hızla kalktım sandalyeden. Gerçek olmamasını istedim bunun, o kadar insan varken o kadın nasıl olurda Robin ve Maya'yı yaralayabilmişti. Peter, Robin'i kucağına aldığında derin bir nefes aldım. Göz yaşlarım istemsizce gözlerimden akıp gidiyordu. Karavanı çalıştıran ajan kısa sürede bizi barın önüne getirmişti. Kapı açıldığında Peter'ın içeri girmesi ile bütün dikkatim Robin'in üzerindeydi. Herkes karavana bindiğinde ajan motoru çalıştırdı. Ellerim istemsizce yüzüne giderken pürüzsüz tenini okşadım. Lütfen, lütfen ona bir şey olmasın...

Robin ameliyata gireli 4 saat olmuştu. Bu süre zarfında Maya kurşun sıyıran koluna pansuman yaptırmıştı. Steven ve Diana, Araya için merkeze gitmek zorunda kalmışlardı. Annem ve Layla gelmiş şuan yanımda oturuyorlardı. Layla elindeki oyuncağını gözümün önünde salladığında gözlerim dolu bir şekilde güldüm. Ameliyathanenin kapısı açıldığında hızla ayağa kalktım.

"Hastanın durumu iyi, kurşun kemiğini çok büyük şans ile es geçmiş. Şuan narkozun etkisinde, odaya alınınca görebilirsiniz. Geçmiş olsun."

Derin bir nefes verdim. Hayatımız normal değildi, asla da olmayacaktı. Bir çok zorluk çıkıyordu karşımıza, ama biz o zorlukları tek tek devirmek için doğmuş gibiydik.

2 gün sonra

Maya'dan

Her şey üst üste geldiği için okulda bayağı devamsızlık yapmıştık, ama annem bunu halletmek için okula geleceğini söyledi. Bu yüzden içim rahattı. Sınıfta ki derin sessizliğin tek sebebi yeni gelmiş olan öğretmen olamazdı her halde. Tahtada yazdığı şeyleri gördüğüm an sınıftaki sessizliğin kesinlikle o olduğunu anladım.