{Secrets} Maya Hopper & Will Byers | Stranger Things

10.BÖLÜM 🌙

Bir süre sonra kucağa alındığımı fark ettim. Kim olduğuna bakmak için gözümü açtığımda babam olduğunu gördüm.

"Ne oldu bana"

"Gözünü kapat ve uyu minik peri"

Sözünü dinlemek zorunda kaldım. Çünkü göz kapaklarım kapanmak istiyordu.

-----------------------------------

Uyandığımda bir yatakta yatıyordum. Evimdeyim. Türkiye'de ki evimde. Bunlar bir an rüyaymış gibi geldi. Birazda istedim galiba bunu.

"Uyandın mı meleğim" Rüya değilmiş. Bütün herkes buradaydı.

"Yine Semihle karşılaşmışsın ben sana ne dedim. O çocuğu görünce yönünü değiştir diye. Bu çocuk sana çok zarar veriyor. Ne çabuk unuttun sana yaptıklarını" ağlamaya başlamıştım.

" Anne canım çok yanıyor o günü hatırladıkça. Bütün ruhumun çekildiğini hissediyorum. "

"Hayır biz seninle ne konuştuk Maya bu senin suçun değildi. Dik durman gerektiğini söylemiştim. Sen güçlü bir kızsın unutma bunu"

Babam yanıma gelip sarıldı. Bir yandan da El cidden kendimi şimdi tam tamamlanmış hissediyordum. Geçen yıl olan olayı unutmaya çalışmıştım başarmış zannetmiştim , ama unutamamıştım.

"Artık ağlama aldattıysa bu onun şerefsizliği... Lütfen ağlama."

Babama daha da sıkı sarıldım. Su anda bu yaşadıklarım iyi ki rüya değilmiş diyorum.
Eleven'a baktığımda onun da ağladığını gördüm.

"Hadi Hopper biz çıkalım çocuklar yalnız kalsın"

Odada yalnızca Steve, Robin, Mike, El, Will, Max ve ben kalmıştık. Steve'in gözlerinde kin ve nefret vardı. Max ve Robin olayları zaten duymamıştı. Ama ben annemle konuşurken biraz duymuş olmalılar. Will ve Mike'da hiç sakin görünmüyorlardı.

"Kuzen lütfen üzülme, teyzemin dediği gibi bu durumda senin hiç bir suçun yok, lütfen kendini üzme"

"Unutamıyorum o günü Steve gitmiyor aklımdan"

"Gidemez zaten ama aklına getirme"

Yanımda bir hareketlilik hissettim. Babamın boşalttığı yeri Will doldurmuştu buna şaşırmalı mıydım? Eleven hala sarılıyordu arada bir burnunu çekişini duyuyordum o kadar. Max ve Robin ise bize şefkat dolu bakıyorlardı.

Aradan bir 5 dakika geçti. Kimse konuşmuyordu. Ama ben baya daralmıştım.

"Ay yeter daraldım. Tamam geçti bitti. Çıkın artık odadan" Eleven'da tam kalkıyordu ki kolundan tutup geri oturttum.

Herkes odadan çıktığında. Eleven'a sarıldım.

" O ite cezasını verdin"

"N-ne yaptım"

"Yaşadığına emin değilim. Ama korkma Steve ve Will işi halletti. Artık o yaratık sana asla zarar veremez" aklıma anında Sevda ve Aysel teyze gelmişti.

"Ben k-katil mi o-oldum"

"Hayır öyle düşünme dünyadan bir parazitin gitmesine yardımcı oldun diyelim"

Tamam burada anlamış oluyoruz ki Eleven hiçte iyi moral vermiyor.

"Tamam bak sakin ol şaka yaptım. Ölmedi ama keşke ölseydi. Sadece o dayaktan sonra bi daha yanına geleceğini sanmam"

"Çok komikti Eleven gülmekten ölüyorum şuan" gülmüyordum ta ki beni gıdıklamaya başlayana kadar.

"Y-yeter E-el d-dur l-lütfen oh yeter ay öleceğim sandım."