🌵ÇÖL ÇİÇEĞİ🌵~Çeyrek Texting

34. Bölüm

Öncelikle herkese hellooo ve selamün aleyküm .

Geçtiğimiz hafta hiç bölüm yazamamamın sebebi sınavlara çalışıyor olmamdı ama siz de takdir edersiniz ki liseler için sınav tarihleri 1 hafta ileriye alındı. Zaten ne yapıldığı hiç belli olmuyor.

Okula gidiyoruz mu geliyoruz mu,okul açılıyor mu kapatılıyor mu ,sınavlar olacak mı olmayacak mı her şey muamma.

Ve geçen haftayla beraber psikolojik sağlığımın da bozulması ile bölüm atamadım affola.

Lütfen beni bu çıktığım yolda motive etmeye devam edin.

Hadi bakalım bölümümüze geçelim.

...

Mecbur Efeyi takip etmeye başladım. O ise ara sıra arkasına bakarak ben peşinden geliyor muyum diye beni kontrol ediyordu.

-Efeee biraz yavaş olsana ya neden bu kadar hızlısın diye bağırdım arkasından. Şu an bir acelemiz yok.

-Hayır var. Madem benim şu anlık polise ihbarda bulunmamı istemiyorsun o zaman ben ne diyorsam onu yapacağızç

-Bak Efee haddini aşmayı kes niyeymiş diye sordum ona

-Ne haddinden bahsediyoruz acaba diyerek soruya soruyla karşılık verdi. had mad mi kalmış Allah aşkına hümtüs ya. Senin hayatın tehlike de diyoruz sen bana haddimden bahsediyorsun.

O sırada durağa geldiğimiz için ve durakta da başka insanlar olduğundan dolayı susmuş ve Efeye herhangi bir cevap vermemiştim.

O da benim bu dilini kedi yutmuş  halimi görünce gülümsemesine engel olamamıştı .Benim onu izlediğimi ve sırıttığını gördüğümü görünce ise hemen başını başka tarafa çevirmişti.

Az önce ki hali gerçekten çok sevimliydi diye geçirdim içimden ama sonrasında hemen sildim o dudağımdaki buseyi ve kafamdaki düşünceleri.

Otobüs gelmiş ve sonunda binebilmiştik. Benim gözlerim boş koltuk arasa da bulamadı. Çünkü otobüs cuma günü olduğundan dolayı tıklım tıklımdı.

Hemen cam kenarına geçtim ve cam kısımın altındaki tutamaçlara sardım kolumu. Efe ise benim olduğum yerin tam karşısına geçmiş beni taklit ediyordu.

Gözlerimi kıstım ve ona ölümcül bakışlar gönderdim ama onun yaptığı tek şey beni tekrar taklit edip kıkırdamaktı. Sonunda ben de dayanamadım ve kıkırdamaya başladım.

Bir kaç dakika sonra tam ben de Efe de kendi işlerimize bakarken iri yarı orta yaşlı bir adam bindi otobüse. Ve o kadar yer olmasına rağmen benim yanıma geçti ve tutamaçları tutmaya başladı.

Kötü şeyler olacak gibi hissetmiştim ama adam gayet düzgün bir insana benzediği için bu durumu takmadım.

Elimde hala telefona bakarken tutamaçlarda bir sürtünme sesi işittim ve kafamı çevirmeden gözlerimle yanımdaki adamı takip ettim. Adam biraz daha bana yaklaşmıştı .Ben de bu durumdan rahatsız olup bir adım geri attım ama adam hiç oralı olmadı.

Tekrar paranoyaklaşıyorsun Hümeyra diye geçirdim içimden ama bir kaç dakika sonra olanlar hiç de yanılmadığımı kanıtlıyordu. Adam biraz daha bana yaklaşmıştı. Hatta ve hatta dibime girmiş bacaklarımız birbirine değiyordu . Ben bir sorun çıkmasını istemediğim için hemen bir adım daha attım arkaya doğru ama bbir sıkıntı vardı. Arkamdaki koltuğun arkasının sırtıma değdini hissettim. Bu da demek oluyordu ki artık daha fazla geriye gidemeyecektim.

Adam yaklaşmaya devam ediyordu ve ben ne yapacağımı bilemiyordum. Tam adam bana daha da yaklaşmış kolu koluma değecekken birisi girdi aramıza.

-Tatlım iyi misin ?

Gözlerim fal taşı gibi açılmış bir biçimde aramıza giren kişiye, Efeye bakıyordum.

-Cevap versene bir tanem dedi sonrasında ise kulağıma eğildi ve fısıldadı " sevgilimmiş gibi davran"

-Yok canım benim, dedim ben de ona

Yapmak istediğini anlayıp hiç bozuntuya vermedim ama gözlerim Efenin arkasında kalan adamdaydı. Efe benim o adama baktığımı görüp arkasına döndü

-Hayırdır birader bir sıkıntı mı vardı sevgilimle aranızda

Adam tedirgin olmuş hareketlenmeye başlamıştı.

-Hayır yani bir sıkıntı varsa söyle bilelim .

-Yok dedi düz bir şekilde adam ve durduğumuz ilk durakta aşağı indi.

-PUŞTA BAK SEN diye bağırdı sesli bir şekilde Efe sonrasında ise hemen bana baktı sinirli ve gergin gözlerle. Ben de onu rahatlatabilmek için küçük bile olsa bir gülümseme kondurmaya çalıştım dudağıma.

-İyisin değil mi Hümeyra

-Tabi ki neden iyi olmayayım dedim gereksiz bir neşe ve heyecanla.

Bıkkın ve üzgün bir poflama sesi duyuldu Efeden.

-Lütfen Hümeyra lütfen böyle yapma.

-Nasıl yapmayayım ? diye sordum merakla.

-İşte böyle. Nasıl hissettiğini gizleme benden sanki hiçbir şey yaşanmamış gibi davranma. Her acı çektiğinde başkaları anlamasın ya da acını görmesin diye gülümsemeyi kes. Bunu yapmak zorunda değilsin.

Ben tam cevap verecekken beni susturdu.

-Kendini savunmana gerek yok hümtüs seni anlıyorum. Ben ,ben sadece bana karşı böyle olmanı istemiyorum çünkü ben başkaları değilim. Benden hislerini gizlemek zorunda değilsin dedi ve sessizce başını öne eğdi.

Ben başkaları değilim demekle ne kastediyordu? Neden ona karşımdaki normal bir insana nasıl davranıyorsam ona da öyle davranmamamı istiyordu?

Bütün bu sorular kafamı kurcalarken sonunda ineceğimiz durağa gelmiş ,inmiş ve aktarma yapacağımız otobüsü beklemeye başlamıştık.

...

Okula girerken her zamanki gibi güvenliğe selam verdim ve Efenin halini açıklayarak onun da okula girmesini sağladım. Efe bana baktı ve mescidi sordu ben de ona nerede olduğunu tarif ettim.

-Sen kendi işlerini hallet ben de cuma namazının okunmasını bekleyeyim şu mescitte. İşin bittiği zaman gelirsin ve cumayı beraber kılıp çıkarız dedi ve tarif ettiğim yere doğru yürümeye başladı.

Ben de bir üst kata çıktım . Müdürün kapısının önüne geldiğimde ise derin bir nefes alarak kapıyı tıklattım.

🌵🌵🌵

Efe bu bölümde de çok tatlıydı yaaa

Şu an gerçekten baş erkek kim ben de bilmiyorum

Oy vermeyi ve yorum yapmayı unutmayınnn

Hadi kendinize iyi bakın bakalım galpp ❤️❤️❤️