"Przyjaciel to ktoś, kto rozumie twoją przeszłość, wierzy w twoją przyszłość i akceptuje cię takim, jakim jesteś".
Masz cudowne życie, przyjaciół. A co jeśli ten którego uważasz za najlepszego nagle bez słowa Cię zostawia?
Okładka dzięki wspaniałej...
-Poszłabym na siłownię, spacer...co kolwiek żeby się ruszyć... -haha i zasnęła byś na bierzni albo ławce w parku. - śmiał się z pomysłów Eve Tom. -eh...no wieeem...ale zawsze trzeba mieć marzenia nie? -Tak kochanie. Gdyby nie marzenia nigdy nie osiągnęli byśmy tego co mamy teraz...ide poćwiczyć do ogrodu...idziesz ponagrywac żenujące filmy z moim udziałem? -nigdy nie odpuszczę takiej okazji. - Tom pomógł Eve podnieść się z kanapy i wyszli na zewnątrz. Była piękna wiosna. Ten kwiecień jest szczególny. Odznacza sie wyjątkowo piękna pogoda jak na Londyn oraz dużym brzuchem Eve która jest już w 6 miesiącu ciąży.
Tom próbował nowych akrobacji, a Eve na leżaku filmowała jego poczynania.
Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
On kiedyś złamie kark. 🙈
Wysłała film do rodziców, braci i Haza. Wszyscy zaczęli pisać z Eve. Wieczorem Eve wybrała odpowiednie ubranie na popołudnie u rodziców dla siebie i Toma. -Przygotowujesz się do roli mamy wybierając mi ubranie? - zaśmiał się Tom kładąc się na łóżku i obserwując dziewczynę. -Może trochę. Ale już się zmęczyłam... -Chodź, połóż się. -Mój brzuch jest co raz cięższy a to dopiero 6miesiac. Co będzie za 3 miesiące? -Nie myśl o tym teraz. Damy radę. Będę Cię wyręczał w każdej sytuacji. To tylko trzy miesiące. A później będziemy się cieszyć małym brzdącem. -I nie będziemy mieć czsu dla siebie. -A od czego mamy babcie, dziadków wujkow i ciocie? -Ale codziennie nie możemy się nimi wyręczać. -Kotku oni sami będą umawiać się w kolejki żeby zająć się małym Tomem lub mała Eve hahaha -Ale masz marzenia...ide pod prysznic. Jutro coś czuję dłuuugi dzień nas czeka z moją mamą. Pewnie nakupila ubranek, gadżetów... Na sama myśl jestem zmęczona haha - śmiech Eve niósł się już z łazienki. Tom rozłożył się wygodnie na łóżku i wyciągnął telefon z kieszeni. "łyknęła obiad u rodziców." Napisał smsa do Nicol. Zadowolony z siebie cierpliwie czekał aż Eve skończy kąpiel.
-Tom! Nie mogę włożyć butów!- powiedziała z udawanym płaczem. Chłopak przybiegł do niej. Ocenił sytuację i faktycznie stopy Eve były dobrze spuchnięte i nie mieściły się w jej sandałkach. -To włóż trampki. Są dość elastyczne. - zdjał z szafki białe conversy i pomógł włożyć je Eve na stopy. - No gotowe. Jedziemy do Twoich rodziców. - wziął jej torebkę i pomógł zejść po schodach.
Po 20 minutach byli na miejscu. Eve "wtoczyła" się do domu rodziców. -Córeczko! Chodź już wszyscy czekają! -Wszyscy? -Tak Wszyscy! - Eve weszła do salonu gdzie byli rodzice Toma, ich rodzenstwo Haz i Nicol, Tom Hiddleston z dziewczyną, dziadkowie Eve. -Ty! - Eve wskazała na Toma opartego o framugę. - Wiedziałeś! - ten tylko kiwnął głową ze śmiechem. Cały salon był udekorowany w różowe i niebieskie balony, wstazki i chorągiewki. Eve była przeszczesliwa, cały czas się uśmiechała. Każdy z każdym rozmawiał. Debatowali nad imieniem dla dziecka. Nawet zapisywali swoje propozycje na kartkach.
Nicol w pewnym momencie przerwała rozmowy. -Kochani! A teraz chciałabym zaprosić wszystkich do ogrodu! Mam dla Eve i Toma chyba największą niespodziankę! - każdy wyszedł na zewnątrz. Harry połączył się z rodziną Marvela online i transmitował dla nich największą niespodziankę. Eve i Tom wyszli na środek, a Nicol z pomocą Haza postawiła przed nimi ogromne pudło zapakowane w różowo niebieski papier. -To kochani najpierw pytanie... Tom, syn czy córka? -Córka -Eve? -Syn -Na trzy otwórzcie podło.... -RAZ!- wszyscy obecni zaczęli liczyć -DWA! -TRZY!!
