•DELIGENCIA•
Hininto niya ang sasakyan sa isa sa mga kilalang boutique dito sa aming lugar. Mabilis siyang bumaba at pinagbuksan ako.
Ano ba ang ginagawa natin dito? tanong ko sa kanya.
Ahh...napakamot siya sa kanyang ulo. Nadito tayo para sa damit natin sa prom. Gusto ko kasi terno tayo para bagay na bagay talaga nakangisi niyang sabi.
Diba sabi ko hindi pa ako sigurado!
Hali kana, nabigla ako ng mabilis niya akong kinaladkad papasok sa loob. Ngumiti lamang sa kanya ang guard na nakabantay.
Good morning sir! Masayang bati ng guard sa kanya. Girlfriend mo sir? Tanong ng guard.
Ah hindi po mabilis kung sabi.
Hindi pa, pero malapit na nakangiting sabi ng mokong.
Iba ka talaga sir! At nagsalodo pa sa kanya ang guard.
Tumawa na lamang siya, habang ako ay nanggigigil na sa kanyang mga sinasabi. Kinurot ko siya kaya mabilis na bumalik sa seryoso ang kanyang mukha.
Sir, Madame! Dito po sir, nakangiting sabi ng babae habang sinusubukan na mag pa cute kay Rafael. Ngunit ng tignan ko si Rafael ay ngiting ngiti ito habang nakatitig sa akin.
Hinawakan na niya ako sa beywang. Na mabilis ko namang hinawi.
"Sorry mabilis niyang sabi."
Nakasuot sa isang manikin ang pink na gown. Magandang ballgown ito may mga parteng napapaliguan ng mga kumikinang na bato.
Katabi naman nito ang tuxedo na na kulay itim, na may touch ng pink. Na sa tingin ko ay bagay na bagay sa pink na gown.
Maganda diba? Nakangiti niyang sabi.
Dahan dahan naman akong tumango sa kanya dahil totoo naman na maganda ang mga ito.
Madame, pwedi mo pong sukatin, so that we could do changes if kaylangan.
Nadito na ako ngayon sa loob ng dressing room habang sinusukat ang gown. Dahan dahan akong lumabas at nakita si Rafael na nakaupo sa upuan habang suot narin ang kanyang tuxedo.
Nalaglag ang kanyang panga, natawa na lamang ako sa kanyang reaction ang OA kasi.
Ang OA mo ah..., bagay ba sa akin. At wala akong pero pangbili nito kaya baka hindi ko rin to maisuot.
No..., I already pay for it. Sabi ko diba ako ang bahala. Ang kulang nalang ang pagpayag ng nanay mo kaya ihahatid kita para makapagpa alam na ako sa nanay mo nakangisi niyang sabi.
The idea of attending the prom is a dream come true. Minsan lang dumaan ang mga pagkakataong ganito. Alam kung gugustuhin rin ni nanay at tita na sumali ako. Pero ayaw ko silang bigyan ng gastusin.
Kaya't itong mga ginagawa ni Rafaek ngayon ay ikinatutuwa ko. Ayaw ko lang malaman niya, na paunti-unti na akong nahuhulog sa kanya.
He's smiling when i look at him. Bagay na bagay sa kanya ang sinusukat niyang tuxedo ngayon. He has a lot of choices, kasi gusto niya iyong babagay talaga sa susuotin kung gown.
Iwang ko ba kung bakit palagi siyang nakangisi. Para bang wala talagang problema kahit isa. Pero ikaw nga naman ang nasa posisyon niya, hindi mo talaga mararamdaman ang problema. Nasa kanya na ang lahat mayaman, gwapo at higit sa lahat matalino.
Siya ang pangalawa kasunod sa akin. Maliit lamang ang lamang ko sa kanya kaya pag mag do- doble kayog pa siya ay tiyak na mapapalitan niya ako bilang top one.
Na ayaw kung mangyare dahil pweding matangal ang scholarship ko kung mangyari man 'yun.
May mga binago sa gown dahil medyo maluwang ang sa baywang na parte dahil nga hindi naman niya ako sinukatan. Nagulat nga ako ng makuha niya ang tamang size ko kahit hindi naman niya ako sinukatan.
Nasa loob na ngayon kami ng kanyang sasakyan ng tinanong ko siya.
Bakit halos alam mo ang size ko?
Tanong ko.
Kanina kapa tanong ng tanong niyan hays. Hindi mo ba napapansin dikit na dikit ako sayo kaya malalaman ko talaga ang hubog ng iyong katawan. May damit pa 'yun ah, paano nalang kung wala na, baka higit pa doon ang magawa ko. Alam mo na nakangisi niyang sabi.
