•DELIGENCIA•
Nagising ako na masakit ang ibang parte ng katawan. Pero hindi ko mapigilang ngumiti ng maalala kung bakit iyun' masakit.
Hindi ko alam kung saan ba patungo ang aking nararamdaman. Sa tingin ko ay paunti unti na akong nahuhulog kay Rafael.
Naramdaman ko ang paggalaw niya sa aking tabi. Dahilan kung bakit ako napatingin sa kanya. At doon ko pa naalala na may sugat pala siya sa braso. Muntik ko ng makalimutan dahil sa mga nangyari kagabi.
Ayos ka lang? Concern kung tanong sa kanya. Tinutukoy ang kanyang braso.
"Ako dapat ang magtatanong sayo nyan." Nakangiti niyang sabi habang halata sa mata ang pilit na tinatago na tawa.
Iwan ko sayo, masungit kung sabi at bababa na sana sa kama pero nahinto dahil sa paghawak niya sa aking kamay. Mariin ang tingin na aking ipinukol sa kanya.
"I'm sorry and l love you." bulong niya sa akin bago ako siniil ng matamis na halik. Iba sa mga halik na palagi niyang iginagawad sa akin. For the first time l felt at ease. Dahil narin siguro sa mga nagdaang mga pangyayari sa aking buhay.
I'll just take a shower, ayaw mong sumabay?
Mauna kana, at susunod ako. Bilisan mo Rafael dahil gutom na ako. Seryoso kung sabi sa kanya
Okay fine, l'll be fast okay. Just wait for me, gusto ko sabay tayong mag breakfast.
Bago siya makapunta sa bathroom ay hinawakan ko ang kanyang kamay. Hindi naba masakit, yung' sugat mo?
I'm fine now. Just kiss me again, l'll be fully healed. Nakangiti niyang sabi.
Mabilisan ko siyang hinalikan, at mahina na itinulak papunta don' sa bathroom. Maligo kana, bilisan mo kasi gutom na ako.
Tapos na akong mag-ayos, ng lumabas siya sa bathroom. Ng makita na nakatingin ako sa kanya ay mapanuya niya akong nginitian.
"I'm clean now love." Nakanguso niyang sabi sa akin at ramdam ko ang tigil niyang matawa. Lalo na ng makita ang aking naging reaksyon.
Mabilis siyang nagsuot ng damit. At dahil tapos na naman ako, ay bumaba kami ng sabay upang makakain na ng breakfast.
Umalis si Rafael upang personal na maging involve sa nangyaring barilan. Nahuli na ang mga may gawa kaya mas mainam daw na siya ang pumunta at ng malaman kung sino ang nagpa-utos sa barilan na nangyari.
May takot parin akong nararamdaman. Pero mas napabuti ito ng malaman na nahuli na ang mga maygawa non. Tapos ko naring tawagan sina nanay dahil labis silang nag-alala ng malaman ang nangyari sa aming dalawa ni Rafael.
Nagpadala narin si Rafael ng tauhan upang may magbantay kina nanay. At masigurong ligtas sila. Dahil baka sila na naman ang gawan ng masama.
May mga ilang papers akong sinasagutan na requirements sa papasukan naming school ni Rafael. Mainam ko itong binasa para masiguro na tama lahat ang naisagot ko.
May tanong na kung saan ay kaylangan mong lagyan ng impormasyon na kung kasal kana ba. I put married as my answer. Kasi yun' rin daw ang nasa kay Rafael.
May kaunting kaba, lalo't hindi sanay ang mga tao na maikasal sa mas maagang edad. At lalong lalo na, na si Rafael pa ang aking naging asawa.
