•DELIGENCIA•
Mabilis na nagdaan ang mga araw. Rafael is busy handling their businesses. At ako naman ay paminsan-minsang bumibisita kina nanay.
Madalas rin akong nagpapaturo ng mga pweding lutuin lalo't lalo na ang mga paborito ni Rafael.
I don't know why? But i feel calm, after those problem that i have encountered with Rafael. Rafael itself is a problem to me.
Pero ni unti ay wala na akong sama ng loob na nararamdaman kay Rafael. Naging mabait siya at sa tingin ko ay gumaan na ang aking pakiramdam, dahil narin sa kanyang mga pinapakita.
Habang sinusuklay ko ang aking buhok ay bumukas ang pintuan.
Ready love? Nakangiting sabi ni Rafael.
Mas lalong naging gwapo siya sa paningin ko. At napansin ko rin ang bagong gupit niyang buhok.
I smiled at him at lumapit na sa kung saan siya nakatayo. At ng nakalapit na ng tuluyan ay hinalikan niya ako sa labi. I kiss him back without hesitation.
Magkahawak kami ng kamay habang namamasyal sa isang malaking mall na kung saan ay pag-aari rin niya.
Ayaw mo ba talaga sa abroad bumili ng mga gamit? Mas marami dun' and we can spend more time together. Love? Malapit na ang klase at mas gusto kung magkasama tayo palagi.
And i don't like the way those boys staring at you. I'll be a criminal now if they would not stop staring at you.
Napatingin ako sa kung saan nakatingin si Rafael. At nakita kung umiwas sila ng tingin. Dahil narin siguro sa mukha ni Rafael ngayon na pwedi ng pumatay ng tao.
Ang OA mo hindi ka naman sigurado na sa akin tumitingin yan. At wag mong titigan, tignan mo mukhang natakot tuloy. Sabi ko sa kanya sabay kurot sa kanyang tagiliran. Rafael is so tall kaya kahit matangkad rin naman ako kahit papaano. Ay nagmumukha parin akong bata pag tumabi sa kanya. Hindi rin nakatulong na doll shoes ang suot ko.
You know what? I can just close the entire building. Yung tayo lang ang namimili. It seems so crowded. Busangot niyang sabi.
Wag na! Ano kaba hayaan muna sila. Alam mo nagugutom na ako pweding kumain muna tayo?
Pwedi tayong kumain dun' o tukoy ko sa isang fast food chain sa loob mismo ng mall.
Masyadong maraming tao. And those foods are not healthy. Let's just go and find a great restaurant.
At doon nga kami sa isang restaurant na sa tingin ko ay sobrang mahal. Alam ko namang mayaman si Rafael pero kung ako ang magbabayad nito kahit pa siguro buong buwan kung sweldo ay hindi kakasya sa mahal ng mga pagkain.
Well bahala siya, sya naman ang magbabayad nito.
Maraming pagkain and honestly sobrang sarap talaga. I am full, sobrang nabusog talaga ako sa mga pagkain na ang sasarap.
Pagkatapos naming kumain ay pumunta na kami sa lugar na pweding bilhan ng mga school materials. Marami akong binili pero si Rafael mukhang hindi naman gaano ka interesado sa mga gamit. Tapos ako nito ay sobrang natutuwa habang nakikita ang mga magagandang notebooks, ballpens, at highlighters.
Now let's go, it's time to buy you a bags. Pagkatapos niyang kunin ang mga nabili namin.
Ako na, tukoy ko sa marami niyang dala.
Heck.... l'll never allow you to carry these. Mabigat to para sa maliliit mong braso. Sabi niya sabay tawa.
