•DELIGENCIA•
Masakit ang aking katawan at gutom akong nagising. Nakatulog ako dahil sa pagod at sa mga ginagawa ni Rafael sa akin.
Nakita ko si Rafael sa labas ng veranda kung saan glass ito kaya makikita mo kung sino ang nasa labas. May kausap siya sa telepono, at hindi ko alam kung sino iyon.
Dahan dahan akong bumaba sa kama. Doon ko palang nakita at nalaman na may suot na akong damit. Isang sheer na pajamas ang aking suot.
Lumapit ako sa lamesa kung nasaan nakalagay ang isang baso ng tubig at ang aking gamot na iniinom.
"The doctor is coming." Malamig na sabi ni Rafael sa aking likod. Dahil sa gulat ay mabilis kung naibaba ang baso ng tubig na iinumin ko na sana.
"I'll just get the food downstairs."
I didn't bother waking you up. You might be exhausted. I know you're hungry, i'll just get the food. Hinalikan niya ako sa aking pisnge at umalis na para kumuha ng pagkain.
Ilang minuto ang nagdaan, tapos na akong kumain. And somehow, my body started to recover. Dahil siguro sa gamot na aking ininom.
Pagkatapos kung kumain ay narinig kung bumukas ang pintuan.
"The doctor is already downstairs." Change your clothes, masyadong kita ang suot mong bra. Nakatingin na siya ngayon sa aking dibdib.
Kulay pula ang suot kung bra kaya, kitang kita ito sa manipis kung suot na damit. Tanga ba siya? Siya ang nagsuot sa akin ng damit na ito. Tapos ngayon gusto niya akong magpalit. Galit kung sabi sa aking sarili.
Nakatingin lang ako sa kanya. Nang makita niya ang aking reaksyon ay siya na mismo ang pumasok sa walk in closet upang magkuha ng damit.
Wear this, sabay lahad niya sa mas makapal na damit. Ayaw kung sootin iyan sabi ko sa kanya at itinapon ang damit sa gilid ng kama.
"Don't make it difficult right now." Ramdam ang galit sa kanyang boses. At hindi ko alam kung saan ko nakuha ang tapang pagkatapos ko siyang irapan. Narinig ko ang kanyang tawa.
"Oh...you're doing this to me?" Baka hindi ako makapagtimpi at maiyak kana naman sa sarap. And he flashes an evil smile.
Well his evil, it must have been easy for him to do so.
Mas lalo lang akong nairita sa kanyang sinabi. Mabilis kung pinulot ang damit at tumungo na sa banyo upang makapagbihis.
Nakahawak siya sa aking baywang habang patungo kami sa lamesa, kung nasaan nakaupo ang matandang lalaki na sa wari ko ay doctor.
He's good, kaylangan lang niyang magpahinga. Make her rest at regular mo ring ipainom ang gamot. It would help her feel better in instant. Malumanay na sabi ng doctor.
Nang naka-alis na ang doctor. Ay naramdaman ko ang pag-pulupot ng kanyang braso sa aking baywang.
Kaya ba niya ako pinagpalit ng damit dahil lalaki ang doctor? Eh, hindi niya ba inisip na matanda na iyon at baka may pamilya na! Dahil sa inis tungkol sa aking iniisip ay tinanggal ko ang nakapulopot niyang braso sa akin.
Magpapahinga na ako, pagalit kung sabi sa kanya.
Are you mad? Mabilis niyang tanong sa akin.
Ano sa tingin mo? Malakas kung sabi sa kanya. Pabayaan mo na ako Rafael gusto kunang umuwi. Nag-aalala na sina nanay sa akin. Hindi ko napigilan ang pagtulo ng aking mga luha.
"Well talk about this later." Malamig niyang sabi sa akin. Umalis siya na bakas ang galit sa mukha.
Ako naman ay mabilis na umakyat sa kwarto upang makapagpahinga na. Kaylangan kung bawiin ang aking lakas. I still need to go out here.
