•DELIGENCIA•
Nagising ako na masakit ang katawan. Malamig, kaya mas lalo kung hinigpitan ang paghawak ko sa kumot.
Ramdam ko na wala si Rafael sa aking tabi ng lumingon ako sa gilid ng aking hinihigaan.
Bumukas ang pinto, at lumabas doon si Rafael na may suot na puting t-shirt na hapit na hapit sa kanyang katawan at shorts na kulay gray.
Naninibago man sa kanyang suot ay pinili ko nalang i wala sa aking isipan. Ramdam ko parin ang kakaibang kirot sa pagitan ng aking hita. Pagkatapos ng ginawa niya sa akin, na inulit niya ng maraming beses.
"I'm glad you're awake." Nagpaluto na ako ng pagkain nating dalawa. Nagpabili rin ako ng gamot para sa nararamdaman mong kirot diyan.
At tumingin siya sa pagitan ng aking hita. Kahit may kumot ramdam ko parin ang pagkataranta, lalo na ng unti unti siyang lumapit sa akin.
Here, tukoy niya sa gamot na kanyang dala kasama ang isang baso ng tubig. Kinuha ko iyon sa kanya at ininom upang maibsan ang sakit na nararamdaman ko sa parteng iyon.
Wag kang mag-alala masasanay karin sa akin. In no time, kaya we should always do it everytime para masanay ka sa laki ko. May ngiting naglalaro sa kanyang mukha na mas lalo kung kina inis.
"I will help you get dress." Sabi niya sa akin at aalalayan na sana ako para makabangon sa kama. Ngunit mabilis kung pinakiramdaman ang aking katawan kung may suot ba ako o wala.
Nang makita na may suot ako ay bumangon na ako pagkatapos ma ialis ang kumot.
Hindi ko kaylangan ang tulong mo, mariin kung sabi sa kanya pagkatapos inalis ang pagkakahawak niya sa aking braso.
"It doesn't change the fact that we made love together Gen!" Pasinghal niyang sabi sa akin dahil siguro sa kanyang galit.
Hindi kita mahal Rafael! At ito ang tandaan mo pinilit mo ako at hindi ko ginusto na may mangyari sa ating dalawa!
Pagkatapos ng lahat ng ito ay ipakukulong kita sa lahat ng kababuyang ginawa mo sa akin. Naiintindihan mo ba ako? Ha? Rafael!
Hinding hindi ako magkakagusto sa katulad mong masama! Galit kung sigaw sa kanya, pilit na pinapaintindi sa kanya ang lahat ng aking sinabi.
Narinig ko ang kayang pag-tawa.
Really? You are going to send me in jail? Natatawa niyang sabi sa akin.
"That's never gonna happen babe." Trust me, if i say so. It's okay that you're mad at me. At hindi mo ako mahal sa ngayon ang mahalaga lang naman dito ay ako at mahal na mahal kita at hindi ko hahayaan na mawala ka sa aking tabi.
Matutunan mo rin akong mahalin Gen. Sabi niya sa akin at lumabas na sa kwarto.
Nakaramdam ako ng ginhawa ng lumabas siya. Mabilis akong nagbihis para sana makababa na at matignan kung saan ako pwedi dumaan para makatakas.
May nagluluto ng pagkain dito. Kaya pwedi siguro ako manghingi ng tulong sa taong iyon.
Kahit ramdam pa ang sakit ay mabilis akong naglakad pababa ng hagdanan nagbabasakali na maabutan ang taong nagluluto at makahingi ng tulong sa kanya.
