• DELIGENCIA •
I was busy drying up my tears. Ayaw kung dumating sa bahay na umiiyak parin. Baka mag-alala sina nanay sa akin.
I needed time to process everything, i needed time to heal. Bakit nagawa ni Rafael iyon sa akin? To get even? Dahil noon ay niloko ko siya?
Pero matagal nayon. At palagi niya namang sinasabi sa akin na mahal niya ako. He changed into a better person, kaya't paunti-unti ko na siyang minahal ng tunay.
At alam kung kahit hindi ko iyon sabihin sa kanya ay ramdam niya. We made love all the time, for it wasn't just a sex. We both love it, kahit pa pinilit niya lang ako noon na magpakasal sa kanya.
"Ma'am someone is following us." sabi ng driver sa akin.
Napansin ko po, kanina pa sumusunod ang sasakyang iyan sa atin. He sounded worried.
Ha? Tinignan ko siya at pagkatapos ay nilingon ang likuran ng sasakyan. Its windows are tinted outside, pero nakikita mo ng malinaw ang nasa labas.
At nakita ko roon ang isang itim na sasakyan na nakasunod sa amin.
Baka..., kapareha lang ng daanan ng sa atin kuya. I said to the driver.
The driver looks worried, at mas binilisan pa niya ang takbo ng sasakyan.
Ma'am..., wala po kasi tayong kasama ni isa sa mga bodyguards po. Ramdam ko ang kaba sa boses ng driver.
Nasa madilim na parti na kami ng daan papunta sa amin. Ng mapasigaw ako dahil sa putok ng baril na narinig.
Ma'am..., ayos lang po ba kayo?!
Mabilis ang takbo ng sasakyan, habang sunod sunod parin ang pagputok ng baril. I tried to cover myself, hindi pweding pumunta kami sa bahay ngayon. Dahil baka madamay sina nanay at tita.
Kuya..., wag napo tayong pumunta kina nanay, dumiretso napo kayo! I said panicking.
Mabilis ang takbo ng sasakyan, the driver looks tense. He's obviously panicking, sunod sunod parin ang pagputok ng baril.
I'm covering my ears, trying to avoid the loud gunshots. Kahit tinted naman ang sasakyan, ay maririnig parin ito.
Muntikan na akong tumilapon sa harapan, ng mabilis na huminto ang sasakyan. Mabuti nalang at may suot akong seatbealt.
Ma'am may sasakyan pong humarang sa daan. Nangangambang tugon ng driver. Nakita ko siyang bumunot ng baril.
Ma'am..., dito lang po kayo sa loob. Mabilis niyang sabi sa aking at pagkatapos ay lumabas ng sasakyan. Narinig ko ang putukan, he's exchanging gunshots with them.
Takot na takot ako, walang pigil na lumalandas ang aking mga luha. My hands are shaking while trying to lose up my seatbelt. Gusto kung tulungan ang driver sa labas pero wala naman akong baril.
Napatingin ako sa pintuan ng sasakyan ng pumasok doon ang driver.
Kuya?..., ayos lang po ba kayo? Ano pong nangyayari?!
Ma'am, nadito po ang mga tauhan ni sir Rafael. Sila po ang humarang sa sasakyan natin kanina. Kaylangan napo nating umalis dito.
I saw the car in front of us trying to make way for us to go. At mabilis naman na nagmaneho ang driver, i can see Rafael's men exchanging gun shots with the other side.
