Chapter 36✓

470 9 1
                                    

                    •DELIGENCIA•

 
Nagising ako na masakit ang pakiramdam. Ahh....ramdam ko ang sakit sa aking hita. Pilit akong bumangon para maigalaw ng tuluyan ang katawan.

 
 
"Maganda't gising na aking reyna." He sounded like he was teasing me.

Nagulat ako at mabilis na nilingon si Rafael, nakaupo siya sa isang upuan malapit sa lamesa kung saan kita ko ang mga pagkain na nakahanda.

 

Nakaramdam ako ng gutom ng maamoy ang masarap nitong amoy.


"I know you're hungry," kaya't nagluto ako ng breakfast. Naubos ko yata lahat ng lakas mo kagabi. May multo ng ngiti sa kanyang labi habang sinasabi ang mga katagang iyon.

 

Yumuko ako at hinimas ang namulang kamay dahil sa pagkakagapos.

U----uwi na ako mahina kung sabi sa kanya, nagbabakasakali na siya ay maawa sa akin.

  
Naramdaman ko ang unti unti niyang paglapit sa akin. Inangat niya ang aking baba gamit ang kanyang hintuturo.

  
We're not yet done, baby.

Tumulo ang aking mga luha ng marinig ang kanyang mga sinabi. He's unbelievable, how can he do this to me?

Shhhh.... hindi kaba masaya na matagal tayong magsasama dito sa bahay ko? We can have our privacy here. He sounded like he's really having fun. Maybe seeing me miserable makes him happy.

  
Dito tayo bubuo ng sarili nating pamilya. Magkakaroon tayo ng maraming mga anak. At mamahalin ko sila ng kagaya ng pagmamahal ko sayo. Aalagaan at proprotektahan ko ang magiging anak natin.

 
Ayaw kung magka-anak sayo! Galit kung singhal sa kanya habang mariing titig ang ipinukol ko sa kanya.

 
Nakita ko ang pag-igting ng kanyang panga dahil sa aking sinabi. Mariing titig 'din ang ipinukol niya sa akin. Maitim ang mata at bakas dito ang pagdisang-ayon sa aking sinabi.

 
Ngunit sa huli ay sumilay rin ang ngiti sa kanyang labi. Narinig ko ang pagbuntong hininga niya.

  
Hindi muna ako magagalit sayo ngayon, alam kung masakit pa ang iyon katawan dahil sa ginawa natin kagabi. Na siyang mauulit pagkatapos nating kumain ngayon ng agahan.

  
 
Nanglaki ang aking mga mata at mabilis na naalarma sa kanyang sinabi.

 
Wag kang mag-aalala dadahanin kita sa pagkakataong ito. Alam kung nasaktan kita ng husto kagabi. I'll be gentle this time.

  

Masyado atang malaki ang aking alaga para masaktan ka ng husto. Kaya dadahanin natin sa ngayon.

May naglalarong ngiti sa kanyang mukha na ang sarap sampalin ng matauhan na ng husto.

  

"Let's eat," hinawakan niya ako sa aking braso upang maitayo ako ng tuluyan galing sa aking pagkakaupo.

  
Napaigik ako ng tuluyang maramdaman ang sobrang sakit sa aking pagkababae. Tuluyan ko ring nakita ang mga pulang marka na naiwan sa aking katawan na siyang kagagawan ni Rafael sa akin kagabi.

  

Nakasuot ako ngayon ng puting t-shirt na sigurado akong pag-aari niya. May suot narin akong pang-ibaba. Na alam ko siya ang nagsuot.

 
Umusbong ang kakaibang galit sa akin ng maalala ang lahat ng kababoyan na ginawa niya sa akin kagabi.

  
Hinila niya ang upuan upang tuluyan na akong makaupo. Sinimulan na niyang lagyan ang aking plate na nasa harapan.

 
Naamoy ko ang mabangong aroma ng kape. Mabilis ko itong tinikman at nakaramdam ng kakaibang ginhawa dahil sa masarap nitong lasa. Mabilis na nanuot ang sarap at init nito sa aking lalamunan.

  
"These foods are healthy,"sabi niya kahit hindi ko naman tinatanong. I made the coffee extra special for you, and he smiled after saying it.

  

Hindi ako umimik sa kanya at alam rin siguro niya na ayaw ko siyang kausapin dahilan ng pag-upo niya sa upuan at mariin ang tingin na ipinukol sa akin.

 

Dahil sa gutom ay paunti-unti ko naring tinikman ang pagkain na inilagay niya sa aking pinggan. May mga prutas rin ang naroon. Natakam ako at hindi na siya pinansin pa at nagsimula ng kumain.



PS: Good Evening all! It's been a while since my last update. Here's another chapter everyone! Your likes would mean a lot to me, thank you!

 
  

  
  

Desiring herTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon