Kitap Evreni

Bozuldu

Bilincim yerine geldiğinde bir sandalyeye bağlıydım.

Etrafıma baktığımda Berk boş bir sandalyede ayak bileği diğer bacağının dizine koymuş, oturuyordu.

Heyecanla "Berk." dedim.

Bana dönüp gülümseyince "Geleceğini biliyordum." dedim.

"Seni asla yalnız bırakmam." derken içeri Selim girdi.

Selim endişeyle Berk'e bakarken Berk yanağımdan öptü ve "Bunları görmemen lazım." dedi.

Berk araştırmaya gittiği yerde ne yaptıysa artık hem görünüyor hem de duyuluyordu.

Cevap vermeme izin vermeden masanın üstünden siyah bez parçasını aldı ve gözlerimi kapattı.

Selim "Berk konuşup anlaşabiliriz." derken sesi titriyordu. Bu kadar korkmasına ne sebep olmuştu?

"Sınırı aştın, Selim. Sana verdiğim şansların hepsini harcadın. Üstüne benim için en değerli kişilerden birine zarar verdin." dedi.

"Hemde bu kişinin deli raporu varken!" diye bağırdım.

"Şimdi nasıl ölmek istersin?" diye sordu Berk.

"Öldürmek biraz şey değil mi?" diye sorarken Selim'in çığlığı depoda yankılandı.

Hiçbir şey diyemezken bu bağrışmalar yaklaşık yarım saat sürdü.

Hiçbir şey göremezken "Berk dursan mı?" diye sordum.

Ortamda bir sessizlik oluşunca ne yapacağımı bilemedim.

Gözümdeki bez açılınca karşımda duran Berk'e baktım.

"Bir yerin acıyor mu?" diye sorunca "Yok." dedim.

"Tamam güzelim." deyip iplerimi açınca "Sakın sağ tarafa bakma." dedi.

"Tamam." dedim.

Beraber depodan çıktığımızda gülümseyerek ona baktım.

Hiçbir şey demeden dudaklarımızı birleştirince gözlerim eşini kendini aldatırken yakalamış balık gibi açıldı. Yine de balık kendini aldattı diye dava açamaz? Hem eşi balık beyinli diye evli olduğunu unutmuştur. Hem de mahkemeye gidince neden mahkemeye geldiğini unutur balık.

Aklıma şu an öpüştüğüm gelince istemsizce gülmeye başladım.

"Neye gülüyorsun, deli?" diye sorunca "Psikolojim bozuldu lan." dedim.

"Belli. Az romantik olsun falan diye harekete geçeyim dedim gülmeye başladın." dedi.

Gülmem şiddetleşirken "Pardon sen yaşıyordun." dedim.

Berk de "Salak." diyerek gülmeye başlayınca gülüşüne bakıp gülümsedim.