Kitap Evreni

Yaşıyorsun

Berk'in üstüne düşmemin üzerine "Selam." dedim. Gökten yağa yağa bir hal oldum be! Neyse ki bahçede Berk vardı. Yoksa her taraflarım kırılmıştı.

"Çağda." deyince "Berk." dedim. 

Beni üstünden ittirip gerilemesi ile "Hala çok kabasın. İnsan az kibar olur." dedim. 

"Sen yaşıyorsun." demesine "Geri zekalı! Gökten düştüm, şaşırmadın. Yaşıyor olmama mı şaşırıyorsun?" diye sordum. 

Bana hızlıca sarıldı ve "Nasıl olduğunu kafam almıyor ama yanımdasın ve şu an çok mutluyum." dedi.

"Tabii mutlu olacaksın, göt. Burada ,yanında, ben varım." dedim. 

"İki aydır yoksun. Neler olduğunu anlatmalısın." dedi.

"Anlatacağım zaten ama öncelikle bir şey sormalıyım. Selim nerede, öldürdün mü?" diye sordum. 

"Hayır, kaçtı şerefsiz." dedi. 

Derin bir nefes alıp ayağa kalktım ve "İçeri geçelim mi?" diye sordum. 

"Geçelim." derken koşarak yanımıza gelen adamı "Efendim, Selim'in yerini tespit ettik. Şehir dışına çıkmak için hazırlık yapıyor." dedi. 

"Tamam, geliyorum. Arabayı hazırla." dedi Berk.

"Gitme." dedim endişeyle.

"Merak etme, bana bir şey olmaz." deyince neden gitme dediğimi açıklayacakken dudağıma küçük bir öpücük bıraktı.

Yanaklarım kızarırken bir anlığına beynim uçup gitmişti.

Berk bu sırada gidince kendime küfrettim.

Koşarak eve girdim. Umarım Ecem buradadır.

Mutfağa girdiğimde Taylan ve Ecem aynı anda "Hortlak!" diye bağırdı.

İkisi endişeyle birbirine sarılınca "He ben hortlağım ve bana yardım etmezseniz sizi de öldürürüm." dedim.

Ecem, Taylan'a endişeyle "Bu konuşuyor." dedi.

"Yaşıyorum zaten. Ölmedim ama yardımınız gerekiyor." dedim.

"Ne yardımı?" diye sordu Taylan.

"Berk'i durdurmalıyız. Selim'i öldürmemesi gerekiyor." dedim.

"Adamları yerini arıyordu." dedi Taylan.

"Biliyorum, az önce yeri bulundu ve gitti." dedim.

"Peki ne yapmamızı istersin?" diye sordu Ecem.

"Ecem senin için çok tehlikeli, evde kal. Taylan beni götürebilir misin? Ölüm kalım meselesi." dedim.

"Arabam garajda." deyince "Hadi o zaman." dedim ve garaja gittim.