Kitap Evreni

Sensin

Avuç içime baktığımda yarım bir kalp izi vardı.

"Bu daha önce yoktu. Bilmediğimiz bir şey mi oldu? Sanki kızgın demir ile yapılmış. " dedi Eren Bey.

"Geri dönene kadar hiçbir şey yoktu. Çok eminim." dedim. 

"Elini uzatır mısın?" diye sorunca elimi ona doğru uzattım. 

Yarama hafifçe dokunurken "Acıyor mu?" diye sordu.

"Hayır, acımıyor." dedim.

"Elinde de bir pürüz yok." deyince "Ama öyle gözüküyor." dedim. 

Eren Bey "Geri dönüp bunu danışalım." derken koşarak yanımıza Taylan geldi ve "Garip gelişmeler var." dedi.

"Ne oldu?" diye sordum. 

"Berk'in avuç içinde bir iz oluşuyor." deyince koşarak kitap dükkanına girdim.

Burcu Hanım'ın elinden telefonu aldım ve kitabı okumaya başladım.

'Genç adam elindeki izin neden oluştuğunu anlamaya çalışırken aklı sevdiği kadındaydı. Avuç içinde oluşan bu yarım kalp izinin diğer yarısı belki de sevdiği kadındaydı.'

Gözlerim dolarken "Evet, bende." diye mırıldandım.

Hiç dokunmamama rağmen klavye açılınca "Ne oldu?" diye sordum. 

"Kitap kendini kilitlemişti. Hiçbirimizde klavye açılmamıştı." diyen Burcu Hanım ile "Yani ben kitabı yönlendirebilirim." dedim.

"Sanırım öyle." diyen Eren Bey'in üzerine gülümseyerek "Onunla iletişime geçebilirim." dedim. 

"Bunu nasıl yapacaksın?" diye sordu Esma Hanım. 

"Bir dakika." dedim ve derin bir nefes aldıktan sonra kitabı yazmaya başladım. 

"Genç adam uzandığı yatakta tavanı izlerken kitaplığından bir kitap yere düştü. Bir anda bu da neyin nesiydi? 

Genç adam ayağa kalktı ve yere düşen kitabı eline aldı. Bu kitabı daha önce görmemişti. Merakla kitabın ilk sayfasını açtı. Bomboştu. Bir anda sayfanın üstünde yazı belirdi. 

'Berk, benim. Çağda.'

Genç adam olanları anlamasa da son olanlardan sonra her şeye inanacak bir durumdaydı. Masasının üzerinden kalemi aldı ve beliren yazının altına içinden gelenleri yazdı.'

Klavye tekrar kapanırken kitap kendiliğinden yazılmaya başladı. 

"Çağda. Gerçekten sensin."