Kitap Evreni

Bulunmadım

Berk sessiz ama hızlı hamleler ile deponun önünde duran adamın boynunu kırdı ve omuzlarından tutup sessizce yere indirdi.

Adamın tabancasını alırken bana "Daha önce silah kullandın mı?" diye sordu.

"Hiç kullanmadım." dedim.

"Böyle bir ortamda hiç bulundun mu?" diye sordu.

"Bulunmadım." dedim. Endişelerimi sesime yansıtmamaya çalışsam da becerikli olamıyordum.

Berk bu duruma ,daha çok bana, söylenirken kolunu omzuma attı ve kafamı göğsüne yasladı.

"Ne olursa olsun kafanı kaldırma ve benimle aynı ritimde koşmaya çalış." dedi.

Korkuyla kafamı "evet" anlamında salladım.

Beraber koşmaya başlarken kafamı göğsünden kaldırmıyordum. Bir kitabın içinde olsak da burada ölürsem kitapta karakterim silinir ve belki bu benim sonum olur. Bilemiyorum.

"Bin." diyen Berk ile sımsıkı kapattığım gözlerimi açıp neyden bahsettiğine baktım.

Bir arabanın yanına gelmiştik. Şoför koltuğunun yanındaki yolcu koltuğuna hızla oturdum. 

Berk şoför koltuğuna geçip arabayı çalıştırırken arkamızdan ateş edilmeye devam ediyordu.

Berk arabayı çalıştırırken "Kafanı eğ ve kaldırma." dedi.

Dediğini yaptım ve kafamı olabileceği kadar eğdim.

Yaklaşık on dakika sonra "Kafanı kaldırabilirsin." dedi. Doğruldum ve derim bir nefes aldım.

"Şimdi söyle bakalım, kimsin?" diye sordu.

"Dediğim gibi adım Çağda." dedim.

Sorarcasına "Başka?" dedi.

"On sekiz yaşındayım." dedim.

Bana bakıp gülünce "Küçükmüşsün." dedi.

"Aramızda sadece beş yaş var." dedim.

Kaşları çatılırken "Yaşımı nereden biliyorsun?" diye sordu.

"Müneccim boku yedim. Çok işe yarıyor. Sana da öneririm." dedim.

Arabayı kenara çekti ve bana dönüp "Kimin adamısın? O çatıya nasıl çıktın? Etrafta onca adam vardı." dedi.

"Çatıya dediğim gibi düştüm. Kulağa değişik geliyor ama garip bir gelişti. Birde insan biraz sağlam yapar, düşünce götüm acıdı. Hayır, götüm benim için önemli." dedim.

"Deli raporun var mı?" diye sorunca "Daha yok." dedim.

"İyi." deyip arabayı tekrar sürmeye başladı.

"Nereye gidiyoruz?" diye sordum.

"Gidince görürsün."