. Eto nanaman ako sa kakaisip ko.
Parang may mali talaga. Gusto kong pigilan si jane pero di ko magawa dahil tama naman siya. Kung di siya kikilos mas marami pang babae ang masasaktan ni xander.
"Lalim ng iniisip mo ah."
Di ko nalang siya pinansin.
"Ano bayang iniisip mo? Share naman oh."
"Justin please..."
"Seyzie please lang din. Pwede ka naman mag share saakin ee. We can be friends or even enemies. Handa akong makinig."
"Ang gulo lang.. Ang gulo ng mundo. Ung alam mo na may kaya kang gawin pero di mo magawa? Ung parang kaya mong baguhin lahat kung ginawa ko na umpisa palang."
Hindi ko alam kung bakit ako naglalabas ng nararamdaman ko dito kay Justin. Wala na kase talaga akong mapagsabihan. Sya na lang.
Etong lalakeng to may other side din. Katulad ni Andrea mabait din sya.
"Alam mo hindi mo kailangan pahirapan pa ang sarili mo. Kung anong gusto mong gawin gawin mo.."
"Justin hindi ko alam kung naiintindihan mo ko. "
Hindi ko alam kung bat ako na iyak. Siguro sa sobrang bigat na ng nararamdaman ko. Sa dami ng iniisip ko. Naramdaman ko na may yumakap saakin.
"Shhhh.... Wag ka ng umiyak. Papanget ka. Sayang naman ung.."
Nagbugtong hininga siya.
"Ha?.. Salamat justin ha"
"Wala yon. Ayokong nakakakita ng babaeng naiyak sa harapan ko."
"Sa susunod wag mong sarilihin yang problema mo. Pwede mo kong kausapin" sabi niya
"Alis na ako ms. Moon" dugtong nya.
--
End of seyzies pov
BINABASA MO ANG
Friendly Enemies
Teen FictionWell, iba iba tayo sa mundong ito. May sarisariling problema, may sarisariling barkada, may sarisariling pinagkakaabalahan. At sa kwentong ito. Magtatagpo ang mundo nila. Iba't ibang kwento. Iba't ibang buhay. Ibat ibang pananaw. "A Book Is A Friend...
