[Tamamlandı]
İşte o an anlamıştı genç çocuk hiçbir kaçış yolu yoktu ondan başka.
Genç adam, minik esirinin kulağına fısıldadı
"Sen sadece benim esirimsin küçüğüm, sadece bana aitsin... "
"Lütfen bırak beni yalvarırım!"
"Üzgünüm miniğim ama artık...
Aslında kaos çıkaracaktım ama bu bölüm biraz birbirlerinin duygularını hissetsinler istedim. Bu yüzden biraz soft bir bölüm oldu. :) __________________________
Jin mamasını bitirip kitap okumaya başlamıştı. Tae ise ofisinde kalan işlerini hallediyordu. O sırada Jin'in aklına Jimin geldi. İki gündür yoktu. Merak etmiş olmalıydı. Bir ara Taehyung'a söyleme kararı aldı. Şuan müsait olmadığı için rahatsız edemezdi.
Jin bir saattir kitap okumuş ve artık sıkılmaya başlamıştı. Özgürlüğünü özlemişti. Taehyung iki gündür dışarı çıkarmamıştı onu. Okulu ise hep kalmıştı. Bir an önce burdan gitmeliydi. Ama önce güven kazanmalıydı. Bu yüzden Taehyung'un ofisine doğru yönlendirdi kendini.
"Dışarı çıkmayı özledim?"
Taehyung düşünüyormuş gibi yaptı. Açıkçası Jin çok zekiydi. Aklınca kendi güvenini kazanmaya çalışıyordu. Eğer bugün miniğinin niyetini anlayamasaydı. Büyük ihtimal güvenecekti de. Ama Taehyung her şeyin farkındaydı. Bu yüzden biraz hava olması amacıyla bahçeye çıkmasına izin verdi. Miniğinin nereye kadar ilerleyeceğini merak ediyordu. Taehyung kendince Seokjin'in becerilerini sınıyordu.
Jin dışarı çıktığında kendisini kocaman bahçe karşılanmıştı. Evden biraz uzaklaşıp eve baktığında ağzı açık kalmıştı.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Bahçesi gerçekten çok güzeldi. Jin biraz bahçede koşuşturup karlara yattı. Sürekli kapalı bir ortamda kalmak onu bayağı yormuştu. Bu arada korumaların yeni farkına varmıştı. Gerçi Seokjin'in umrunda değildi. Taehyung'un güvenini kazandığı zaman dışarı çıkıp alış veriş yapmak istediğini söylerdi. Taehyung'da güveneceği için hiçbir sorun olmayacaktı.
Taehyung arada miniğini izliyordu. Gerçekten çok mutlu gözüküyordu. Bu iki gün onun için çok zor geçmişti haliyle temiz havaya ihtiyacı olmuştu. Taehyung geri işine döndü. Nasıl olsa kaçamayacak diyerek işine devam etti.
Seokjin farkına varamadan hava kararmaya başlamıştı. Hava soğuk olduğu için içeri geçmesi gerekiyordu ama geçmek istemiyordu. O sırada Taehyung'un kapıdan bir adam gönderdiğini gördü. Bu adam Taehyung'un sağ kolu olan Jungkook'tu.
"Seokjin-shii, Taehyung-shii sizi içeri çağırıyor. Lütfen içeri geçin."
"Benimle resmi olmak zorunda değilsin Jungkook. Bana Seokjin veya Jin diyebilirsin."
"Peki ama en azından hyung diyeceğim her ne kadar yaşıt olsakta kendimi ancak bu kelimeyle rahat hissedebilirim."
"Peki."
Jin eve doğru ilerlemeye başladı. Eve girdiğinde hizmetçiler hızlıca montunu ve diğer eşyalarını üzerinden alıp gittiler. Tam odasına çıkacakken Taehyung onu durdurdu.
"Nereye gidiyorsun miniğim?"
"Odama. Uyuyacağım."
"Olmaz. Önce sana sıcak bir duş aldıralım. Bedenin üşümüştür. Sonra da mamanı yiyip uyursun."
