SADİST MAFYANIN ESİRİ *TAEJİN*

"Yapamam!"

Jin gözlerini araladığında ilk başta nerede olduğunu kavrayamadı. Sonra aldığı koku ve sıcaklıktan Taehyung'un koynunda olduğunu anladı. Her şeye rağmen yine de yanında uyuması hala kendisine bir şans verdiğini gösteriyordu.

Jin'in aklına Taehyung'un güvenini sürekli suistimal ettiği geldiğinde gözleri sulanmaya başlamıştı. Böyle giderse kendini cezalandırtacaktı. Ama olmuyordu işte. Onu seviyor ama güvenemiyordu. Kendini zorlamasına rağmen hala içindeki bazı şeyler biraz daha onu sınamasını söylüyordu. Ama farkında olmadan sürekli Taehyung'un sabrını zorlandığını fark edemiyordu.

Jin'in sessiz akan göz yaşları iç çekişlere döndüğünde Taehyung duyduğu iç çekişlere uyanmıştı. Kafasını eğdiğinde miniğinin boynunda iç çekişlerle ağladığını gördüğünde ne olduğunu anlayamamıştı. Taehyung yavaşça Jin'in saçlarını okşadığında Jin onun uyandığını anlayıp daha yüksek sesle ağlamaya başladı. Taehyung hafif güldükten sonra miniğine daha sıkı sarıldı. Miniğinin ağlamaları hıçkırıklara dönerken zar zor konuşmaya başladı.

"Özür... D-dilerim... Taeh-Taehyungie!"

Ve daha çok ağlamaya başladı. Ağlamaya devam ederken konuşmaya çalışıyordu tekrar.

"Lü-Lütfen b-beni cezalandırma! G-Güvenini kırdığım için ç-çok üzgünüm!"

Taehyung kahkaha atmamak için zor duruyordu. Gerçekten ilk cezanın miniğinin psikolojisini bu kadar etkileyeceğini düşünmemişti. Belki de o ceza yüzünden kendisine güvenemiyordu miniği...

"Seni cezalandırmayacağım miniğim! Bana mantıklı bir açıklama sunduğun sürece seni cezalandırmayacağım!"

Jin hafif kafasını kaldırıp Taehyung'a baktı. Taehyung ona gülümseyip iki gözünün üzerinden öptü. Jin açıklama yapmaya geçmek için Taehyung'tan hafif destek alarak doğruldu.

"Sana yapabilecek çok bir açıklamam yok ama yinede sana anlatacağım. İlk beni tuvalette sıkıştırdığında tehlikeli olduğunu biliyordum. Ancak sana söyleyecek kadar büyük bir tehlike olabileceğini kavrayamadım. Müdüre de söylememesini ben istedim lütfen ona kızma. O, çok sana söylemek istedi. Ancak ben onu durdurdum."

"Peki neden sonradan bana söylemedin. Koskoca bir hafta geçti."

"Dedim ya o kadar tehlikeli bir şekilde bana saldıracağını bilmiyordum. İnsanların daha bu yaşta bu kadar cani olabileceğini bilmiyordum. Üzgünüm. Sana söylemememin diğer bir nedeni de o çocuğu öldürecek kadar öfke ve psikolojiye sahip olman."

"Doğru mu anladım. Şimdi onu öldürmemden korktuğun için mi bana söylemedin?"

Jin başını eğip sadece başını sallamakla yetindi.

"Peki şimdi ne değişti Jin? O yinede ölecek."

Yine adını kullanmıştı. Anlaşılan iş ciddiye biniyordu.

"Tepki vermiyorsun? Ne o ölecek olması seni şaşırtmadı mı?"

"Yaptıklarından sonra yaşamasını isteyemem Taehyungie. O insan değil. Bana yaptığını diğer insanlara da yapar. Bunu geçte olsa fark ettim."

"Yinede bu açıklama seni cezalandırmamam için yeterli değil. Beni tatmin etmedi. Bu yüzden bedelini farklı şekilde ödeyeceksin."

"Ne yapacağım?"

"Onu sen öldüreceksin!"

Jin duyduklarıyla şok olmuştu. Taehyung açıkça kendisinden katil olmasını istiyordu.