58. bölüm Oyun

1.3K 81 7
                                    

"Hayatım. Yarın için Doktordan randevu aldım haberin olsun"

Bir anda yüz ifadesi değişti.
"Tamam" dedi.

"Ne oldu? Neden yüzün asıldı senin söyle bakalım?" dedim.

"Yoo. Yüzüm asılmadı. Bir şey yok yani." Konuyu değiştirmeye çalışsa da ben anlamıştım. Karımı tanıyordum.

"Bir şey yok dediysen kesin vardır. Yoksa korkuyor musun?"

Elinde ki tabağı masaya koyup oturdu ve "Evet" dedi.

"Ama neden?" diye sordum.

"Duymak istemediğim bir şeyi duymaktan korkuyorum" dedi.

Sarıldım. "Korkma. Güzel şeyler duyacağız. İnanıyorum ben" dedim.

İçini rahatlatmak istiyordum.
"Bundan bir kaç yıl sonrasını düşün.
Çocuklarımız olmuş. Biri kız diğeri oğlan. Bahçede koşturup duruyorlar.
Onların sesini, neşesini duymayı düşünsene. Güzel olmaz mı?"

Gülümsüyordu. "Öyle güzel olurdu ki." dedi.

"Eee... O zaman yarın gidiyor muyuz?"

Elimi sıkıca tutup "Gidelim. Denemekten ne zarar gelir ki" dedi.

"Aynen öyle" dedim. Öyle mutlu görünüyordu ki.

~~~~~~

Hastanedeydik. Sıranın bize gelmesini beklerken Beren'in stresli olduğunu fark ettim. Ayaklarını durmadan sallayıp duruyordu.

"Güzel şeyler duyacağız. Buna eminim" dedim.

"Umarım" dedi.

İçerde ki hasta çıktığında sıra bize gelmişti. Beren önden girdi. Ben de arkasından içeri geçip kapıyı kapattım.

Doktor hanım "Hoş geldiniz. Buyrun oturun" dedi.

Kısaca konuşup durumu anlattık. Doktor hanım "Bunun için Beren hanıma bir kaç test yapmamız gerek" dedi.

"Ne testi?" diye sordum.

"Anne olabilmesini engelleyen nedenler vs bunlara bakmamız gerekiyor. Sonuçlara göre size net bir bilgi verebilirim. Boşuna umutlandırmak istemem" dedi.

Doktor hanım bizi bir kaç yere yönlendirmişti. Odasına geldiğimizde "Haftaya bugün sizi tekrar bekliyorum. O zamana kadar sonuçlar da çıkmış olur" dedi.

Beren "Doktor hanım kötü bir şey varsa lütfen açıkça söyleyin" dedi.

"Dediğim gibi daha sonuçlar çıkmadan net bir şey söyleyemem." dedi.

"Peki o zaman haftaya burdayız" diyip odadan çıktık.

Eve gelene kadar Berenin yüzü asıktı.
"Güzelim daha hiç bir şey belli değil ki. Neden üzülüyorsun?"

"Elimde değil. Çocuğumuz olmasını her şeyden çok istiyorum" dedi.

"Bende öyle ama senin üzülmeni istemiyorum"

Kapıyı açtığımda Beren çantasını asıp "Neyse ben odama çıkıp biraz uyumak istiyorum" dedi.

"Bu saate mi? Sen gündüz vakti uyumazsın. Hasta mısın yoksa?" Elimle ateşi var mı yok mu diye kontrol ettim. Yoktu.

"Hayır sadece kendimi biraz yorgun hissediyorum" dedi.

"Tamam öyleyse sen çık biraz uzan dinlen. Bir şey olursa seslenirsin"

"Olur" diyip odamıza gitti.
Ben de çalışma odama geçip Beren uyanana kadar bilgisayardan işlerimi halledeyim dedim.

~~~~~~

Patronum MafyaHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin