Patronum Mafya

20.bölüm ABİM

Multimedya da Emre var bakmayı unutmayın

Keyifli okumalar 😊

~~~~~~

Gözlerim dolarken onun adı ağzımdan bir fısıltı gibi çıkmıştı.

"Yavuz..."

Yanaklarımdan akan yaşları elimin tersiyle silip ona baktım.
Beni nasıl da bulmuştu. Tıpkı izmir de ki gibi yine karşıma çıkmıştı.
Ondan kurtuluş yok.
Sanırım yüzleşmenin vakti geldi.

Tam 'Senin burda ne işin var?' Diye soracaktım ki

Yavuz beni kendine çekip sıkıca sarıldı. O güzel kokusu burnuma gelirken birkaç saniyeliğine sarılmasına izin verdim. Çünkü hâlâ şoktaydım. Onun beni bulabileceğini düşünmemiştim.

Sonra geri çekilmeye çalıştım.
Nazlıyla yavuzun yataktaki hâli gözümde canlanırken birkez daha yavuzdan nefret etmiştim.

Beni nasıl aldatır...

Tamam evli değildik, sevgili hiç değildik ama yine de ona karşı bi bağım vardı. Seviyordum onu.
Bana ihanet etmemeliydi.
Bunu yapmamalıydı...

Yavuzu kendimden uzaklaştırmaya çalıştıkça o daha sıkı sarılıyor
"Özledim. Sarılmayı, kokunu" diyordu.

Sinirim tepeme çıkarken
"Yavuz bırak" dedim.

"Bırakmam" dediğinde yine
"Bırak" dedim.

"Seni daha yeni buldum. Asla bırakmam. Asla!" Dediğinde daha çok sinirlenmiştim. Hem aldatıyor hemde özledim diyor.

En sonunda var gücümle
"Yavuz bırak!" Diye bağırdığımda

Teyzem yanımza gelip
"Kızım bu adam kim? Sana niye sarılıyor?" Diye sordu.

"Teyze..." dediğimde emreyi gördüm.

Sinirle yavuzun üstüne üstüne yürüyüp "Bırak lan kızı!" Diye bağırdı.

Yavuz kafasını kaldırıp beni rahat bıraktığında emreyi itti ve
"Sanane lan!" Diye karşılık verdi.

Emre de onu ittiğinde korkuyla onlara bakıyordum. Biraz sonra büyük bir kavga çıkacaktı.

Teyzem "Evimden çık. Eşkıya mısın sen? Bak polisi arıyıcam" diyip telefonu eline aldığında teyzemi durdurdum.

"Teyze ben ikna ederim. Polise gerek yok" dedim.

Teyzem "Kızım sen nasıl ikna edicen.
Sana bişey olmasın yavrum" dedi ve saçlarımı okşadı.

"Merak etme teyzem" dedim.

O sırada emre ve yavuz itişip kakışıyorlardı.

Emre yumruğunu yavuzun yüzünün ortasına geçirdiğinde teyzem ve ben çığlık atmıştık.

Yavuz da ona vurmaya yeltenmeden hemen araya girmek istedim. Ne olduysa o an oldu. Dengemi kaybedip başım sert bir şekilde duvara çarptığımda gözlerim kararmaya başlamıştı. Başımın sanki arkasından bi sıvı akıyor gibiydi. Gözlerim yavaş yavaş kapanırken teyzemin bağırışlarını emrenin şok bakışlarını ve yavuzun "Beren!.. Beren!.." diyip feryadını duymuştum. Sonrasını bilmiyorum.

~~~~~~

Gözlerimi açarken ilk gördüğüm kişi yavuzdu. Neler olduğunu hatırlamaya çalışırken elimi başıma götürdüm. O an başıma giren ağrıyla inledim.

Teyzem ve emre yanıma gelirlerken yavuz endişeyle sordu "Ne oldu? Ağrın mı var? Ben hemen doktoru çağırıp geliyorum" dedi ve gitti.

Emre elimi sıkarken teyzem
"İyi misin kuzum. Bizi çok korkuttun" dedi.