Patronum Mafya

Kesit

Annem, yavuz ve annesi içerde oturuyorken bende mutfakta kahve yapıyordum. Ayy...O kadar heyecanlıydım ki anlatamam. Umarım bir aksilik olmaz da herşey güzel geçer.

Kahveleri fincana koyar koymaz içeriye girdim. Yavuz beni gördüğünde baştan aşağı süzdü ve bana bakıp gülümsedi.

Elimdeki tepsiyle ilk önce yavuzun annesi mehtap hanımın yanına gidip kahveyi alması için bekledim.

Daha sonra anneme, en son da yavuza verdiğimde ışıldayan gözlerle "Çok güzel olmuşsun" dedi.

Gülümseyip "Teşekkür Ederim" dedim.

Elimde tepsiyle koltuklardan birine oturduğumda heyecanım hala geçmemişti.

Yavuza baktığımda o da heyecanlı görünüyordu. Kafasını kaldırıp bana baktığında kahveyi işaret etti. Sanırım kahveye bişeyler koyduğumu düşünüyordu. Bişey demeden gülümsediğimde yavuz korkarak kahveden bir yudum aldı. Sonra kafasını kaldırıp bana baktığında gülümsedim.

Heyecandan zaman geçmiyordu sanki. Yavuzla kısa ama sık sık göz göze geliyorduk.

Mehtap hanım kahvesinden bir yudum içtiğinde birden "Umarım yemeklerin de kahven kadar kötü değildir!" Diye beni iğneledi.

Herkes sus pus olduğunda nefesimi tuttum. Normalde çok güzel kahve yapardım, bu sefer tadında bi değişiklik mi var? Yoksa heyecanlı olduğum için mi böyle kötü oldu.

"Köpüğü de yok" diye devam ettiğinde

Annem "Benim kızım yemeği de, kahveyi de çok güzel yapar. Oğlunuz için endişeleniyorsanız eğer, kızımın oğlunuzu hiç aç bırakmayacağına emin olabilirsiniz" dedi.

Her iki tarafta da gerginlik çıkmıştı.
Yavuz annesini uyardığında ayağa kalkıp mehtap hanımın kahvesinin almaya çalıştım.

"Mehtap hanım. İsterseniz kahvenizi yeniden yapabilirim?" Diye sordum.

Yüzüme sinirli sinirli bakıp "Yok istemez!" dedi. "Oğlumun seçeceği kız da anca bu kadar olur" diyip yavuza ters ters baktı.

Yavuz "Anne ne biçim konuşuyorsun sen!" Diye kızdığında

Anneme bişey demesin diye yalvaran bakışlar attım.

Tekrar yerime geçip oturduğumda
Mehtap hanım "Nazlı gibi bi kız varken..." dediğinde annem daha fazla dayanamamıştı.

"Mehtap hanım!" Dedi sesini yumuşak tutmaya çalışarak.

"Kızımı daha ne kadar ezeceksiniz?
Ayıp olmuyor mu? Sanki zorla ister gibi"

Mehtap hanım güldüğünde
"Evet zorla istiyorum!" Dedi.

Annem "Öyleyse istemeyin efendim!" dedi.

Mehtap hanım "O çirkin kızınıza kalmadık! Buldunuz yavuz gibi aslan oğlanı, zengin bir yere kapak atayım dediniz değil mi?"

Ben ağzım açık olanları izlerken yavuz annesine "Ne diyorsun anne? Beren hakkında nasıl böyle konuşursun!" Diye kızdı.

"Bak oğlumu da kendi taraflarına çekmişler, nasıl da annesine karşı geliyor! Önceden böylemiydi! Ahh ahh beni dinlemedi ki!" dediğinde

Annem ayağa kalkıp "Yeter! Bu kadar hakarete daha fazla dayanamıyacağım! Çabuk evimden çıkın!" Diye bağırdı.

Mehtap hanım "Aaa...Bu ne rezalet! Resmen kovulduk!" Diye hayrete düştü.

"Bak yavuz ben sana demedim mi? Bulduğun kıza bak!"

Annem "Yok size kız mız!" diyip göndermeye çalıştı.

Hemen annemi sakinleştirmeye çaldığımda beni dinlemeyip
"Yok kızım ucuz atlattık! Yavuz oğlum çok iyi bi insan, eminim sana iyi bakar. Ama annesi... Sen bu kadının gelini olsan seni yer yer bitirirdi! Ben kızımı sokakta bulmadım!"

Yavuz annemi ikna etmeye çaldığında annem dinlemeyip yavzuları kapı dışarı etmişti.