Patronum Mafya

47. bölüm Hayır bebeğim ölmedi!

Ben ne olduğunu anlamadan doktorlar odaya gelmiş, hemşireler beni odadan apar topar çıkarmıştı.

Elimden hiç bir şey gelmiyor sadece camdan bakabiliyordum. Doktorlar bir şeyler yapıyorlardı ama ne yapıyorlar bilmeden öylece baktım.

İçimde oluşan korkuyla Berenin iyi olması için dualar etmeye başladım.
Bir yandan da ağlıyordum.

~~~~~~

Doktor çıkınca "Karım iyi mi, yaşıyor mu, Ölmedi değil mi? Bir şey söylesene doktor!" Diye bağırdım.

"Sakin olun. Karınız iyi" dediğinde

Derin bir nefes alıp "Çok şükür" dedim.

"Küçük bir atak geçirdi sadece. Şimdi iyi"

"Nasıl oldu anlamadım. Önce elini kıpırdattı sonra gözünü açtı sonra da.." diyip sustum. O an gözümün önüne geldikçe kötü oluyordum.

"Ne konuştunuz bilmiyorum ama sizi duymuş olmalı. Belki de ona söylediğimiz şey uyanmasına sebep oldu"

Ona, onu sevdiğimi söylemiştim.
"Bu söylediğinizde ciddi misiniz?"

"Elbette. Bu yüzden izin verdim Beren hanımı görmenize. Şansımızı deneyelim dedim. Eğer uyanmamış olsaydı büyük ihtimal bir daha hiç uyanmayacaktı"

"Geçmiş olsun" diyip gitti.

Neyse ki uyanmıştı. İyi ki yanına gittim. Beni hissetti. Söylediklerimi duydu. Camdan onu izleyip Allahım sana şükürler olsun dedim.

~~~~~~

Sabaha kadar gözümü kırpmadan ona baktım. Yeterince korkutmuştu beni artık iyi olma zamanı. Hadi Beren uyan yine herşey eskisi gibi olsun. Sen benim kollarımın altında ol. Gülüşünü duymaya ihtiyacım var, Gözlerine bakmaya, elini tutmaya.

Sabah erken saate bizimkiler geldiğinde Hatice anne hemen yanıma gelip "Beren uyandı mı, bir haber var mı kızımdan, iyi mi?" Diye sordu.

"İyi çok şükür. Evet uyandı" dedim.
Gece olanları ona anlatamazdım. Yoksa kadının yüreğine inerdi.

"Yüreğime su serptin. Görebildin mi bari"

Kafamı olumlu anlamda salladım.
"Yanındaydım"

Annem, Hatice annenin yanına oturup ona bir şeyler söylerken Ali'ye baktım. Yanında Sibel yoktu. Niye acaba yoksa dünki olaydan dolayı mı? Kızın üstüne de çok gittim. Gelsin de bir gönlünü alayım.

"Ali" dedim.

"Edendim"

"Sibel nerde?"

"İşim var siz gidin ben sonra gelicem dedi" kafamı salladım.

"Dün onu biraz kırdım sanırım. Gönlünü almam gerek" dedim.

"Siz konuştuğunuzdan beri o da biraz tuhaftı. Benim bilmediğim ne oldu ki?" Diye sordu.

Annemlerden biraz uzaklaşıp anlattım olayı.

"Sibelin, Oyaya karşı dünki hareketi için uyardım onu. İstemeden kırdım sanırım" dedim.

"O kadar sordum neyin var diye bana da bir şey demedi. Demek bundanmış" diyip konuşmaya devam etti.

"Tamam Sibelin dünki hareketi yanlıştı ama Oya da çok masum sayılmaz bence"

"Nasıl yani o mu yaptı" dedim.

"He Bereni düşürme konusundan bahsetmiyorum. Kimsenin günahına giremem. Ama o kız senin arkandan birazcık iş çevirmiş olabilir"