Patronum Mafya

34.bölüm İzmir

Yavuz' dan

Aklım Berendeydi. Onu çok özlemiştim.

Polis memuru geldiğinde ayağa kalktım. Kapıyı açıp "Serbestsin" dediğinde arkasından Oya geldi.

Boynuma sarıldığında "Sonunda" dedi ve gülümsedi. "Demek beni buradan sen çıkardın" dedim.

Tam o sırada Sibel ve Aliyi de kapıda görmüştüm.

Onlara da sarıldığımda "Beren nerede?" Diye sordum.

"Dışarda seni bekliyor" dedi Ali.

Hemen karakoldan çıktığımda arabanın orada beklediğini gördüm. Beni görünce koşarak boynuma sarıldı. Kokusunu içime çekerken
"Berenimmm..." dedim ve sıkı sıkı ona sarıldım. Nasıl özlemişim.

"Seni göremeyince gelmedin sandım" dediğimde

"Hiç öyle şey olur mu?" Dedi ve gülümsedi. Bana o kadar güzel bakıyordu ki yeniden aşık oluyordum.

Elini tutup "Hadi gidelim o zaman" dediğimde elini yavaşça çekti.

"Ne oldu?" Dediğimde Kadiri gördüm.

"Ulan şerefsiz" dediğimde Ali beni tuttu.

"Lan bırak şunu geberteyim" dedim.

Kadir güldüğünde "Karakolun önünde olduğumuzu unutuyorsun sanırım.
İçeri girmen bi lafıma bakar" dedi.

"Ulan seni gebertmeyen..." dediğimde
Beren sözümü kesti.

"Yavuz uğraşma onunla lütfen gidelim" dedi.

Yüzünü avuçlayım "Tamam bitanem sen yeter ki üzülme" dedim.

Kadir sinirle yumruğunu sıkarken Berenin elini tutup yanından geçtim.

Tam o sırada "Çok şanslısın. Böyle bir karım olacaktı ki arkamda sırtım yere gelmez" dedi.

Tek kaşımı kaldırıp "Ya sabır" dedim.
Sırf Beren üzülmesin diye ses etmiyordum yoksa onu doğduğuna pişman ederdim.

"Zamanında hata yaptım. Ama şimdi geri kazanacağım" dediğinde

"Ne dedin ne dedin?" Diye sordum.

Kadirin yakasına yapıştığımda
"Ne diyorsun lan sen?!" Diye bağırdım.

Beren "Yavuz lütfen bırak onu. Gidelim" dedi. Beni ondan uzaklaştırmaya çalışıyordu ama nafile çok sinirliydim kendimi tutmakta zorlanıyordum.

Kadir sırıttırken, Beren "Ya daha yeni çıktın yine buraya girmek mi istiyorsun?" dedi.

Kadir "Karını dinle karını" dedi.

Beren "Sende kes sesini artık. Kocamı kışkırtırtıp durma!.." diye bağırdı.

Kadir "Kocan..." dedi kahkaha atarken.

Ben kaşlarımı çatmış ona bakarken,
Sibel "Yavuz hadi artık gidelim. Daha fazla bu adamın suratını çekemiycem" dedi.

"Haklısın" diyip onu yavaşça ittim.

Arabaya binecekken Kadir seslendi.
"Neyse ki Beren sayesinde özgürsün" dedi.

"Nasıl?" Dediğimde Berene baktım.

Beren gözlerini benden kaçırırken "Yavuz açıklayabilirim" dedi.

Kadir konuşmaya devam etti.
"Bugün yine bana geldi Beren.
Şikayetimi geri çekmem için" Berene baktığında "Ona kıyamıyorum" dedi.

Daha fazla dayanamadım ve Kadirin yüzüne yumruğumu geçirdim.

~~~~~~

Eve girer girmez "Beren Odamda bekliyorum seni" dedim ve odaya geçtim.