Please follow @beeyotchupdated on twitter for real time tweet if any story got updated. Thank you.
#WTG43 Chapter 43
Sobrang... weird.
Halos madaling araw na kami naka-tulog ni Nikolai. Nag-usap lang kami na akala mo e hindi kami nag-usap buong araw. Pero iba siguro talaga kapag gabi... Iba iyong usapan. Mas seryoso. Mas malalim. Pinag-usapan namin kung ano sa tingin namin iyong mangyayari sa future—iyong mga gusto pa naming magawa.
"Gusto kong maging abogado. Gusto kong maging magaling sa labor law. Gusto kong idemanda lahat ng kapitalista—kasama ka 'dun," sabi ko at natawa siya.
"I mean... you kinda did that already," sagot niya habang naka-higa kaming dalawa sa kama at naka-tingin lang sa dingding ko na kailangan na sigurong piturahan dahil naninilaw na iyong kulay niya. "So, I guess, one thing off your bucket list?"
Agad akong umiling. "Hindi. Iba 'yun. Iyong sa kay Atty. Marroquin, negotiation lang sa CBA 'yun, e."
"So, what's the plan? Really sue the entire company?"
"I mean, hindi naman specifically kayo. Ano ba'ng business ng mga kaibigan mo?"
Natawa siya. "So, you wanna sue Sancho and Vito, too?"
"Depende... hindi ba sila nagpapa-sweldo nang maayos sa mga empleyado nila?"
"You know what? I think you should start with Sancho's family—that ought to challenge you," sabi niya tapos ay nagkwento siya sa akin tungkol sa pamilya ni Sancho sa Isabela. Napaka-chismoso talaga ng tao na 'to! Kung anu-ano ang sinabi sa akin!
Ang naalala ko ay naka-tulog ako habang nagku-kwento si Nikolai tungkol sa kapatid ni Sancho na si Rome—na sa totoo lang ay hindi ko rin gets kung paano kami naka-rating doon.
"Gutom na ako," sabi ko nang subukan kong tumayo pero hindi ako maka-tayo dahil para siyang octopus na naka-palibot ang mga kamay at binti sa katawan ko.
"I can be your food," sagot niya habang naka-pikit pa rin.
"Baka mamatay ka na sa sarap kapag may take 3," sabi ko tapos ay kahit naka-pikit siya ay natawa siya. Tinulak ko siya palayo sa akin at saka tumayo na ako.
Naglibot ako sa maliit kong kusina, pero wala talaga akong maiproduce maliban sa tubig! Jusko! Ang lakas ng loob kong mag-aya kay Nikolai kagabi tapos wala namang pagkain dito sa apartment!
"Wala pala talagang pagkain," sabi ko nang sumuko na ako dahil wala talaga akong makita. Tumingin ako sa kanya at bahagyang kumunot ang noo ko nang mapansin ko na may bago siyang tatoo sa may bandang dibdib niya.
Napa-tingin din siya doon tapos ay nag-iwas ng tingin.
"We can order," patay-malisya niyang sabi habang nauupo sa sofa ko na sakup na sakop niya dahil sa laking lalaki niya.
Naupo ako sa tabi niya. Naka-boxers pa rin siya na suot niya kagabi. Dapat kasi ay matutulog kaming dalawa na naka-hubad kaya lang... 'di kami ganoon ka-strong.
"What do you want?" tanong niya habang hawak ang cellphone niya.
"May bago kang tattoo?"
"Yeah," simpleng sagot niya.
Lumapit ako tapos tinitigan ko iyong tattoo pero parang naiilang si Nikolai kaya naman umatras na lang ulit ako. Hindi na ako nagsalita.
"That was your name," sabi niya.
Agad na kumunot ang noo ko kasi wala namang pangalan ko roon. Ano 'yun? Iiscratch ko muna na parang lotto ticket bago ko makita iyong pangalan ko?
BINABASA MO ANG
Wreck The Game (COMPLETED)
General Fiction(Game Series # 7) Jersey thought that her life's already as good as it's gonna get... Wala naman siyang karapatang magreklamo-pasalamat pa nga raw siya 'di siya pina-abort ng nanay niya nung nabuntis siya ng tatay niya. Pero araw-araw din naman sa k...
