The Innocent Girl In City ( Complete )

say yes

Adele

Talagang hindi ko to inaasahan na gagawin niya to. Dahil akala ko liligawan niya muna ako.
Pero ito na, nandito siya sa harapan ko at nakaluhod, habang hawak ang kumikinang na singsing.

( Wew, they're both cute)

(Wag ng patagalin! Ang gwapo ng bf mo!)

( Answer yes, pls?)

(Really? Pakakasalan niya? That girl? Oh, in fairness! Bagay siLa. Girl! Wag ng pakipot! Say yes! Uhg!)

"Did you hear that? Atat na sila." Pa simpling biro ni andrie at may ngiti sa labi..

" Bakit ka nangbibigla?" Sabi ko sabay pahid sa luhang dumadaloy sa pisngi ko.
"Akala ko ba, liligawan mo pa ako? Ba't kasalan agad ang gusto mo?" Tanong ko.

"I'm just, you know. Baka maagaw ka pa sa akin" sagot niya... Agaw agad? Grabe naman to. Tika, ano ba talaga? Bahala na!!!
"Hey, nangangalay na ako" pabiro niyang sabi .. ang gwapo talaga niya.

" Uhm, may itatanong lang ako, bahala ka kong na ngangalay kana, ginusto mo naman to di ba?" Nakita kong tumango siya. At nagpa cute pa..
" Alam kong magkaiba ang mundo natin, mayaman ka, mahirap lang ako at napaka ignorante ko pa at hindi ko yon ikakahiya na ganito ang buhay ko ang importante totoo ako. Nakahanda ka ba sa mga sasabihin ng mga tao, kaibigan mo at pamilya mo, na baka pinipirahan lang kita? Alam kong ganon talaga ang iisipin nila, na magiging gold digger ako sa mga mata at isipan nila" mahabang sabi ko.
Napansin ko rin na marami ng nakatingin sa amin. At may na kiki video na rin.

" I don't care what they say, sa ikli ng pagkakilala natin, alam kong mabuti kang babae at totoo ka at napaka inosenti pa, kaya nga nahulog agad ang puso ko sayo, lalo noong nakasakay ka sa kabayo at nangangarap na makatapak ang mga paa sa city. Kaya napaka saya ko ng nalaman kong namasukan ka bilang nanny ng niece ko. I'm so happy to heard on that time and pinuntahan agad kita to saw you. Im just realized that your a perfect girl, not only a gf but a wife and i need you to be mine forever" ha? Lumuha siya?

Tama siya sa ikli ng panahon na nagkakakilala kami, mahal ko na rin siya. At ayaw kong malayo siya sa akin..i love him..

"Okay, i- i- i love you, andrie Peterson. And yes i will marry you." Sabay lahad ng kaliwang kamay ko ..

Pagkatapos niyang isuot sa pala singsingan ko ang ring. Tumayo siya at hinalikan niya ako sa lips, .. lips? Nabigla ako non ah? At mahigpit niya akong niyakap, hindi ko rin to inaasahan...
Akin na rin siya at magiging asawa ko na rin siya...

---------------------+-+++++++++++----+++++---+++++++++++

Pagkatapos ma discharge ni papang kinabukasan, nagpasya si andrie na ipaalam sa pamilya ko ang tungkol sa amin. Noong una nabahala ako, dahil baka mabigla si papang, lalo na galing pa siya sa hospital, nag alala ako sa karamdaman niya. Pero, nandyan naman si Andrie at siya ang nagpaintindi ni papang. Noong una na bigla talaga siya sa nalaman. Akala ko pa nga aatakihin nanaman siya, e. Kaya salamat sa dios. Sumang ayon din siya.

Ang gusto ni andrei na umalis na ako bahay ni Frances, at titira sa isang condo na hindi niya na gamit, dahil hindi naman siya permanente dito sa pilipinas. May bahay na man ang pamilya niya sa jordan at kapag dito siya sa pilipinas ay bihira naman niyang nagamit ang condo dahil sa bahay siya ni Frances tumira.

Ewan ko sa kanya, isang araw pa lang kami, pero marami ng bawal.
Bawal na daw akong maging nanny sa pamangkin niya, bawal rin daw akong bumisita sa bahay ni jordan kung ma miss ko daw si Ashley, dadalhin na lang daw niya ito sa condo, at bawal din daw na suwayin ko ang gusto niya, dahil magiging Mrs.peterson na daw ako at marami pang bawal..