The Innocent Girl In City ( Complete )

it's time

Adele

Dalawang araw na ang nakalipas simula ng nalaman ko ang tungkol sa sakit ni andrie. Dalawang araw narin simula noong inuwi siya ni cd mula sa hospital.

Subrang hina na ni andrie, maraming apparatus na nakabit sa katawan niya. Alam kong nahihirapan na siya sa paghinga. Kaya ko na ba? Kaya ko na bang mabuhay na wala ang mister ko? Mahal na mahal ko siya. Ang sakit! Bakit humantong pa sa ganitong sitwasyon ang pagsasama namin? Bakit kailangan niyang mamatay??

Narinig ko mula dito sa loob ng kwarto namin na may dumating, hindi ko alam kong sino ang dumating. Wala ako sa mood para makita siLa.

Ilang araw narin akong walang ganang kumain. Pero Kung hindi lang sa pag tataray ni ate alexa, malamang hindi talaga ako kakain. ..

Nandito ako ngayon, nakaharap sa asawa ko. Mahimbing ang tulog, nakita ko sa kanyang katawan na malaki ang pinagbago, nangayayat na siya..

"Mmmm" ungol niya at minulat ang dalawang mata na mapungay.

"Mister? May masakit nanaman ba sa katawan mo?" Pag alalala kong sabi at hinawakan niya ang mga kamay ko.

Nakit kong umiling siya at ngumiti..
Alam kong nasasaktan na siya at pilit lang siyang ngumiti..

"Wife, magpahinga ka naman, wala ka masyadong tulog, baka mapano yang baby natin." Sabi niya pa na malamig na bosis.. mas inaalala pa niya ako at ng baby kahit siya pa tong may sakit..

"Ayaw" iling ko at lumabi

"Tsk, umupo ka nga rito" sabay hila niya sa akin at pinaupo ako gilid ng kama niya na hospital bed..
" You know what?,,,, I try to convince myself that I'm not leaving with you, but ito na ang nakatadahana sa akin o sa ating dalawa, I'm dying na talaga, e. Wife, don't lose your hope, don't use your emotion to put you down. Marami kang pangarap sa buhay na dapat mong ma achieve yon. Alam mo bang mamatay ako na masaya kong magiging matatag ka lang?" Hindi ko na maiwasan sa mapaluha nanaman ako. Paano ba mging matatag kong siya ang weakness ko?
"Wife, even I'm gone, hinding hindi ako mawawala sa tabi mo. Babantayan kita palagi pati ang magiging anak ko. Hindi ko man siya masilayan sa paglabas niya sa mundong ito, I'm happy that i have a baby boy. Gusto ko ipangalan mo sa kanya, ay ASH FRANKIE yon ang ipangalan mo sa baby natin, ha?" Tuluyan na talaga akong umiyak.. bakit ba iniisip parin niya ang bata sa sinapupunan ko? Kahit hindi niya ito anak. Napakabait talaga ni andrie..

"Promise, ash frankie ang ipapangalan ko sa kanya" sabay tango ko.

" Thank you, wife. Gusto ko, mahalin mo siya, iparamdam mo sa kanya mahal mo siya, wife. Kahit hindi ko siya tunay na anak, kung pag bibigyan pa akong ng isang pagkakataon na mabuhay? Ay mamahalin ko ang batang yan at ituring tunay na anak... Kaya, pls. Wag mong pabayaan ang anak natin, wife.
Mahal na mahal ko kayo. At kahit mawala na ako sayo, ipagpatuloy mo talaga ang pag aaral mo, ha? Andyan naman si cd si ate alexa. About your financial , andyan naman si raffy, dahil siya aasikaso sa lahat ng pangangailangan mo araw araw." Ano ba, katapusan na naba niya? Bakit ang dami niyang mga pahabilin.

"Mister naman. Ang dami mong sinabi, e. Baka mapagod ka. Magpahinga kana" sabi ko at niyakap ko siya ng mahigpit.

" Uhh, wi- wife, i can't breathe" sabi niya kaya kumalas agad ako sa pagkakayakap sa kanya.

" Sorry mister, sorry."

" Adele, let's end this, hi-hirap na a-ako. Pagod na ang ka-katawan ko sa pa- pakikipag palig-sahan kay ka-kamata-tayan. Ikaw na lang a-n-g,, hini - hintay ng doctor. Pls. Adele, ho-honey, wi-wife,,,, pakawalan mo na ako." Sa narinig kong pakiusap niya sa akin, parang gusto ko naring mawala at sumama sa kanya. Nakikiusap siya sa akin, Na pakawalan ko na siya? At tuluyan naba niya akong iwan??? Mamatay na siya? Isang oo ko lang sa mga doctor na umaasikaso sa kanya ay gagawin nila agad yon, pati sina ate alice, ate alexa at cd ay, naghihintay rin sila sa disisyon ko. Ayaw rin nila na nahihirapan na masyado si andrie, dahil sila rin ay nahihirapan habang ang kapatid nila ay pilit na lumalaban sa kamatayan.

Kaya ko na ba pakawalan ang taong walang ibang gawin kundi ang kapakanan ko???

Mister koooooooo....