BİZİM KÖYÜN DELİSİ (Tamamlandı)

13.

   Cavidan atından iner inmez evlerinin önünde bekleyen Ali'nin üstüne yürüdü gözlerinden ateş saçarak. Saçlarını geriye itti ve kendisine saldıracağını anlayarak kaçan Ali'nin peşinden koştu. Ali bahçeye girerek masanın başında oturan babaannesinin ardına saklandı.

"Kurtar babaanne beni. Yendim diye bana saldırıyor."

"Yalancı pislik seni! Hile yaptın bir kere. Yenmedin beni! Buraya gel, senin o siyah saçlarını tek tek yolmazsam bana da Cavidan demesinler!"

"Sen de hile yaptın akıllım bir kere. Daha başlama emrini vermeden fırlayıp gittin. Ben sadece durumları eşitledim. Mızıkçılık yapma da paranı hazırla. Öyle acıyıp da ucuz bir yere götürmem seni valla, benden söylemesi." Cavidan derin bir nefes alıp vererek eve doğru yürüdü. Sinirden köpürmüştü, koşarak evin içine girdi. Babası ile annesinin sesleri geliyordu içeriden. Fısır fısır bir şeyler konuşuyorlardı. Ilk başta takmadan kendi odasına geçecekken birden konuşmanın içinde kendi isminin geçtiğini duyunca olduğu yerde durdu. Sonra oturma odasının kapısına gelerek sırtını duvara verdi konuşmayı duyabilmek için.

"Gülbeyaz sen anlamıyorsun herhalde. Kızımız aynı evde büyüdüğü adama aşık olmuş diyorum ve sen olabilir mi diyorsun? Kafayı mı yedin sen? Olmaz, izin veremem böyle bir şeye. Ablanı ara konuş, oraya gönderelim Cavidan'ı. Uzak kalsın evden. O sırada da abimle konuştum, Ali'yi birisi ile baş göz ederiz. Cavidan da unutur gider böylelikle." Cavidan babasının sözleriyle donup kaldı. Anlamıştı demek, o yüzden böyle kendisini evlendirme derdine düşmüştü. Kalbi sıkıştı, elleriyle elbisesinin eteklerini tutup sıktı sıkı sıkı.

"Ali? Ya o? O da seviyorsa olmaz mı bu iş Kemal? Ne kadar da yakışırlar birbirlerine." Babasının derin bir nefes alıp verdiğini duydu Cavidan. Kalbi hızlı hızlı atıyordu. Kendisini anladılarsa Ali'yi de anlamış olabilirlerdi. Ali de kendisini seviyor muydu, var mıydı gönlü yoksa?

"Yok Gülbeyaz. Ali sevmiyor bizim kızımızı. Benim en büyük korkum Cavidan'ın Ali'ye iyice gönlünü kaptırıp üzülmesidir. Baştan önlemimizi alalım ki kızımız olmayacak bir şeyin ardına takılıp da kendini perişan etmesin. Hem abim de istemiyor böyle bir şeyi... Abimle aramız açılacak, aynı sofraya oturuyoruz, aynı dükkandan ekmek yiyoruz. Sonra nasıl birbirimizin yüzüne bakarız?"

"Ah, Cavidan ah! Benim talihsiz kızım. Olmayacak bir aşka düştü demek. Yüreğim sızlıyor Kemal. Tamam, ben ablamı arayayım da Cavidan'ı onun yanına gönderelim. Kışı orada geçirsin. Abine de söyle o arada Ali'yi birisiyle sözleyecekse sözlesin, yeter ki kızım üzülmesin daha fazla." Cavidan derin bir nefes alıp vererek hızla kendi odasına geçti. Kapıyı kapatıp yatağına oturdu bir hüzünle. Ya Ali ya da o evlenecekti ki imkansız olanın imkana yakın olması engellensin, bu işten kaçar yoktu. Ali sevseydi kendisini böyle mi olurdu hiç? Üzülmezdi, acı çekmezdi.

     Akşam yemekten sonra Cavidan odasına çekildi yine son zamanlarda hep yaptığı gibi. Canı sıkkındı. Elbisesini çıkartıp bir köşeye attı, geceliğini giyinip yatağına uzandığı sırada kapısı çaldı. İçeriye Asude girdi.

"Cavidan erkenden uyuyacak mısın? Ben de seni çağırmaya gelmiştim." diyen Asude'ye doğrulup baktı Cavidan merakla.

"Niye? Bir şey mi oldu? Neden beni çağırıyorsun?"

"Film izleyelim diyecektim. Canım sıkılıyor da. Mısır da patlattım. Oh! Şimdi ne güzel olur. Hadi, kalk! Ben gidiyorum, benim odama gel." diyerek daha bir şey demesine fırsat vermeden çıkıp gitti Asude. Cavidan derin bir nefes alıp vererek geriye yattı. Şimdi gidecekti, daha iki dakika önce gördüğü Ali'yi görecekti ve morali bozulacaktı. Hem Asude de vıcık vıcık olan aşk filmlerinin hastasıydı. Hiç şimdi saçma sapan gerçekte olmayacak, insanları boş boş hayallere sürükleyen o romantizm batağı filmleri izleyecek hali yoktu. Kimse kimseyi o kadar sevmezdi... Yalandı. Yatağında bir iki kere döndü uyumak için. Sonra dayanamayıp kalktı, üstüne ince bir hırka geçirip odasından koridora ardından dışarıya çıktı. Niye herkes sürekli bahçedeki masada oturup çay içiyordu, anlamıyordu. Başka işleri güçleri yok diye içinden geçirirken Cavidan dudaklarını büzdü. Başka işleri olmaz mıydi hiç? Vardı... Ya kendisini ya da Ali'yi evlendirme derdine düşmüşlerdi.