Kötülüğün Dansı

_13_

Salazar'ın sesi beynimin içinde yankılanıyor âdeta beni uyandırmak istiyordu. Bu tatlı uykuyu bırakmak istemiyordum ama Salazar'ın susmaya niyeti yoktu. Huysuzca gözlerimi açtım ve yataktan kalktım.

"Neler oluyor böyle?"

Salazar alt katta olmalıydı. Odadan çıkarak merdiven tırabzanlarından aşağı baktım. Salazar piyanonun üzerinde dönerek uçuyordu.

"Salazar!"

Salazar beni görünce sakinleşti ve piyanonun üzerine kondu. Ardından bir ağlama sesi duyuldu. Biri sessizce ağlıyordu ve benim evimdeydi! Neler olduğunu anlamak için hızla merdivenlerden inmeye başladım. Bu sırada biri sertçe kapıya vurmaya başladı.

"Molly!"

Molly de kimdi?

Kapıya yaklaştım ve delikten baktığımda kapımı tekmeleyen kişinin Paul olduğunu gördüm. Öfkeyle kapıyı açtım. Yüzümü saklamak gibi bir derdim yoktu artık! Kim ne düşünürse düşünsün umrumda değildi!

"Sen ne yaptığını sanıyorsun?!"

Karşımda afallamış bir şekilde durdu. Ardından beni iterek içeri girdi. Bu kadarı fazlaydı artık!

"Molly?! Neredesin?"

"Çık evimden!"

Paul bana baktı ve hızlı adımlarla yanıma geldi.

"Yeğenim buraya geldi. Söyle ona ne yaptın cadı!"

"Sen neyden bahsediyorsun?!"

"Hey! Durun!"

Ikimizde tartışmayı bırakıp sesin geldiği yere baktık. Piyanonun altından küçük bir kız çıktı ve Salazar'a korku dolu gözlerle bakarak Paul'un yanına geldi ve ona sarıldı.

"Tanrım Molly! Iyi misin?"

"Evet sadece çok korktum. O karga beni çok korkuttu."

Salazar huysuzca öttü. Ardından açık kapıdan bir kadın girdi ve adının Molly olduğunu ögrendiğim küçük kızı kucağına aldı.

"Molly beni çok korkuttun."

Sakin olmaya çalışarak araya girdim.

"Biri bana neler olduğunu anlatabilir mi?"

Herkes bana baktığında küçük kız konuşmaya başladı.

"Dayım bana senin bir prenses olduğunu söyleyince ben de merak ettim ve pencereden evine girdim. Çok özür dilerim. Çok merak etmiştim."

Paul küçük kızın söylediklerini doğrularcasına kafasını eğmişti.  Duyduklarım beni şaşırtsa da tepki vermedim.

"Senin bir suçun yok Molly. Böyle bir şey öğrenseydim bende aynısını yapardım herhalde."

Molly gözlerini kocaman açarak bana baktı.

"Gerçekten mi? Yani sen gerçek bir prensessin! Kıyafetin çok güzel!"

"Teşekkür ederim Molly."

Bu kız ne kadar sevimliydi böyle. Saçımdaki taşlı tokalardan birini çıkararak onun saçına taktım ve ona gülümsedim.