Ξυπνα με

κεφάλαιο 30

Οτάν επέστρεψε ο Στέφανος δεν του ανέφερα τίποτα για όσα είχαν συμβεί,ήθελα πρώτα να βεβαιωθώ και να αποκτήσω κάποιες χειροπιαστές αποδειξεις.Σήμερα θα ερχόντουσαν να μείνουν κάποιοι συγγενείς του Στέφανου και έτσι έπρεπε να μείνουμε σε χωριστά δωμάτια.Αυτός επέμενε να κοιμηθώ μαζί του,αλλά δεν αισθανόμουν πολύ καλά και ντρεπόμουν τους συγγενείς του.

Αυτή την φορά ήμουν προετοιμασμένη.Παρέμεινα ξύπνια όλο το βράδυ περιμένοντας να ακούσω τον θόρυβο που μου είχε στερήσει τόσο ύπνο.Παρατηρούσα τους δείκτες του ρολογιού να εναλλάσοντε και την μία ώρα να διαδέχεται την άλλη.Ωστόσο το βράδυ πέρασε μέσα στην απόλυτη ησυχία.Το. πρωΐ ένιωθα το κεφάλι μου βαρυ και τα μάτια μου να κλείνουν.Με δυσκολία αντιμετώπισα τους συγγενείς του Στέφανου που από οτι φαίνεται δεν σχημάτησαν καλή εντύπωση για μένα.

-Αγάπη μου είσαι καλά?με ρώτησε ο Στέφανος κάποια στιγμη

Μόλις είχα ζαλιστει καθώς η έλλειψη ύπνου είχε κάνει τα μέλη μου βαρία και νωθρά.

Του έγνεψα καταφατικα και του απάντησα μονολεκτικά.

-Μήπως έχει να κάνει με αυτά τα περίεργα γεγονότα που μου έλεγες?

Κούνησα αρνητικά το κεφάλι μου,χωρίς να έχω την δύναμη να μιλήσω.

Εκείνος αναστέναξε και έφυγε για να κοιμηθώ.

Λίγα δευτερόλεπτα αργότερα και ενώ βρισκόμουν σε ένα μεταίχμιο ύπνου και ξύπνιου ένιωσα το κινητό μου να δονήτε κάτω από το σώμα μου.

Συγχαρητήρια,έπαιξες πολύ καλά την παράσταση σου,συνέχισε έτσι και δεν θα πάθεις τίποτα ουτέ εσύ ούτε το μπάσταρδο που κουβαλάς,να θυμάσε μόνο οτι τους κανόνες σε αυτό το παιχνίδι τους βάζω μόνο εγώ.

Για μερικά δευτερόλεπτα έμεινα παράλυτη από τον φόβο προσπαθόντας να μην ενδώσω στην υστερία που παλλόταν μέσα μου και πάλλευε να με πνίξει.Κοίταξα τον αριθμό,άγνωστος.Έκλεισα τα μάτια μου και μέτρησα μέχρι το δέκα.

Νούμερο ένα πρόβλημα: Προφανώς το άτομο αυτό με παρακολουθούσε.Σκάναρα με το βλέμμα μου τον χώρο γύρω και κατάφερα να εντοπίσω στην γωνία του τοίχου διπλα στην βιβλιοθήκη ένα κουτί σε μέγεθος σπιρτόκουτου που δεν υπήρχε ποιο πριν.Ένιωσα τον τρόμο να με κυριευει πάλι αλλά κατάφερα να απομακρύνω το βλέμμα μου.Δεν έπρεπε να καταλάβει οτι ήξερα οτί με παρακολουθεί ώστε να μπορώ να είμαι ένα βήμα μπροστα.Το θέμα αυτο θα το τακτοποιούσα αργότερα.Είχα παρακολουθήσει κάποια σεμηνάρια και είχα αρκετές γνώσεις για την χρήση gadget και ηλεκτρονικών συσκευών.