Ξυπνα με

κεφαλιο 8

Οταν ξυπνησα μολις συνιδιτοποιησα οτι ηταν Σαββατο αυθορμητα χαμογελασα.Στην συνεχεια βεβαια θυμηθηκα οτι σημερα ο Στεφανος θα ηταν σπιτι και αναστεναξα.Βγαινοντας απο το δωματιο επεσα πανω στην κυρια νικη που ερχοταν κατι να μου πει.

-Καλημερα σας,ειπα και την φιλησα στο μαγουλο.

-Καλημερα κοριτσι μου σε εσενα ερχομουν,ηθελα να σου πω οτι ο στεφανος θα λειπει σημερα με την μικρη και ειπε να σου δωσω αδεια για την μερα.

Κουνησα το κεφαλι μου καταφατικα λιγη ξεκουραση δεν θα εβλαπτε.

-Μηπως ξερετε τι ωρα θα γυρισουν?Ηθελα να του πω κατι.

-Ολα καλα με τον Στεφανο?με ρωτησε αντι να μου απαντησει

-Ναι μια χαρα,ειπα,δηλαδη μου ζητησε συγγνωμη,κατι για την δουλεια τον ηθελα.

-Ειναι καλος ανθρωπος ο στεφανος απλα εχει περασει πολλα.

Την κοιταξα χωρις να της πω κατι περιμενοντας να συνεχισει.

-Τελος παντων θα γυρισουν γυρω στις 7.

-Ευχαριστω πολυ,της ειπα,για ολα,συμπληρωσα.

-Τιποτα παιδι μου.

Λιγη ωρα αργοτερα βρισκομουν για καφε με την Εμυ καθ ετοιμαζομασταν να παμε για ψωνια.Την τεταρτη αυτη και ο διδυμος αδερφος της ειχαν γενεθλια και θα πηγαιναμε φαμε και εγω ειχα μαζι μου μονο προχειρα ρουχα.

-Λοιπον πως τα πας με τον Στεφανο?με ρωτησε η Εμυ.Απαντησα το ιδιο που ειπα και στηνκυρια Νικη το πρωι.

-Μια χαρα.

Εκεινη εβαλε τα γελια.Ο Στεφανος ειναι στραβος ανθρωπος αλλα και πολυ τρυφερος.

Την κοιταξα με αποροια.

Αυτη ξαναγελασε.-Καταλαβα,ειπε,πρεπει να τσακωνεστε συνεχεια.

Στην συνεχεια σοβαρεψε.-Τον στεφανο τον γνωριζω απο τοτε που γεννηθηκα.Και ημουν εκει σε ολες τις δυσκολιες του.

-Εμυ,της ειπα διστακτικα,για ποιες δυσκολιες λες?

Με κοιταξε λυπημενα,-αυτο θα σε αφησω να το διπιστωσεις μονη σου,ειπε.

Στην συνεχεια ειδε μια βιτρινα και δεν το ξανασυζητησαμε.

Οταν γυρισα σπιτι κατευθηνθηκα προς το δωματιο μου κουρασμενη και παγωμενη.Πριν προλαβω να ανοιξω την πορτα ακουσα την φωνη του στεφανου.

-Αλικη

γυρισα και τον κοιταξα και χαμογελασα.

-Πες μου,του ειπα

-Ηθελες κατι να μου πεις χθες

-Αα εχει να κανει με αυτο που ειπες χθες

Με κοιταξε με αποροια-ποιο πραγμα?

αναστεναξα,ηλπισα να μην χρειαστει να το πω-αυτο που μας περασαν για οικογενεια και εσυ δεν το διορθωσες

Με κοιταξε για λιγο σαν να μην καταλαβαινει για πιο πραγμα μιλουσα και στην συνεχεια η εκφραση του αλλαξε.

-Ελπιζω να μην το παρεξηγησες,ειπε,ειναι που ο παιδοψυχολογος ειχε πει να δημιουργω οσο το δυνατον πιο οικογενιακο περιβαλλον για την λυδια και δεν ηθελα να το χαλασω.

Ωστε αυτο ηταν.-Οκ,ειπα,να πηγαινω εγω με θες κατι αλλο?

-Βασικα ναι.Θελω σημερα το βραδυ να προσεχεις την λυδια.Εχω ενα σημαντικο ραντεβου με την γραμματεα μου για φαγητο και θα αργησω πολυ.Ξερω οτι το ωραριο σου τελειωνει οταν παει η Λυδια για υπνο,αλλα εχω δωσει στον κωσταντινο και την νικη αδεια.

-Ναι δεν υπαρχει προβλημα.

-Μια χαρα,ειπε,λοιπον παω και εγω να ετοιμαστω σιγα-σιγα,καλυνηχτα.

Τον κοιτουσα καθως πη

πηγαινα να βαλω την μικρη για υπνο με μια περιεργη αισθηση.

-Αγαπη ειναι αργα ελα σε βαλω για υπνο,ειπα στην λυδια μιση ωρα μετα.

Ηρθε προθυμα στο κρεβατι και με ρωτησε -Ο στεφανος?

-Εχει μια δουλεια θα γυρισει αργα.

εκανε μια γκριματσα και την κοιταξα με αποροια.

-Ειναι με την Σαντρα ,ειπε μουτρωμενη

-Πως το ξερεις?

-Καθε φορα που παει σε δουλεια το βραδυ ειναι μαζι της.

ενιωσα να κοκκινιζω και προσπαθησα να τα μπαλωσω στην μικρη κανοντας μια νοερη σημειωσει να πω στο στεφανο. να ειναι πιο διακριτικος.