Ξυπνα με

Κεφάλαιο 16

Η ώρα ήταν περασμένη και σε εικοσι λεπτα έπρεπε να είμαι έτοιμη για το ρεβεγιόν του Στέφανου. Κοίταξα με απόγνωση για αλλη μια φορά τα ρούχα μου που βρίσκονταν άδειασμενα σε ολο το πάτωμα και το κρεβάτι μου. Φορούσα τα εσωρουχα μου και ειχα ηδη βαφτει αλλα πραγματικα δεν έβρισκα κατι να βαλλω καθως εξαρχής σκόπευα να περασω αυτες τις μερες στην αθηνα .

-Αλίκη είσαι έτοιμη? άκουσα την φωνή του Στέφανου και πριν προλάβω να απαντήσω η πορτα του δωματίου μου άνοιξε.

Τον παρατηρουσα να με κοιταει και ένιωθα να καίγομαι κάτω από το βλεμα του.

-Ακομα να ετοιμαστείς?ρωτησε και η φωνή του ηταν τοσο αισθησιακή που νομιζα οτι μου είπε κατι άλλο.

Πηγα να απαντήσω άλλά το μονο που καταφερα να βγαλω ηταν ένας ήχος μεταξύ κοφτης αναπνοής και πνιγμού.

Πλησίασε προς το μέρος μου και δαγκώσα το κατω χειλος μου νευρικα .Τα ματια  του σκουρηναν και επιασε μια πεταμενη μπλουζα από το πάτωμα.Έμεινα να τον κοιτάζω απορημενη οταν ξαφνικά την πεταξε προς το μέρος μου.

-Φορα αυτο Αλίκη γιατι κυνδινευεις αλλιώς.

Η φωνή του ηταν βραχνη και ένιωθα ριγη σε ολο μου το κορμι.

-Αποτι κυνδινευω? τον ρωτησα

-Μην παίζεις με τα ορια μου Αλίκη, ειπε

Εγώ δεν απάντησα κατι και συνέχισα να τον κοιτάζω.

-Γαμώτο,φωναξε,ντυσου,και κανοντας μεταβολλη βγηκε απο το δωματιο.

Αρκετη ωρα μετα αφου κατάφερα να ντυθώ και να ηρεμήσω κάπως κατεβηκα κάτω. Κατάφερα να ξεθαψω ενα σκουρο πρασινο στραπλες φορεμα μέχρι το γονατο που ειχα ξεχάσει οτι είχα μαζί μου. Το συνδιασα φοροντας μαυρες γοβες και σκουλαρίκια.Βγηκα εξω απο το δωματιο και κατεβηκα ελπιζοντα ολα να κυλισουν ομαλα με τον Στεφανο  Ακομα ενιωθα τα μαγουλα μου  να καίνε και το σωμα μου ανάστατωμενο.

Οταν κατέβηκα κάτω όλοι είχαν ήδη φτασει ο Στέφανος καθοταν με την Σαντρα η οποια φορούσε ενα μαυρο φορεμα μεχρι τη μεση του γονατου.Ειχε περασει το ενα χερι του γυρω της και κατι της έλεγε .
Τι στο διαολο πάει στραβα με αυτον τον τύπο?

Τον αγνόησα και κατευθηνθηκα προς το μέρος του Κωσταντινου καθώς η Εμυ ηταν απασχολημένη και ο Λαμπης δεν ειχε έρθει ακομα.Εκεινος μου χαμογελάσε και έσκυψε και με φίλησε στο μαγουλο.

-Είσαι πολυ όμορφη,ειπε .

Του χαμογέλασα και τον ευχαρίστησα

Εκεινη την στιγμη παρατήρησα τον Στέφανο να μας κοιταει και στην συνεχεια ειπε-Λοιπον κοντευει 10 ας κατσουμε να φάμε.

Ο Κωσταντινος τράβηξε μία καρέκλα για να καθίσω και στην συνεχεια εκατσε δίπλα μου. Ο Στέφανος με την Σαντρα εκατσαν απεναντι μας και μιλούσαν ο ενας με τον άλλον.Αποφάσισα να τους αγνόησω και έστρεψα την προσοχή μου στον Κωστάντινο που κατι μου έλεγε.
Δυο ωρες αργότερα

Δεν ειχα σταματήσει να μιλάω με τον Κωστάντινο και καποια στιγμη σηκωθηκα να παω στο μπάνιο με ειχε πιάσει ενας ελαφρυς πονοκέφαλος και ήθελα να σηκωθώ.Προχώρησα στο διάδρομο όταν ξαφνικά ένιωσα δυο χερια να τυλιγονται γυρω από την μεση μου.Επνιξα μια κραυγη καθως ενα γνωριμο αρωμα τρυπισε τα ρουθουνια μου.

-Δεν σου είπα να μην παιζεις μαζί μου αλικη?

Δεν ειπα κατι άπλα στεναξα βαρια.Ο Στέφανος με έσφιξε ακομα πιο πολυ πανω του και δαγκωσε τον  λοβο του αυτιου μου κανοντας με να βογκηξω απαλα.Ημουν ακομα γυρισμενη πλατη και τον ενιωθα σκληρο πανω στην μεση μου.

-Τωρα δεν μπορώ Αλίκη,άλλά οταν σε πιασω στα χερια μου θα σε κάνω να μην μπορείς να περπατήσεις.

Με αυτα τα λογια και αφού μου δαγκώσε άλλη μια φορά τον λοβο με άφησέ και έφυγε.
Θα με τρελανει αυτος ο άνθρωπος.