Κεφάλαιο 17

1K 90 4
                                    

Οταν επέστρεψα στο τραπέζι ήμουν ακομα κατακκοκινη και ετοιμη να προφασιστω μια δικαιολογία για να φύγω. Ο Αλέξανδρος με κοιτουσε περίεργα άλλά δεν μου είπε κατι. Ημουν τοσο αποροφημενη στις σκεψεις μου που οταν η κυρια Νικη μου απευθηνε τον λογο δεν της απάντησα.

-Κορίτσι μου όλα καλά?

Τινάχτηκα και τις χαμογέλασα βεβιασμένα -με συγχωρητε,είπα, με έχει πιάσει ένας πονοκέφαλος εδω και αρκετή ωρα και αφαιρεθηκα.

-Δεν πειράζει κορίτσι μου, ειπε και μου χαμογέλασε με ένά μητρικό χαμόγελο.

-Σε ρωτησα τι θα κανεις αυτές τις μέρες που ο δρόμος θα ειναι κλειστόςΑν θες μπορείς να ερθεις να μεινεις στο σπιτι μας,μιας και ο Στεφανος θα λείπει με την μικρή στο εξοχικο.Έτσι θα μπορείς να κάνεις παρεα και στον Αλέξανδρο μιας και τα αδερφια του θα δουλεύουν.

Πριν προλάβω να απαντήσω οτιδήποτε ο Στεφανος πετάχτηκε και άρχισε να μιλάει.

-Η Αλικη θα έρθει στο εξωχικο μαζί μας θα την χρειαστώ για την Λυδία.

Τον κοιταξα αγριεμένη -Ποτε ακριβώς το συμφωνήσαμε αυτό?ρώτησα ,επίσης νόμιζα οτι ο δρομος εχει κλείσει.

Η Εμυ προσπαθησε να σωσει την κατάστασή -Οταν λεει εξωχικο ενοει ενα σπιτι τι οποιο ειναι γυρω στην μιση ωρα από εδω.

Πήγα να μιλησω άλλά είδα την Εμυ να μου κάνει ενα διακριτικό νοημα και ετσι έκλεισα το στωμα μου. Μα καλά ποιος παει να αγορασει εξοχικό ενω ήδη μένει στην έξοχή και μάλιστα μίση ωρα απο το σπιτι του?

Από τις σκέψεις μου με έβγαλε η φωνή της Εμυς -Καλύτερά πάντως να πας με τον Στεφανο και την Λυδια να μην σε εχω στα ποδια μου.

Με αυτά τα λογια κατάφερε να απαλύνει εντελώς το κλίμα του τραπεζίου και να κερδισει μια σκουντια απο εμενα.

Την επομενη μερα

Βρισκόμασταν στο αυτοκινητο του Στεφανου και ανεβεναμε το βουνο εδω και μιση ωρα περίπου.Η Λυδια μιλουσε και γελούσε σε ολη την διαδρομή και εγω με τον Στεφανο της απαντουσαμε.Δεν ειχαμε ξαναμιλησει μεταξυ μας περα απο την στιγμη που μου ειπε να ετοιμασω μια βαλίτσα για μενα και μια για την μικρη και να την ξυπνησω στις 9 το πρωι για να φύγουμε.

-Φτασαμε,η φωνη του Στέφανου με εβγαλε από τις σκεψεις μου.Γυρισα και αντικρυσα ενα σπιτι το οποιο έμοιαζε ολομόναχο πανω σε εναν μικρο λόφο.

Ξυπνα μεWhere stories live. Discover now