Ξυπνα με

κεφαλαιο 18

Οταν ξυπνησα το φως εμπενε μεσα απο τα παντζουρια και επαιφτε απλοχερα μεσα στο δωματιο δινοντας του μια μελι αποχρωση .Τα χερια του Στεφανου ηταν τυλιγμενα γυρω απο την μεση μου και ημουν κολημμενη πανω στο στηθος του. Αμεσως πεταχτηκα πανω απο φοβο μηπως η Λυδια εμπαινε και μας εβλεπε.Επεστρεψα στο δωματιο μου και αφου πλυθηκα ντυθηκα και εβαλα ενα ζεστο μπουφαν αποφασισα να βγω στο μπαλκονι .Η ωρα ηταν ακομα 6:30 οποτε ειχα ωρα μεχρι να σηκωθει η μικρή.

Βγαινοντας εξω χαμογελασα.Οι ακτινες του ηλιου επεφταν πανω στο υπεροχα παγωμενο τοπιο κανοντας το να αστράφτει.Η ατμοσφαιρα ηταν τοσο καθαρη που εβλεπα ολη την πεδιαδα απο κατω.Εσφιξα τον καφε μου και ειπια μια γουλια εισπνεοντας τον καθαρο αερα.

-Υπνοβατεις? γυρισα ξαφνιασμένη και ειδα τον Στεφανο να στεκεται πισω μου.

-Καλημερα,ειπα χαμογελωντας ντροπαλα.

Μου χαμογελασε με ενα αφοπλιστικο χαμογελο και στην συνεχεια ξεροβηξε για να καθαρισει τον λαιμο του

-Αλικη,ξεκινησε να λεει,σε ευχαριστω για χθες,που με ακουσες.

Τον πλησιασα και αγκιξα το μαγουλο του.

-Στεφανε,του ειπα, εγω...

-Στεφανεε,Αλικη? Που ειστε?

Ακουγοντας την φωνη της μικρης αμεσως τιναχτηκαμε.

-Εδω ειμαι αγαπη μου, φωναξα,ερχομαι.

Μπηκαμε μεσα στο σπιτι και ειδαμε την μικρη με τις πυτζαμες τις.

-Τι ειναι καρδουλα μου? την ρωτησα, γιατι ξυπνησες τοσο νωρις?

Η μικρη ειχε μια κατσουφιασμενη έκφραση

-Ειδα ενα κακο ονειρο,ειπε.

Ο Στεφανος την αγκαλιασε και την σηκωσε ψηλα

-Τι ονειρο ηταν? ρωτησε

-Ειδα την μαμα,μουρμουρισε.

Ξαφνικα ο Στεφανος χλωμιασε κατι ειπε και εφυγε αφηνοντας με μονη μου με την μικρη.

-Δεν του αρεσει να συζηταμε για την μαμα,καθε φορα που του λεω κατι φευγει.

Με εναν αναστεναγμο εκατσα σε μια καρεκλα και την πηρα στην αγκαλια μου.

-Αγαπη μου,της ειπα,η μαμα σε αγαπουσε παρα πολυ.

-Που το ξερεις? ρωτησε,εγω δεν την θυμαμαι σχεδον καθολου ουτε τον μπαμπα.

Την εσφιξα στην αγκαλια μου και της ειπα -Ειμαι σιγουρη αγαπη μου πως σε λατρευαν .

Η μικρη τωρα ειχε αλλαξει εκφραση

-Θα ηθελες να γινεις εσυ η μαμα μου? ρωτησε

Δεν μπορεσα να απαντησω κατι ανοιγοκλισα τα ματια μου για να μην τρεξουν τα δακρυα που συσωρευτηκαν.Η μικρη ευτυχως δεν εδωσε συνεχεια στο θεμα και ετρεξε να ντυθει για να βγουμε εξω.

Αρκετες ωρες μετα γυρισαμε σπιτι παγωμενες και κουρασμενες.Παιξαμε στο χιονι μετα πηγαμε να φαμε μετα ξαναπεξαμε στο χιονι και μετα περπατησαμ στο δασος μεχρι που βρηκαμε μια παγωμενη λιμνη.Ο Στεφανος δεν ηρθε μαζι μας λεγοντας ορό ειχε δουλεια.

Αφου επλυνα και εβαλα την μικρη για υπνο κατευθηνθηκα προς το σαλόνι.

Καθοταν στον καναπε και ειχε μπροστα του ενα μπουκαλι ουισκι.Στο χερι του κρατουσε ενα μισογεματο ποτηρι που δεν φαινοταν να πινει.Το βλεμμα του ηταν στυλωμενο στον τζαζ τζαμενιο τοιχο σαν να ατενιζε την πεδιαδα που ξεδιπλωνοταν απο κατω μας.

-Στεφανε,ειπα με απαλη φωνη.

Δεν μου απαντησε κατι.

-Εισαι καλα? ρωτησα

-Αλικη!απαντησε ετεροχρονισμενα

Εκατσα διπλα του στον καναπε και μπηκα αμεσως στο θεμα

-Η Λυδια πρεπει να ακουει ποιο συχνα για τους γονεις της ,του ειπα.

Εκεινος τιναχτηκε-Τι λες?ειπε.

-Στεφανε,το χρειαζεται.

-Δέν σε αφορα το πως την μεγαλωνω,ειπε σκληρα.Είσαι η νταντα της και δουλεια σου ειναι να εκτελεις εντολες.γρυλισε

-Στεφανε,μουρμουρισα,

-Δεν ξερεις τιποτα για μενα ενταξει?ειπε, και δεν σε αφορα .

Ενιωσα τα ματια μου να βουρκωνουν.

-Αστο Στεφανε, ειπα και σηκωθηκα ορθια.

-Αλικη..είπε

Δεν του απαντησα κατι και αρχισα να απομακρυνομαι απο τον καναπε.Μεν μια κινηση πεταχτηκε πανω και ενιωσα τα χερια ρου να τυλιγονται γυρω από ρήμα μέση μου.Μεν φιλησε απαλα στο λαιμο.

-Συγγνωμη,μουρμουρισε και με γυρισε απαλα προς το μερος του.

Σηκωσε το πιγούνι μου και με φιλησε απαλα ανταποκριθηκα και τοτε εγινε ποιο αγριος.Αρχισε να με φιλαει με δυναμη δαγκωνοντας το κατω χειλος μου η γλωσσα του μπηκε στο στωμα μου και το χερι του μπλεχτηκε στα μαλλια μου τραβωντας τα καθ κανοντας με να βογκηξω απαλα.Με μια κινηση με σηκωσε και τυλιξα τα ποδια μου γυρω απο την μεση του καθως με κατευθηνε προς την κρεβατοκαμαρα.