Ξυπνα με

κεφαλαιο 22

Οι επομενες ημερες περασαν σχεδον ονειρικες.Ο Στεφανος ηταν τελειος σε ολα.Τρυφερος συντροφος,ειδανικος εραστης και καλος φιλος.Κοιμομασταν μαζι καθε βραδυ αλλα στην Λυδια δεν ειχαμε πει κατι ακομα.

Τον ρωτησα για την Σαντρα αλλα μου ειπε οτι δεν ειχε γινει κατι μεταξυ τους.

Ολα ηταν τελεια,αλλα βαθεια μεσα μου φοβομουν τα συναισθηματα που γιγαντωνονταν μεσα μου.

Οταν ξυπνησα το πρωι κατευθηνθηκα προς την κουζινα με ενα χαμογελο ψαχνοντας κατι να φαω.Ο Στεφανος τα πρωινα ελειπε στην δουλεια του παρα το γεγονος οτι ημασταν ακομα στο εξοχικο.Εκλεισα τα ματια μου και τεντωθηκα οταν ξαφνικα ενιωσα δυο χερια να τυλιγονται γυρω μου.

-Γιατι χαμογελας?ρωτησε φιλοντας με στο μαγουλο

-Σε εβλεπα στον υπνο μου,απαντησα και νιωθοντας ενα ακομα μεγαλυτερο χαμογελο να σχηματιζεται.

-Ηταν καλο η κακο το ονειρο?ρωτησε

Γυρισα και τον αγκαλιασα δινοντας του ενα φιλι στο στομα

-Το καλυτερο,μουρμουρισα

Πηγε κατι να πει αλλα εκεινη την στιγμη μπηκε μεσα στην κουζινα η Λυδια.Τραβηχτηκαμε γρηγορα αλλα δεν ξερω αν μας ειδε.

-Στεφανεε,αναφωνησε χαρουμενα τι κανεις εδω?

Τον κοιταξα εχοντας την ιδια απορια

-Ειπα μιας και ειναι η τελευταια μας μερα εδω να την περασω με εσας,τι λετε?

Η μικρη χειροκτοτησε και εγω του χαμογελασα χαρουμενη.

.................................................................

-Στεφανε σκεψου λογικα,με περιμενουν εχω να τους δω τοσους μηνες.

Βρισκομασταν στην κρεβατοκαμαρα και ειχαμε στησει εναν μικρο καυγα.

-Αγαπη μου δεν σου λεω μην τους δεις απλα να πας σε τρεις μερες

-Τους εχω υποσχεθει να περασουμε την Πρωτοχρονια μαζι,μεγαλοι ανθρωποι ειναι δεν μπορω να τους αφησω μονους τους.

-Μα τωρα που ειμαστε επιτελους μαζι θα φυγεις?ρωτησε μουτρωμενος

Δεν απαντησα κατι και ξαφνικα χαμογελασε.

-Ξερεις τι?με ρωτησε,θα ερθουμε μαζι σου!

-Τι πραγμα?καταφερα να πω

-Θα γνωρισω τους γονεις σου,ειπε

-Μα Στεφανε δεν ειναι λιγο νωρις?