Ξυπνα με

κεφαλαιο 31

Ένιωθα οτι τα πράγματα είχαν μπεί στην θέση τους και το υπόλοιπο βράδυ κοιμήθηκα ήσυχη.Εκρεμούσε βέβαια το θέμα του μωρού που ειλικρινά δεν ήξερα πως να αντιμετωπίσω.Ήμουν βέβαια πολύ χαρούμενη και δεν είχα δεύτερες σκέψεις αλλά μόνο στην σκέψη οτί ενδεχομένως να κυνδίνευε φοβόμουν απερίγραπτα πολύ.Παράληλλα δεν μπορούσα να διανοηθώ οτί το άτομο αυτό ήξερε οτί ήμουν έγγυος πριν από μένα.Αποφάσισα να μην ακόμα κάτι στον Στέφανο.

Εκείνος έλειπε όλη την μέρα σήμερα διερευνόντας το συμβάν με την κάμερα.

Ξαφνικά ένιωσα το κινητό μου να δονείτε και με μια κίνηση ξεκλείδωσα την οθόνη.

Σου είχα πεί οτι αν μιλούσες θα κυνδίνευες,ετοιμάσου η αντίστροφη μέτρηση ξεκίνησε.

Δίαβασα το μηνυμα ξανά και ξανά προσπαθόντας να παραμείνω ψύχραιμη,η υπομονή μου όμως ειχέ τελείωσει.

Αποφάσισα να πάρω τον Στέφανο τηλέφωνο για να δω αν προχωρήσει η έρευνα καθόλου.

-Ναί?η φωνή του ακουγόταν κάπως περίεργα.

-Έλα αγάπη μου,εχουμέ κάποιο νέο?

-Θα σου πω όταν γυρίσω σπίτι,είπε

Ένιωσα οτί κάτι ήθελε να μου πεί αλλα δεν τον πίεσα.

-Αλίκη?,είπε πριν κλείσω,την Λυδία θα την πάρω κατευθείαν απο τον παιδικό σταθμό εσύ ξεκουράσου.

Δεν πρόλαβα να απαντήσω κάτι και το έκλεισε,αφήνοντας με να σκέυτομαι την παράξενη συνομιλία μας.

.........................................

Είχε περάσει αρκετή ώρα και περίμενα τον Στέφανο να γυρίσει σπίτι,ξαφνικά η πόρτα άνοιξε και ο Στέφανος μπήκε μέσα.

-Λοιπόν?τον ρώτησα

Απέφυγε να με κοιτάξει.

-Πες μου

-Αλίκη δεν βρήκαμε τίποτα,είπε

-Τι ενοειες?ψέλισσα

-Ενοοώ οτί δεν υπάρχει σήμα στην κάμερα εδώ και πολύ καιρό.

Εμείνα να τον κοιτάζω προβληματισμενη.

-Έχεις σκεφτεί το ενδεχόμενο,μου είπε,όλα αυτά να είναι μια φάρσα?

Τον κοίταξα μπερδεμένη νίωθοντας τα νεύρα μου να τεντώνονται.Δεν μπορούσε να μιλαεί σοβαρά.

-Όχι,Στέφανε,μουρμούρισα.

Αναστέναξε και σήκωσε το πιγούνι μου δίνοντας μου ένα φιλί.

-Με συγχωρείς μωρό μου δεν το ενοούσα έτσι

.........................................

Όταν άνοιξα τα μάτια μου είχε σκοτεινίασει.Σηκώθηκα και κατευθήνθηκα προς την κουζίνα.Περνόντας απο το γραφειό του Στέφανου η πόρτα ήταν μισάνοιχτη και τον άκουσα ν μιλάει έντονα με κάποιον.

-Δεν ξέρω γιατί το κάνει αλλά σίγουρα δεν μπορώ να έχω μιά τρελή μες το σπίτι μου.

Εμείνα να ακουώ με κομμένη την ανάσα τρέμωντας.

-Ναι σίγουρα την αγαπάω,αλλά υπάρχουν πολύ πιο σημαντικά πρόσωπα στην ζωή μου.Όπως και να έχει δεν υπάρχει περίπτωση να αφήσω μια τρελή κοντά στην Λυδία αύριο θα βρω μιά δικαιολογία και θα την απολύσω.

Ένιωσα τον κόσμο να γυρίζει και το στομάχι μου να αναδευέται,επρεπέ να φύγω τωρα.