Ξυπνα με

κεφαλαιο 3

Το πρωί ξύπνησα ανάμεσα σε φύλλα από εφημερίδες που μάλλον είχαν σκορπιστεί την ώρα που κοιμόμουν .Έπιασα το κινητό μου να δω την ώρα και μόρφασα όταν είδα ότι ήταν μόλις 8:00.Το μόνο που ήθελα ήταν να συνεχίσω τον ύπνο μου ομως είχα πάνω από δέκα συνεντεύξεις για δουλεία σημερα πραγμα που σήμαινε ότι έπρεπε να σηκωθώ αμέσως από το κρεβάτι. Με μια κίνηση παραμέρισα τα σκεπάσματα και κατευθύνθηκα προς το μπάνιο ελπίζοντας να πάρω δυνάμεις για την σημερινή ημέρα .Είκοσι λεπτά αργότερα  ήμουν έτοιμη και έφευγα από το το ξενοδοχείο.

Εφτα ώρες αργότερα έκατσα σε ένα παγκάκι και έκλεισα τα ματιά μου και πραγματικά αν εκείνη την ώρα δεν ακουγόταν ένα μπουμπουνητό θα με επαιρνε ο ύπνος .Σηκώθηκα με έναν αναστεναγμό. Η σημερινή ημέρα θα μπορούσε να χαρακτηριστεί επικώς ως μια αποτυχια. Οι μισές δουλείες στις όποιες πήγα με απέρριψαν λογω εμπειρίας ενώ στις άλλες μισές ο μισθός ήταν τόσο χαμηλός που δεν θα μπορούσα να αγοράσω ούτε φαγητό .Επιτάχυνα το βήμα μου καθώς άρχισε να βρέχει και ηλπισα μέσα μου να σταματήσει γρήγορα .Ωστόσο  πέντε λεπτά αργότερα έβρεχε τόσο πολύ που δεν μπορούσα να δω απέναντι μου.

Ξαφνικά ενώ περίμενα να περάσω απέναντι είδα ένα παιδί γύρω στα οκτώ να παίρνει με φορά το δρόμο και να κατευθύνετε προς την διασταύρωση με τα αυτοκίνητα που έτρεχαν .Αμέσως τιναχτηκα ορμισα και το επιασα σπροχνοντας το παραλληλα προς το πεζοδρομιο.Παραλληλα ακουσα ένα φρεναρισμα και μετα όλα μαυρισαν.

Όταν ξυπνησα ενιωθα το σωμα μου μουδιασμενο κα δεν μπορούσα να καταλαβω που βρισκομουν.Δοκιμασα να ανασηκωθω αλλα ενιωθα το σωμα μου βαρυ οποτε έπεσα πάλι πισω .Ξαφνικα είδα σε μια καρεκλα να καθεται ενας κυριος γύρω στα 60 με γκρι μαλλια και καλοσυνατο χαμογελο.

-Ξυπνησες κορη μου? Ειπε

Τον κοιταξα με αποροια –Τι εγινε ?, ρώτησα και στην συνεχεία κοίταξα γύρω μου οπότε  συμπλήρωσα,-Που είμαι?

-Είχες ένα ατύχημα, ξεκίνησε να λέει, ευτυχώς δεν έπαθες τίποτα μάχη το βραδυ θα σε αφήσουν να φυγεις

Οι αναμνήσεις ήρθαν στο μυαλό μου –Το παιδί ,ψέλισσα ,είναι καλά?

-Ναι κόρη μου χάρη σε σε εσενα..Ημουν οδηγός του αυτοκίνητου αν δεν ήσουν εσύ..

Το χαμόγελο του έσβησε και ανατρίχιασε οπότε του χαμογέλασα ενθαρρυντικά  και αυτός με κοίταξε. –Θέλω λοιπόν να σου προσφέρω μια δουλεία που είμαι σίγουρος ότι θα κάνεις άριστα.

Τον κοίταξα μπερδεμένη –Δουλεία? Ρώτησα

-Ο κύριος για τον οποίο δουλεύω θέλει μια κοπέλα να του προσφέρει τις υπηρεσίες της  για να προσέχει την εξάχρονη ανίψια του.Εχει την κηδεμονία της αλλά ο ιδιος είναι 28 χρονών και έχει πολύ δουλεία στις επιχειρησεις του με αποτέλεσμα ο χρόνος τουνα ειναι πολύ περιορισμένος .

Τον κοίταξα με κινημένο το ενδιαφέρον-Και που είναι ,ρώτησα, αυτή η δουλεία?

-Οι επειχηρησεις του κύριου Άντερσεν έχουν να κάνουν με την παράγωγη οπότε το σπίτι στο οποίο θα δουλέψεις ,αν δεχτείς, βρίσκεται σε ένα ορεινό χωριο.  Καταλαβαίνεις οτι θα είσαι εσωτερική για λογούς πρακτικούς καθώς  θα χρειάζεται να δουλεύεις πολλές ώρες και φυσικά είναι αδύνατον να πηγαινοέρχεσαι κάθε μέρα.

Τον κοίταξα απορημένη και τον ρώτησα –Άντερσεν? Συνειδητοποίησα ποσό ηλίθια ακούστηκε η ερώτηση μου οπότε συμπλήρωσα –Ενοω νόμιζα ότι ήταν Έλληνας..

Ο ηλικιωμένος κύριος με κοίταξε με συμπάθεια –Ο πατέρας του ήταν από την Αμερική δεσποινίς..?

Με κοίταξε ερωτηματικά και συνειδητοποίησα ότι τόση ώρα δεν είχαμε συστηθεί του χαμογέλασα και του έτεινα το χέρι μου –Άλικη Κεδικογλου κύριε

Μου έσφιξε το χέρι με ζεστό τρόπο και μου είπε –Εγώ είμαι ο Κωνσταντίνος Αλέξανδρου και δουλεύω για τον κύριο Άντερσεν 25 χρόνια. Μπορείτε να με φωνάζετε Κωνσταντίνο δεσποινίς και είμαι σίγουρος ότι όλοι θα χαρούν να δουλέψετε μαζί μας

-Μαλιστε κυριε Κωσταντινε και εσεις μπορειτε να με φωναζετε Αλικη.Θα σας ενημερωσω το συντομοτερο για την αποφαση μου ειπα παιρνοντας την καρτα του και τον χαιρετησα καθως εφευγε.