Sevgili Bahar Çiçeği (Tamamlandı)

35. Bölüm

Yeni haftadan hepinize selamlarr💙 oy ve yorumlarınızı bekler, keyifli okumalar dilerim. 😍

Bölüm Şarkısı: Ed Sheeran- Perfect

BAHAR

Sevgili Orion;

Sana kavuşmanın mümkün olmadığını düşündüğüm zamanlar öyle çoktu ki hala inanamıyorum. Çok güzel bir rüyanın içindeyken uyanacağım diye ödüm kopuyor. Kollarında olmanın mutluluğunu tattıktan sonra bunu hep isteyeceğimden korkuyorum. Seni seviyorum Orion. Ve seviliyorum! Güneşten taneler içeren gözlerine rahatça bakabiliyorum artık. Seninle birlikte sonsuza kadar parlamak istiyorum.

Artemis.

Utku'nun evinden çıktığımda sarhoş gibiydim. Bu ansızın gelişen yakınlıkların yıllardır yalnızca hayaliyle yaşarken şimdi gerçekten bunları yaşıyor olmak başımı döndürüyordu. Utku'yla yeniden karşılaştığımız günden beri rüya ile gerçeğin arasına sıkışmış gibiydim. Ellerimi tutmuştu. Ne söyleyeceğimi de biliyordu üstelik. Artık hislerimin karşılıksız olmadığına neredeyse emindim. Utku bu meselenin neresinde durduğundan emin olamasam da onu etkilediğimin farkındaydım. Başka türlü neden benimle baş başa konuşmak istesindi ki?

Nereye gideceğimiz konusu büyük bir soru işaretiydi. Açıkça sorduğumda "Sürpriz olsun," demişti Utku. "Nereye istersem geleceğini söyledin artık vazgeçemezsin."

Ben senden yıllardır hiç vazgeçmedim ki. Bunu sesli dile getirmek istemiş olsam da Utku'yu korkutmak istemiyordum. Yıllardır kuytularda kalan sevgim nihayet açığa çıkma şansı bulmuşken biraz olsun temkinli davranmak istiyordum. Evet, ben çok aşıktım ama karşı taraf hislerimin büyüklüğünden hoşlanmayabilirdi. Onun gözünü korkutmak istemiyordum. Hem daha yalnızca birkaç aydır farkımdaydı, aşkıma aynı karşılığı beklemem ikimize de haksızlık olurdu. Aşkta yıllardır antrenmanlı olan bendim. Utku'ya Orion hikayemi anlatmayı daha sonraya bırakmaya karar vermiştim. Yıllarca hayaleti olduğum bu hikayeyi zavallıca bulmasından çekiniyordum.

Utku cuma günü öğleden sonra yola çıkmak istemişti. Birkaç saatlik yolumuz olacağını söylemişti, akşam olmadan gideceğimiz yere varmak istiyordu. Çanakkale tabelasını görene kadar nereye gideceğimizi öğrenememiştim. Nihayet Lapseki'ye feribotla geçtiğimizde rotamızın Assos olduğunu söylemek zorunda kalmıştı. "Denizi ve manzarası çok güzeldir, seveceğini düşündüm." demişti. "Ayrıca harika bir antik kent gezisi de bizi bekliyor. Mitolojiyi sevdiğin için keyif alırsın diye umuyorum."

"Kesinlikle iyi düşünmüşsün." dedim içten bir gülüşle. "Pek çok antik kenti gezdim ancak Assos'a hiç gitmemiştim." Yolun geri kalanı daha önce gezdiğimiz yerler, sevdiğimiz kitaplar gibi ilgi alanlarımız hakkında konuşarak su gibi akıp geçmişti. Utku'nun yanında benim için zamanın ayarı hep bozuluyordu. Assos'a vardığımızda oteldeki odalarımıza yerleştikten sonra deniz kıyısındaki restoranında buluşmak için sözleşmiştik. Odama vardığımdaysa büyük bir sürprizle karşılaştım. Kalacağım odanın adı Artemis'ti. Utku bunu özellikle ayarlamış olmalıydı, böyle düşünmek içimde kelebeklerin uçuşmasına neden oluyordu. Utku'yu fazla bekletmemek için kısa bir duş sonrası yazlık beyaz bir elbise giyip saçlarımı taradıktan sonra hızla lobiye indim.

"Çok güzel görünüyorsun. Beyaz sana çok yakışmış diyeceğim ama üzerinde hangi rengi görsem hepsinin senin için yaratıldığını ikna oluyorum zaten." Her sözüyle kalbimin atışını hızlandırıyordu. "Teşekkür ederim." deyip hafifçe gülümsedim. Yediğimiz güzel bir yemekten sonra Utku deniz kıyısında yürümeyi önermişti. Esen rüzgar yüzünden dizginleyemediğim saçlarım yürümemi zorlaştırırken duraksayıp "Şu an tam bir cadı gibi görünüyor olmalıyım." diyerek gülümsedim. Utku elleriyle saçlarımı düzeltip kulağımın arkasına sıkıştırırken aramızdaki mesafe iyice azalmıştı. "Bahar," derken sesi bal kıvamındaydı. "Çok güzelsin." Bal sarısı gözleri, sözleriyle birleşince güneş gibi tenimi ısıtıyordu. Bir eliyle yanağımı kavradı ve dünyanın en güzel şarkısını söyler gibi bir çırpıda "Ben... Ben sana aşık oldum Bahar." dedi.