Sevgili Bahar Çiçeği (Tamamlandı)

55. Bölüm - Final

Bölüm şarkısı: Sezen Aksu- Kutlama

Hikayemin finaline hoş geldiniz🙉 Bahar ve Utku'ya o kadar çok alışmışım ki onlara veda etmek çok zor oldu. Benim için çok keyifli bir yolculuktu, umarım sizler de severek okumuşsunuzdur. Bu ana kadar yanımda olan desteklerini ve oylarını esirgeyen herkese çok teşekkür ederim. Umarım diğer hikayelerde de keyifle devam ederiz.

Birce, Bahar ve Ceyda'nın hikayesi Beni Sen İnandır adlı yeni hikayemde devam edecek. Sizleri oraya beklerim. 💜💜

BAHAR

Bir tanrıça olmanın çok kolay bir şey olduğunu düşünebilirsiniz ancak bu pek de kolay bir iş değildir. Uzaktan bakıldığında Olimpos'taki hayat oldukça görkemli gözükse de uğraşmanız gereken bir sürü problem de tanrıça olmanın yan etkilerindendir. Tuhaf mitolojik yaratıklar, tanrı ve tanrıçaların kendi aralarındaki çekişmeleri, ölümlülerle yaşanan aşk maceraları ve lanetlemeniz gereken bir takım varlıklar her yanınızı sarıverir.

Artemis olmak da pek kolay olmuyor haliyle. Bir sürü macera sonrası kendimi yeniden Orion'un kollarında bulmuştum mesela.

Utku'nun sakin ve aklı başında hallerini çok seviyordum. Ona aşık olmama neden olan güven veren bakışları içime her zaman ferahlık verirdi. Bu durumun benim Delibaş hallerimi dengeleyen bir tarafı vardı. Şimdiye kadar. Aşk her insana yaptığı gibi Utku'nun da ayarlarıyla oynadığından günlerce kapımın önünde beklemişti. Aklı başında ve makul bir adamın yapacağı şeyler değildi bunlar. Günlerce balkonumun tam karşısındaki kaldırımda oturarak onu affetmem için beklemişti.

Nihayetinde günler geçtikten sonra doludizgin yağan yağmura rağmen gitmeyişiyle direncimi kırmayı başarmıştı ve ben kendimi sırılsıklam bir halde kendimi onun kollarında bulmuştum. Hem yağmurdan hem de aşktan sırılsıklam bir haldeydik. Üzerimizdeki ıslak kıyafetler yüzünden üşümeye başladığımda ısınmak için Utku'nun teni ve gün ışığı bakışları yetmişti. Utku çok beklemeden dudaklarımızı buluşturduğunda bir yandan da beni kollarına almıştı ve Paris manzaralı yatak odama doğru yol almıştık. O kadar zaman ayrı kaldıktan sonra ikimizin de birbirinin teninden uzak kalmaya pek niyeti yoktu doğrusu.

"Senden ayrı kalmak korkunç bir kabus gibiydi," dedi Utku dudaklarını saçlarımda dolandırarak. Kavuşmanın tutkusuyla geçirdiğimiz geceden sonra henüz yataktan çıkmamıştık. "Bundan sonra sensiz geçecek tek bir güne bile tahammül etmek istemiyorum."

"Ben sensiz yıllar geçirdim." dedim sessizce iç çekerek. "Bunun ne kadar zor olduğunu iyi biliyorum."

Utku dudaklarıma kısa bir öpücük kondurduktan sonra "Seni daha önce fark etseydim yanından bir dakika bile ayrılmazdım Bahar." dedi. "Yazdığın mektuplarda okuduğum her satırda ayrı geçen yıllarımıza üzüldüm. Beni nasıl bu kadar çok sevebildin?"

"Bu soruya bir cevap verebilmiş olsaydım seni gerçekten sevmiyor olurdum. Aşkın nasılı veya sebebi olmaz ki." Sorusuna verdiğim cevaptan sonra Utku'nun gün ışığı gözleri aşkla parladı.

"Seni çok seviyorum Artemis. İyi ki karşıma çıktın ve o kadını ısırdın." İkimizde bu cümlesinden sonra kahkahalara boğulduk.

Utku beni kendine doğru çekerken "Kahvaltı etmeyecek miyiz?" diye sordum.

"Benim kahvaltı için daha farklı planlarım vardı." Gözleri yaramaz ışıltılarla parlıyordu.

"Neymiş onlar?" dedim cilveli bir sesle.