Sevgili Bahar Çiçeği (Tamamlandı)

45. Bölüm

Güzel bir hafta başından hepinize selamlar💙 Oy ve yorumlarınızı bekler, keyifli okumalar dilerim.

U T K U

Bahar.

Yüreğime rengarenk yağmurlar yağdırarak ismi gibi bahar çiçekleri açtıran kadın. Bahar'ı eskiden var olduğuna inanamadığım şimdilerdeyse her hücreme ilmek ilmek işlemiş devasa bir aşkla seviyorum. Onunda beni sevdiğini biliyordum. Sadece sözle dile getirdiği için değil, davranışlarına ve bakışlarına da aşkı yansıyordu. İlk gördüğümden beri aklımdan çıkmayan griye çalan mavi gözleri her bakışında bana aşkı fısıldıyordu.

Şimdi yüreğimi tutan bu fırtına da neyin nesiydi peki? Lacivert renkli üzerinde altın yıldızlar bulunan o defteri gördüğüm andan beri içimi burkan bir şeyler vardı. Orion. Bahar'ın koluna dövmesini yaptırarak ömrü boyunca yanında taşımak istediği gizemli aşkı. İkimizin de geçmişte farklı ilişkileri olmuştu. Bundan daha sıradan bir şey olamazdı elbette. Geçmişin muhasebesini yapıp aptal bir kıskançlık krizi meselesi yaratmak niyetinde değildim. Ancak Bahar'ı o kadar çok seviyordum ki onun başka birini hiç unutamadan çok sevmiş olmasının düşüncesi bile ruhumu eziyordu ve ben buna mani olamıyordum. Bahar'ın evinde geçirdiğimiz aşk dolu geceden sonra karşıma çıkan bu defter aklımdaki soru işaretlerini tahammül edilemez bir boyuta getirmişti. Dayanamayıp yazılanları okuyarak en büyük korkumla yüzleşmiştim. Defterin içerisinde uzun yıllardır Orion'a hitaben yazılmış bir sürü mektup vardı. Sevgili Orion hitabıyla başlayan bu mektuplar Artemis imzasıyla sona eriyordu. Bahar'ın çocukluğundan bu yana yazılmışlardı ancak üzerlerinde tarih bulunmadığından hangi zaman dilimi için yazıldığını anlayamamıştım.

Ve sen... Yalnızca bana bakarak bile beni kasırgaların içinde bırakabiliyorsun.

Aramızda binlerce kilometre var ve buna rağmen yüreğimin bir köşesinde öyle kuvvetli parlıyorsun ki seni görmezden gelemiyorum.

Güneşten taneler içeren gözlerin içimi ısıtıyor.

Ne olur beraber parlayabilsek?

Yüreğimin orta yerinde durma.

Seni seviyorum Orion. Seni kendimden bile çok seviyorum.

Başlangıçta umutsuz ve platonik bir aşk hikayesi olarak başlayan mektuplar Artemis'in Orion'a kavuşmasıyla sona eriyordu. Bahar duştan çıkana kadar hızlıca tüm mektuplara göz atarken vicdanım yaptığımın yanlış olduğunu fısıldasa da okuma arzumu bastıramamıştım. Sonra da giyinip Bahar'a eve geçeceğimi söyleyerek yanından ayrılmıştım. Yapmam gereken yalnızca Orion'un kim olduğunu sormaktı. Küçük ve korkak bir çocuk gibi davranmış, aklımı işgal eden soruları sormaya cesaret edememiştim. Korkuyordum. Bahar'ın başka birini unutamamış olma ihtimaliyle yüzleşmek istemiyordum. Onu kaybedemezdim. Öyle bir ihtimalin yalnızca düşüncesi bile ruhumu parçalara ayırabilirdi. Bahar'la konuşabilme cesaretini kazanana kadar yapabileceğim en iyi şeyin kaçmak olduğuna karar vermiştim. Şirkete kısa bir uğrayışın ardından odama sığamamış, kendimi Boğaz'ın serin kıyılarında yürümeye bırakmıştım. Bahar'ın aramaları ve mesajlarını görmüş olsam da ona cevap vermemiştim. Konuşmamız gerektiğini biliyordum. Aslı ile beni birlikte görmesine rağmen beni dinleyip inanan kadını incitmeye hakkım yoktu. Üstelik özeline giren satırları ona sormadan okumuştum. Sabahtan beri saçmalamaktan ve yanlış davranmaktan başka hiçbir şey yapmıyordum.

Nihayet tüm cesaretimi toplayıp arabamı Kalipso'ya sürmeye karar verdiğimde çalan telefonumla güzergahımı değiştirmek zorunda kaldım. Arayan Efe'ydi. Oldukça telaşlı bir sesle "Utku," dedi. "Acilen şirkete gelmen lazım. Umut'la birlikte seni bekliyoruz." Sesindeki endişe tınıları canımı sıkarken ne olabileceğine ihtimal yorarak kendimi holdingdeki odamda buldum. Efe tekli koltuklardan birine oturmuş beklerken Umut'sa oda içerisinde volta atıyordu.

"Nihayet gelebildin," dedi Umut gözlerini üzerime çevirirken. "İstersen önce koltuğuna bir otur. Zira vereceğim haberler hiç hoşuna gitmeyecek."

Dediğini yaparak yerime oturduğumda sabırsızca ikisinin de yüzüne baktım. "Hadi artık uzatmayın, ne oldu anlatın."

Umut hızlıca konuya girdi. "Hazırladığımız reklam kampanyası," dedi derin bir nefes alırken. "Rakip firmanın eline geçmiş. Biz daha lansmanı yapamadan kampanyamızı çalmışlar."

Dehşet içerisinde gözlerim büyürken "Nasıl?" diye sordum öfkeyle. "Bu nasıl olur?"

"En kötüsü bu değil," diyerek Efe diğer kötü haberi vermeye koyuldu. "Sır gibi formülünü sakladığımız şu gece kreminin içerik listesine ulaşmışlar. Adını değiştirerek piyasaya sürmeye hazırlanıyorlar."

Aldığım haberlerle yükselen öfkemi kontrol altına alabilmek adına derin birkaç nefes aldım ve olanları mantık süzgecinden geçirmeye çalıştım. Olan olmuştu, öfkeyle yapacağım yanlış bir hamle işleri yalnızca daha kötü hale getireceğinden çözüm üretme aşamasına geçmemiz gerektiğine inanıyordum. "Bu nasıl olmuş olabilir?" diye sordum. "Herhangi bir tahmininiz var mı?"

"Firma Bahar'ın eski çalıştığı yer." dedi Efe ölümcül bakışlarımı üstüne çevirmeme rağmen konuşmaya devam etti. "O yaptı demiyorum elbette ama araştırılması gereken bir ihtimal. Formül ve kampanyadan yalnızca Umut, ben ve Bahar haberdardık."

Bu olasılığı düşünüp içime şüphe kırıntıları düşürmemek için "Kardeşin Poyraz yapmış olamaz mı?" dedim. "Bahar'la birlikte çalıştılar ve ona ilgisi olduğunu sende biliyorsun. Bahar onunla ilgilenmediği için intikam almak istemiş olamaz mı?"

Bahar dışında herkes yapmış olabilirdi. Ama Bahar yapmazdı.

Efe'yse haklı olarak hararetli bir şekilde kardeşini savundu. "Reklam firmasının aldığı en büyük işti bu. Kardeşim olmasından bağımsız olarak söylüyorum. Böyle büyük bir maddi kaybı ve ajansının adının kirlenmesini göze alamaz Utku."

Efe ile ses tonlarımız yükselirken Umut araya girme gereği hissetmiş olacak "Beyler önce bir sakin olun," dedi. "Şu tavrınız hiçbir şeyi çözemediği gibi yalnızca ortamı geriyorsunuz. Kimin yaptığı elbette ki araştırılmaya başlandı ama şimdi zararımızı nasıl çözeceğiz onu düşünmemiz lazım." Şaşkınlıkla Umut'u izlerken Asya'nın mantıklı tavırlarından nasıl etkilendiğine şaşırmadan duramadım. Küçük kardeşim büyümüş ve mantıklı bir adam olmuştu. "Fransız ortağımız bu olaydan hiç hoşlanmayacak ve bu yüzden yüklü bir tazminat ödememiz gerekebilir."

"Bilgi İşlem bu konuyu araştırmaya başladı." dedi Efe. "Ayrıca güvenlikçiler de kamera kayıtlarını inceliyorlar. En kısa zamanda bir şeyler bulabileceğimize eminim. Şimdi Bahar ya da Poyraz'ı zan altında bırakmak çok mantıklı değil. Zaten elimizde delil yok henüz."

Umut kendinden emin bir şekilde "Hukuk departmanımız da suç duyurusunda bulunacak. Fransız firma ile ortaklık sözleşmesini de incelemeye aldılar. Bizi zorlu bir süreç bekliyor olsa da en az hasarla atlatabilmek için elimizden geleni yapacağız." dedi. "Abi sende Bahar'a şimdilik hiçbir şey söylemesen iyi olur. Kızcağız durup dururken üzülmesin." diye de ekledi.

Zaten talihsiz başlayan günüm Bahar'ı göremeden sürerken kötü haberlerin ardı arkası kesilmiyordu. Bütün sıkıntılar omzumda ağırlık oluşturmuşken yalnızca Bahar'a sarılmaya ihtiyacım olduğunu hissediyordum. Onun sıcacık bakan gözleriyle buluştuğum anda tüm dertlerin benden uzaklaşacağına emindim.

"Tamam beyler o zaman şimdilik dağılmaktan başka seçeneğimiz yok. Yarın daha net bir zihinle yeniden durum değerlendirmesi yaparız," dedikten sonra telefonumu alıp Bahar'a yanına gideceğime dair mesaj attım. Otoparka inip arabama yerleşirken telefonuma gelen başka bir mesaj dikkatimi çekti.

Orion'un kim olduğunu öğrenmek istersen yarın sabah saat yedide sana vereceğim adreste ol. Güzel sevgilinle ilgili öğrenmen gereken çok önemli bilgiler de var. Gerçekten kiminle birlikte olduğunu görmek istemez misin?

İsimsiz mesajı okuduktan sonra elimin titremesine engel olamadım. Telefonuma kayıtlı olmayan bir numaraydı ve kim olduğuna dair en ufak bir tahminim yoktu. Ancak her kimse midemin kasılmasını ve nabzımın hızlanmasını sağlamayı başarmıştı. Söz konusu Bahar olduğunda kendimde sevdiğim ağırbaşlı ve mantıklı davranışlarım buhar olup uçuyordu. Sakin ve ağırbaşlı Utku mesajın satırlarını okurken beni terk etmişti ve ben arabayı Bahar'ın yanına değil kendi evime yönelirken ikinci kez düşünmemiştim bile.

Yarın sabah erkenden Orion'la tanışmam gerekiyordu.