District Survival Online

Chapter 58: Happy Birthday

December 29, 2024

Sadly, kailangang magulang ang magpick up. Magkakasama parin kaming trese ngayon dahil delayed ang pagpick up sakanila.

"Girl, happy birthday kahit 11 pm pa lang ngayon"sabi ni Loki kaya agad akong napangiti.

"Oh? Happy Birthday sist!"sabi ni Kenji hanggang sa binati na nga rin nila akong lahat, pati yung katabing selda namin bumati na rin.

"Salamat"

"Wow, double celebration. Christmas at Birthday sa kulungan"Sabi ni Sierra kaya nagtawanan kami.

Agad kaming napatingin sa labasan ng marinig namin ang sunod sunod na tunog ng sasakyan.

"Beh, kinabahan ako"

Nakatingin lang kaming lahat sa labasan hanggang sa nalaglag ang mga panga nila sa nakita. Ako hindi ko maiwasang matakot at kabahan sa nakita.

Bakit kailangang ganito?

Naunang pumasok sina Mama at Papa, kapwa mga blanko ang mukha, nasa likuran nila sina Kuya at Ate na seryoso lang kung maglakad, sa likuran nila ang mga Tiyahin kong Lawyer, Prosecutor, Judge at Doctor, sa likod ang mga anak nilang Doctor, Lawyer, Prosecutor, Engineer at Pilot, in short andito lahat ng angkan ko. Lahat sila nakaformal, ganito lang ang mga suot nila kung may kumalaban sakanila o galit sila at hindi ko akalain na makikita silang lahat na ganito.

"Euphrasia?"

"Loki, hindi ko alam. Natatakot ako"sabi ko sa nanginginig na boses.

"Tangina, Pamilya mo ganito?"gulat na tanong ni Lucius, nanginginig akong napatango.

Maya maya pa may nagdatingan ring mga Attorney kaya agad silang nagtayuan.

"Makakalabas na ako"sabay nilang sabi habang ako nanginginig lang na nakaupo parin habang nakatingin sa Pamilya kong kinakausap ang mga Pulis na pinapangunahan ng mga may alam sa batas. Masyado silang nakakatakot.

Lumapit ang Pulis sa selda namin.

"Laya na kayo"pagbukas niya nang selda agad nila akong nilingon. Lumapit sa akin si Loki.

He cupped my face,"Everything will be alright, if they dispute you open arms kaming dalawa ni Mama saiyo. Don't forget about me...about us, hindi ka namin papabayaan. Ngayon, kailangang humarap ka sa Pamilya mo"he said solemnly. I nodded as my tears fell down.

Pinunasan niya iyon para sa akin at hinalikan ako sa noo bago ako tinulungang makatayo. Nanginginig ang binti ko pero pinilit ko.

Paglabas sa selda, nagpaalam sila sa akin at kaniya kaniyang punta sa kung saan habang ito ako nakayuko lang na naglalakad. Pagangat ko nang tingin sumalubong ang mga tingin nila sa akin.

Can I explain my self?

But, I think it's invalid because the way the stare at me are different than before.

I looked at my brother's, they look at me with disappointment that I never expected, afterwards, they turned their backs on me.

"You're really a failure, Yesenia"my Mother spoken and turned her back too. Hanggang sa tinalikuran ako nang lahat maliban sa Papa ko at ang tatlo kong Tita na palagi akong kinakawawa.

"Alam kong wala kang kasalanan pero walang pinapakinggan yang Nanay mo"sabi ni Tita at nag flip pa ng buhok.

"We got your back right now"sabi nang dalawa at naunang maglakad.

Agad akong humarap kay Papa. Napakagat ako sa ibabang labi para pigilang bumuhos ang mga luha ko.

"You're not talking to me hanggang sa mapunta ang Tita mo sa bahay ngayon ngayon lang, nagaantay ang lahat dahil uuwi ang Kuya mo para bumisita, I texted you the location pero nalaman na lang namin na nasa kulungan ka na dahil napagbintangan ka"napatango tango ako kay Papa. Hindi ko alam ang tamang salita na sasabihin sakanya. Hindi nila naalala na birthday ko ngayon.