Ulaş Ulucan ile aramızda yaşanmış birçok şey var.
Örneğin onun beni zatürre etmişliği var.
Benim onu hareket eden tekneden aşağıya itmişliğim var.
Onun defalarca oturmak üzere olduğum sandalyeyi çekmişliği, beni defalarca yere düşürmüşlüğü var.
Anc...
Öncelikle size benim için çok çok değerli bir haber vermek istiyorum. Tanıdık Bir hikaye WattpadRomanceTRhesabının Romantik Komedi Okuma Listesi'nde. Bakııın kapğımızda çıkartmamız bile varr
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Destekleriniz için teşekkürlerr
***
Ulaş'tan;
Bana her zaman bir bahane lazım olur. Bengü'yü sadece onunla birlikte yürümek istediğim için evine bırakamazdım mesela. Bana hep bir bahane lazım olurdu. Bazen babasının onu bana emanet ettiğini söylerdim, bazen sadece onu biraz daha kızdırmak istediğimi.
Pervane böcekleri gibi ışığını takip eden çocukları ondan uzak tutmak için hep bir bahaneye ihtiyacım olurdu. O çocukların hep bir kusuru olmalıydı. Bengü'yü onlardan uzak tutmak için hep bir bahaneye ihtiyacım vardı.
Bana lazım olan o bahaneyi her zaman bulurum, her zaman buldum. Lise 2'de eve her gün Bengü ile döndüm. Servisten onunla birlikte indim. Ona benden yakın bir tek erkek bile olmamasını bir şekilde başardım.
Ancak, bulduğum hiçbir bahane onu sonsuza kadar yanımda tutamadı, tutamazdı. Bana aşık olmasından başka bunu sağlayacak hiçbir şey olamazdı. Olmadı da. Ona her şey için bir bahane verdim, beni sevmesini sağlayacak tek bir bahane veremedim.
"Mert, buna bir şey olmuş yine."
Başımı koltuktan yavaşça kaldırıp yanımda duran Hale'ye bakıyorum. Benim için endişelenmeyi birkaç gün önce bıraktığının farkındayım aslında. Yine de sesi bu kez biraz daha paniklemiş gibi çıkıyor.
"Bengü'yü gördü az önce, çarpıldı biraz ama geçer birazdan." diyor Mert oldukça umursamaz bir şekilde. Yerimden hızlıca doğruluyorum. "İt herif, telefonlarımı dinleme demiyor muyum ben sana?" diye soruyorum onun peşinden sofraya ilerlerken.
Akşam yemeğinde yine en sevdiğim yemeklerden biri olması beni hiç şaşırtmıyor. Ayşe Teyze'nin güzel bir sofranın derdi tasayı beri tutacağı ile ilgili yoğun bir inanışı var.
Ama önümdeki zeytinyağlı enginar dolmasının bile beni mutlu edemiyor ne yazık ki. Ancak bu yemeği de biraz tırtıklayıp bırakırsam Ayşe teyzenin yine odasında gizli gizli ağlayacağını biliyorum.
Bu yüzden masaya oturmadan önce ondan bir öpücük alıyorum. İştahımın benden koşarak uzaklaştığını biliyorum. Mert'in de dediği gibi bir az önce bir kere daha Bengü tarafından çarpıldım, ama geçer. Yani, sanırım.
"Kimin kızına miyavlıyordun sen öyle?" diye soruyor Hale. Sesinde sezdiğim kıskançlık keyfimi biraz olsun yerine getiriyor. Bunca yıldan sonra aramızdaki ilişkinin hiç değişmemesi iyi hissettiriyor. Kafamda melankolik bir ses yankılanıyor. En azından seni seven birkaç kişi hala var. Arabesk yanımı enginar dolması ile bastırmaya çalışıyorum. Gece belli ki bir kere daha rakı masasında bulacağız gibi kendimizi.
