20 ; the constitutes

1.6K 105 9
                                    

A L I S O N N E – M O N T E R O

True to everyone's saying, may malaking problema. I had been trying to do my best to settle things, pero kusang lumalayo sa akin ang mga solusyon.

Dumagdag pa ang insidente sa hospital. Halos lahat ay nasisi sa seguridad ng hospital and I couldn't let them bully my property. Pinaghirapan ko ito kaya ipaglalaban ko ito hanggang sa makakaya ko.

"Anak, may problema ba?" Ang minsang tanong ng daddy ng umuwi akong umiiyak.

That was the time that half of my investors withdraws their shares and support sa hospital from all the recent scandals na nangyari sa hospital ko.

As I started the business, alam ko naman na mahihirapan ako sa pagtataguyod nito lalo pa't hindi gaano ang suporta ang nakukuha ko sa pamilya. Pero bakit nagkaganito?

Ang pinaglaanan ko ng panahon ay unti-unti ng nawawala. I am so done with self pity! Ayoko ng umiyak but what should I do? Halos lahat-lahat lang ng mga bagay na mahahalaga sa akin ay unti-unting nawawala! I am so stressed!

"May problema ba, apo?" Napukaw ang atensiyon ko ng biglang nagsalita si Lola sa giliran ko.

Napatingin naman ako sa kaniya at ngumiti. Alam kong nakikita ni Lola ang tunay kong nararamdaman, I'm too transparent to them already so it's no use to fake my emotions.

Well, hindi sa ibang taong nandidito. They are clueless to the crisis the family is facing. Wala silang alam, kaya nga nanatili pa rin kami sa aming mga magagandang imahe.

"Siguro napagod lang ako sa hospital duties, La. I'm fine, don't worry." Ang pag-a-assure ko sa kaniya.

In all ages, may mga Montero ng namamayagpag sa kanilang mga larangan at isa na dito ang pamilya namin. Masiyado ng matanda ang Lolo at Lola para sa ganitong stress. I know that they have built our name to its glory and it would cause them death kapag tuluyan na itong bumagsak. So hanggat may pag-asa pa, I need to stand on my ground and seek assistance for the benefit of our name.

"Breath, apo. I already told you to leave those stress and ease your mind. Nandidito tayo para suportahan ang Tito mo." She lends a comforting hand and I smiled nodding at her.

Napatingin ako sa batang naka-kandong sa akin. She has this bright smile while enjoying the candy stick I gave her.

"Angela, do you want more?" I ask her while showing two more pieces of the candies. Napatingin siya dito pero umiling lang siya. I asked her why.

"I brought this for you. Why don't eat it, hmm?"

"Mother Teresa said that it's not good po to receive more gifts more than what I need po. Sabi niya po that it's not good to be selfish." I smiled at her.

This reminded me of someone kind and giving.

"I see..."

The kid then leave when they were asks to gather around. I don't know the exact reason but I heard na may bisita raw na pinaghandaan nila.

Out of curiosity ay naglakad ako sa bulwagan, meeting elite people and friends. Gusto ko pa sanang magtanong sa mga organizer kung sino ang bisita but I was halted by Angge's sudden call.

"Lissy, here. Halika! Someone wants to meet you." Kahit pa man ay nahihiwagaan ako sa mga ngiti niya ay sumunod naman ako.

"Yes who is it?" Bungad ko.

"Ang formal naman natin, Lissy. Cut off some slacks will you and give me a welcoming hug?" Napatingin ako sa babaeng biglang nagsalita and I was surprised.

Eloping Our Chances [BL][COMPLETED]Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon