Eloping Our Chances [BL][COMPLETED]

29 ; sold to the devil

C E V O R – X A V E R I O

Ang tingin ng mga tao sa akin ay isang taong may gintong puso dahil sa kabaitan ko. Malking pagkakamali ang pagkatiwalaan ang isang tulad ko na mapagbalat-akyo dahil sarili ko mismo ay kalaban ko.

I am strutting with as a Xaverio but I have bloods of a Montero running in my veins. Para akong dalawang tao na may dalawang pag-iisip. Alam kong hindi normal ito, pero sino ba ang normal sa simula pa lang; living in my world is like living on Hades throne.

People who knew my existence may think of me as crazy, pero ang baliw na ito ang nagbigay pag-asa sa mga Buenaventura. Itong baliw na ito ang nagbayad sa mga utang ng mga Razello, Nobleza at iba pang papaluging kompanya. Ang baliw na ito ang tumutulong sa mga inaapi sa sarili niyang pamamaraan. Cevor's ways may involve killing, but he never intended to kill the weak and innocent unless sinned.

In contrary, masiyadong mabait si Cymon. He has the world's pity and kindness. Dahil siya ay ini-isip na mabuti ang mundo kahit hindi naman. I want to smile without the pain from my past, without the fear of being shot, I want a peaceful life at alam kong hindi iyon mangyayari kapag mananatili akong si Cevor Powers.

I look at the kids playing sa labas and I smiled at how peaceful and happy they are by just those toys. Bakit hindi ganito ang mundo? Ang matuwa sa simpleng bagay bagkus ay pinipilit ang bawat isa sa mga bagay na hindi naman talaga dapat. Iyan ang mga tao ngayon, gahaman sa yaman.

"Ano na ang plano mo ngayon?" Ang mausisang tanong ni Padre Santiago.

"They choose to sell me off in exchange for an unaccountable option, reverent. Don't you think they deserve it?" Ang walang gana kong pagbabalik ng tanong. I am taking the voyage. Mata sa mata; bala sa bala, at patayan kung patayan.

I am not afraid of death, he's my shadow.

Some people are just too kind, instead of having revenge, mas pipiliin pa nila ang ipagdasal na lang ito. I believe in one's supremacy, I believe in my own God, but things are out of hand. Hinding-hindi matutuwid ang lahat dahil lang sa luluhod ako at ipagdadasal ang mga taong yun. That would be pathetic!

"Marami na akong pinatay para sa hustisya. Pinatay ko ang mga taong kalat ang silbi sa mundo, ninakaw ko ang pera at ibinalik ito sa mga tunay na nagmamay-ari, I have massacred tons of dangerous people. There's no room for forgiveness in my heart. No—not anymore."

Hinawakan niya ang kamay kung balot sa puting guwantes, "Mapagpatawad ang panginoon."

"Hinding-hindi magiging solusyon ang pagpatay ng kapwa sa kapwa. Napakalaking kasalanan nito, anak." Umiling ako sa mga sinabi niya.

"I am the mastermind of everything, Father Santiago. I was the one behind the Buenaventura's bombing. I put spies and traumatized the Nobleza's and Razello's. I was all of it." I confessed and looked directly in his eyes. I am seeing sadness and pain in his orbs. It's not pity, but it's closer to it.

-

As soon as the helicopter landed, I walked out with grace and strides my way out to the landing pad and into the the gargantuan building the Xaverio's own.

"WELCOME HOME, MASTER PHOENIX!"

It feels like home, but it's not a home. My heart beats for someone's place and bed. It's certainly not this one.

The organization's hideout is a dangerous place. There's no way out once your inside. It's ironic how I found comfort in this place. I guess it's because of the idea that I was meant to rule this kind of business. And in this place